ΜΑΤΙΕΣ Καστανίδης

Στο Γυµνάσιο, αρχές της δεκαετίας του ‘50, είχα έναν συµµαθητή µε τον οποίο κάναµε στενή παρέα. Τον Μήτσο τον Μπορετσάνο. Ηταν φίλος και του Αλέκου Φασιανού. Ο Μπορετσάνος, πολύ φτωχό παιδί, για να βγάζει ένα πιάτο φαΐ – ορφανός από πατέρα και µάνα – δούλευε σε ένα πεθαµενατζίδικο. «Γραφείο τελετών», σήµερα. Ενα πρωί του λέω: «Πώς πας; Βγάζεις κάνα φράγκο;». Με κοίταξε γκρινιάρικα και απάντησε: «Τρώµε βερεσέ στον µάγειρα. Και το αφεντικό και εγώ. Μεγάλα κεσάτια! Δεν πεθαίνει κανένας κερατάς να κάνουµε κανένα µεροκαµατάκι…».
Keywords
Τυχαία Θέματα