Τα πρόσωπα του μίσους

Ο ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ Φρόιντ, ο πατέρας της ψυχανάλυσης, ορίζει κάπου το μίσος ως «μια κατάσταση του εγώ που επιθυμεί να καταστρέψει την πηγή της δυστυχίας του- αληθινή ή φανταστική». Το μίσος μπορεί να πηγάζει από τον φόβο και να τρέφεται από τον θυμό, αλλά είναι βαθύτερο, πιο μόνιμο, πιο σκοτεινό. Είναι, λένε οι σύγχρονοι ψυχολόγοι, περισσότερο μια μόνιμη αρνητική προδιάθεση, παρά ένα παροδικό συναίσθημα. Και μπορεί να μετατρέψει ακόμη και το πιο καλόβολο πλάσμα σε αυτόκλητο εκδικητή. Σκεφτείτε τα όλα αυτά σε μια εποχή όπου οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες εντείνουν τη δυστυχία, την ανισότητα, τον φόβο, τον θυμό. Οπως δηλαδή συμβαίνει σήμερα... Καμιά θρησκεία ή ιδεολογία, κανένα πολιτικό σύστημα δεν κατάφερε ως τώρα να απαλείψει το μίσος και τις συνέπειές του. Κάποιες από αυτές το χρησιμοποίησαν και ακόμη το χρησιμοποιούν για να εγκαθιδρύσουν την εξουσία τους απέναντι στο «άλλο», κόντρα στον άλλον. Το μίσος γίνεται βία. Στο σπίτι, στους δρόμους, στα γήπεδα. Εν έτει 2010, συντάσσει κάθε μ