Τι κερδίζουμε, τι χάνουμε με το PSI

Ηταν τον Οκτώβριο του 2010, στο συννεφιασμένο θέρετρο της γαλλικής πόλης Ντοβίλ, όταν η Ανγκελα Μέρκελ παρουσίασε στον Νικολά Σαρκοζί το γερμανικής έμπνευσης σχέδιο συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα (Private Sector Involvement ή PSI από τα αρχικά) στο κόστος διάσωσης των κρατών της ευρωζώνης. Υπό τις απειλές της γερμανίδας καγκελαρίου, ο γάλλος πρόεδρος πείστηκε. Λέγεται μάλιστα ότι ο Νικολά Σαροζί συναίνεσε στο PSI όταν η Ανγκελα Μέρκελ του έδειξε το σχέδιο αποχώρησης της Γερμανίας από το ευρώ, αν η πρότασή της δεν γινόταν αποδεκτή. Στη συνέχεια βέβαια οι Γερμανοί κατάλαβαν ότι το PSI προκαλεί αναστάτωση στις αγορές και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που φιλοδοξεί να λύσει στο χρηματοπιστωιτκό σύστημα. Ετσι, έναν χρόνο αργότερα, στα τέλη του 2011, το εγκατέλειψαν. Οχι όμως για την Ελλάδα, για την οποία επέμεναν στην εφαρμογή του, επικαλούμενοι το υπέρογκο χρέος και την αδυναμία ελέγχου των ελλειμμάτων. Ετσι, η χώρα απέκτησε μια παγκόσμια μοναδικότητα.