Η χαμένη γενιά των PIGS

Σπάνια εγκλωβίζεται στη ρουτίνα του γραφείου. Αν αργήσει το πρωί, ο προϊστάμενός του δεν πρόκειται να τον επιπλήξει - απλώς θα αποχωρήσει λίγο αργότερα. Δικαιούται μία ώρα διάλειμμα για φαγητό, μπορεί να διακόψει την εργασία του για να παίξει πινγκ πονγκ ή για να κάνει μια βόλτα με συναδέλφους. Αν μια μέρα δεν επιθυμεί να πάει στη δουλειά, του επιτρέπουν να εργαστεί από το σπίτι. Σχεδιάζει εφαρμογές για κινητά τηλέφωνα, αμείβεται με 2.526 ευρώ καθαρά τον μήνα και έχει αγοράσει διαμέρισμα 63 τ.μ. με στεγαστικό δάνειο. Οχι άσχημα για έναν 27χρονο που τα πρώτα μεροκάματα μετά την αποφοίτησή του ήταν σε ένα υποφωτισμένο ίντερνετ καφέ σε κάποιο στενό του Κιλκίς, χωρίς ένσημα. Ο Σωτήρης Φαλιέρης λέει ότι ανακάλυψε στη Σουηδία έναν εργασιακό παράδεισο και δεν σχεδιάζει να επιστρέψει.Δεν είναι ο μόνος. Χιλιάδες νέοι από ευρωπαϊκές χώρες που έχουν βυθιστεί στην ύφεση γίνονται την τελευταία τριετία οικονομικοί μετανάστες. Στις πατρίδες τους συχνά ασφυκτιούν σε δουλειές κατώτερες των προσδοκιών ή των προσόντων τους. Συμβιβάζονται με χαμηλούς μισθούς σε εργασιακούς χώρους που συνήθως φιμώνουν δημιουργικότητα και φρέσκες ιδέες. Αρκετοί δεν καταφέρνουν να προσληφθούν ούτε με δυσχερείς όρους. Το δεύτερο τετράμηνο του 2011 η ανεργία στους νέους έφτασε 45% στην Ισπανία, 42,9% στην Ελλάδα και 29,8% στην Ιρλανδία. Μόνη διέξοδος για πολλούς η φυγή. Οι Πορτογάλοι επιστρέφουν στις παλαιές αποικίες τους. Ιταλοί, Ελληνες και Ιρλανδοί ετοιμάζουν βαλίτσες για τον Νέο Κόσμο. Οι Ισπανοί δοκιμάζουν την τύχη τους στη Γερμανία. Στις χώρες τους συντηρούνται από τις οικογένειές τους, ενώ στο εξωτερικό παλεύουν να γίνουν ανεξάρτητοι. Στον καιρό της κρίσης για πολλούς ο απογαλακτισμός περνάει από την ξενιτιά.«Εδώ μπορώ να κρατήσω ένα σπίτι μόνος μου. Αν έψαχνα δουλειά στην Αθήνα, πιθανόν θα ήμουν προγραμματιστής σε κάποια εταιρεία, θα περνούσα δέκα ώρες στο γραφείο και θα έπαιρνα 1.000 ευρώ τον μήνα», λέει ο Σωτήρης Φαλιέρης, απόφοιτος Πληροφορικής από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Το μηνιάτικο της δασκάλας μητέρας του είναι 1.200 ευρώ με 28 χρόνια υπηρεσίας. Εκείνος παίρνει τα διπλάσια με έναν χρόνο προϋπηρεσίας. Γνωρίζει ακόμη πέντε νέους που ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο. Ανάμεσά τους και ένας πρώην συμφοιτητής του. Εργαζόταν ως σερβιτόρος σε τσιπουράδικο στα Ιωάννινα. Μέσα σε έναν μήνα στη Στοκχόλμη βρήκε δουλειά για να καλύψει τα πρώτα έξοδα διαβίωσής του εκεί και τώρα αναζητεί κάτι σχετικό με το αντικείμενο σπουδών του.ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΒΟΡΡΑ. Στη Σκανδιναβία αξιοποίησε το πτυχίο της και η Ισπανίδα Κριστίνα Σάντα Μαρία. Εργάζεται στο Οσλο ως ναυπηγός. Στη χώρα της στην ίδια θέση ο μισθός θα ήταν περίπου ο μισός. «Εχω αρκετούς συναδέλφους στην Ισπανία που ψάχνουν για μεροκάματο. Είμαι τυχερή που βρίσκομαι εδώ. Η Νορβηγία έχει ανάγκη από 5.000 μηχανικούς. Η αγορά του πετρελαίου και του φυσικού αερίου βρίσκεται σε ανάπτυξη και υπάρχουν ευκαιρίες», λέει σε τηλεφωνική μας επικοινωνία. Ανεργοι συμπατριώτες της αναγκάζονται να επιστρέψουν στην πατρική στέγη ή κάθονται ξανά στα φοιτητικά έδρ