Ο γιός του Γρ. Λαμπράκη Δεν με κάλεσαν στον μαραθώνιο

ΗΤΑΝ ΠΡΩΙ του Αυγούστου όταν συνάντησε, μέσω φίλου του, έναν υποψήφιο δήμαρχο στο Χαλάνδρι. Ηταν τόσο απλό τελικά να πει το «ναι» και να κατέλθει στην πολιτική, έστω και από τη θέση του υποψηφίου δημοτικού συμβούλου. Κουβαλώντας ένα όνομα βαρύ, με τεράστιο συμβολισμό για πολλές γενιές, απείχε της πολιτικής συνειδητά, λόγω χαρακτήρα. Ισως και υποσυνείδητα, λόγω βιωμάτων. Ο πατέρας του έμεινε στην Ιστορία ως αγωνιστής της Αριστεράς, της ειρήνης, της δημοκρατίας, αλλά και ως μάρτυρας των ιδεών του. Μια απουσία που στοίχισε στον γιο την παρουσία του φυσικού του γονιού και που στοίχειωνε, ως σήμερα, τη δική του ενασχόληση με τα κοινά. Δεν μετανιώνει. Στην πρώτη του συνέντευξη στα 49 του χρόνια, ο κ. Θοδωρής Λαμπράκης του Γρηγόρη, οικονομολόγος, μιλάει για τον πατέρα που δεν γνώρισε ως παιδί στο προσκεφάλι του, αλλά μονάχα μέσω του μύθου του, για όσους «πουλάνε φθηνά» το επώνυμό τους και γελά με εκείνους που διοργανώνουν μαραθώνιο στη μνήμη του πατέρα του και δεν τον έχουν καλέσει...