«Το νόημα της ζωής; Πιάσε το κορίτσι!»

Είναι αλήθεια; Θεωρείτε τον άνθρωπο ικανό να διαπράττει με μεγαλύτερη συχνότητα τέτοια εγκλήματα; Φυσικά. Η απληστία, η εγωπάθεια, η αντιπαλότητα, το μίσος, όλα αυτά είναι γραμμένα στο DNA του ανθρώπινου είδους. Γι' αυτό πιστεύω ότι αν αύριο οι Ισραηλινοί με τους Παλαιστινίους έβρισκαν μια κοινή βάση και χωρίς αίμα και πολέμους συγκατοικούσαν στην ίδια περιοχή, την επόμενη μέρα πάλι κάτι θα προέκυπτε ώστε ο ένας να βγάζει τα μάτια του άλλου. Πάρτε για παράδειγμα τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Οι ίδιοι άνθρωποι που υποτίθεται πως ήταν ταγμένοι για την υπεράσπιση της λαϊκής περιουσίας, σήμερα έχουν μεταμορφωθεί σε άπληστους καπιταλιστές που κερδίζουν έναν σκασμό λεφτά εκμεταλλευόμενοι αυτή την περιουσία. Πάρτε ακόμα το παράδειγμα του Μπους και την εισβολή στο Ιράκ. Δεκάδες παραδείγματα. Ποιο λοιπόν το νόημα της ζωής; Κανένα; Ο Λέων Τολστόι είχε γράψει ότι όλοι οι άνθρωποι ξέρουμε κατά βάθος ένα πράγμα: ότι δεν υπάρχει νόημα στη ζωή. Ολοι πορευόμαστε προς τα εκεί. Πλούσιοι και φτωχοί. Σημασία έχει τι κάνουμε ενδιαμέσως. Εγώ ας πούμε γυρίζω ταινίες κι έτσι ταΐζω το εγώ μου. Το παραδέχομαι. Ολοι έχουμε τον σκοπό μας. Ομως η κατάληξη είναι ίδια. Αν δούμε τον εαυτό μας από ψηλά, έξω από τα προσωπικά μας μικροσυμφέροντα και την απροσμέτρητη εγωπάθειά μας, τότε θα μας δούμε αστείους, μερικές φορές τρελούς, ανόητους. Ισως το μοναδικό νόημα να είναι ο έρωτας. Το λέτε κάπου στην ταινία... Ναι. Οποιος αγαπάει αληθινά ξεπερνάει τον φόβο του θανάτου. Μπορεί. Γι' αυτό λέω «Get the girl». Μόνο the girl; And the money; And the money. Ομως πρώτα απ' όλα το κορίτσι. Τι συμβαίνει λοιπόν στο Παρίσι;Δύο ζευγάρια εξ Αμερικής καταφθάνουν στη γαλλική πρωτεύουσα. Το απωθημένο των καλλιεργημένων Αμερικανών. Σε τέτοιο βαθμό ώστε οι Γάλλοι να τους σνομπάρουν. Το έχω δει με τα μάτια μου να συμβαίνει δεκάδες φορές. Το νεαρό ζευγάρι αποτελείται από τον Οουεν Ουίλσον και τη Ρέιτσελ ΜακΑνταμς. Εκείνη φαίνεται να τον περιφρονεί και ταυτόχρονα να φλερτάρει μ' έναν δήθεν διανοούμενο (Μάικλ Σιν). Εκείνος (Οουεν Ουίλσον), νοσταλγός του παρελθόντος. Ετσι, ένα βράδυ, μεσάνυχτα φυσικά, εντελώς απρόσμενα και ξαφνικά, μια άμαξα τον μεταφέρει στο παρελθόν, κάπου μεταξύ της δεκαετίας του '20 και του '30. «Γεννηθήκαμε καθυστερημένα» διαπιστώνει ο Αμερικανός.Κι έτσι, όπως η Σταχτοπούτα, ο Οουεν Ουίλσον κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα καταλήγει σε καμπαρέ, καφέ, εστιατόρια και σε σαλόνια, όπου συγκεντρώνεται η αφρόκρεμα της ευρωπαϊκής κουλτούρας. Ετσι πέφτει πάνω στον Σαλβατόρ Νταλί (Εντριαν Μπρόντι), τον Ερνεστ Χέμινγουεϊ (Κόρεϊ Στολ), τον Κόουλ Πόρτερ, τον Τ. Σ. Ελιοτ και τον Μπουνιουέλ. Στον οποίο μάλιστα υποδεικνύει να γυρίσει μια ιστορία που μοιάζει με τον «Αγγελο εξολοθρευτή» (ταινία που πράγματι σκηνοθέτησε ο Μπουνιουέλ τη δεκαετία του '50). «Μα είσαι τρελός;» απαντάει ο Ισπανός! Εκεί λοιπόν πέφτει πάνω σε μια γαλλίδα ξεναγό (Κάρλα Μπρούνι) η οποία περιγράφει τον ερωτικό διχασμό του Ροντέν. «Μα είναι δυνατόν να αγαπάς ταυτοχρόνως δύο γυναίκες» τη ρωτάει ο Ουίλσον. «Φυσικά» απαντάει η Μπρούνι