ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ «Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;»

Το είχα δει εγώ το έργο, αλλά δεν έλεγα τίποτε. Βασικά για να μη σας ανησυχήσω. Προσπαθούσα να βρω τη λύση μόνος μου. Όχι πως έχω κόλλημα να ζητήσω βοήθεια από κάποιον αν τα βρίσκω μπαστούνια, αλλά το συγκεκριμένο προσπάθησα να το διαχειριστώ προσωπικά. Άλλωστε σε ποιον να πεις ότι περνάς ένα δράμα, ένα τέτοιο δράμα μάλιστα; Και μόνο που θα το ανέφερα, θα μου σύστηναν έναν καλό ψυχίατρο ή άντε ψυχολόγο, να με κοιτάξει. Να το ανέφερα απλώς; Στις πέντε πρώτες φράσεις θα με σταμάταγαν.