Η παχυσαρκία πλήττει και την καριέρα

Πολυμέτωπη «μάχη» με την παχυσαρκία, μια νοσολογική οντότητα που αναδεικνύεται καθημερινά σε πρωταρχική κρίση δημόσιας υγείας σε ολόκληρο τον κόσμο καλείται να αντιμετωπίσει στις μέρες μας η διεθνής κοινότητα. Και αυτό γιατί πέραν των γνωστών επιπλοκών που επιφέρει στην ανθρώπινη υγεία, τελευταία έχει αρχίσει να αποκτά και ιδιαίτερα ανησυχητικές κοινωνικές διαστάσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατακόρυφης αύξησης των αρνητικών επιπτώσεων της νόσου στον κοινωνικό ιστό αποτελεί η διείσδυσή της και στον επαγγελματικό «στίβο», με την υιοθέτηση μιας νέας εργασιακής τακτικής εκ μέρους των εργοδοτών:

της επιβολής «τιμωριών» ή της θέσπισης οικονομικών κινήτρων για την απώλεια βάρους προς τους παχύσαρκους εργαζομένους!

Το σύστημα αυτό γνωρίζει διάδοση και εφαρμόζεται σήμερα κυρίως στις Η.Π.Α., αλλά και στην Ευρώπη. Σύμφωνα, μάλιστα, με τα διαθέσιμα στατιστικά δεδομένα, στις Η.Π.Α. ποσοστό 12% των εργοδοτών επιβάλλει οικονομικές «τιμωρίες» στους παχύσαρκους υπαλλήλους που δεν προσπαθούν να χάσουν βάρος, ενώ το 27% χρησιμοποιεί οικονομικό δέλεαρ για να τους στρέψει προς αυτή την κατεύθυνση.

Με αυτά τα δεδομένα, η πάθηση φαίνεται, πλέον, να πλήττει όχι μόνο τα όργανα του σώματος, αλλά και τα ατομικά και εργασιακά δικαιώματα, όσο και τις αρχές ηθικής και δεοντολογίας που οφείλει να προασπίζει και να διαφυλάττει κάθε ευνομούμενη κοινωνία, καθώς οι πρακτικές αυτές συνιστούν άμεση διάκριση και στιγματισμό των παχυσάρκων ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Παράλληλα, οι νέες ιατροκοινωνικές συνθήκες που διαμορφώνει η αυξανόμενη επίπτωση της παχυσαρκίας τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς, καθιστούν απαραίτητη την έγκυρη ενημέρωση του γενικού πληθυσμού γύρω από τις «αλήθειες» και τους «μύθους» που την αφορούν. Κατά συνέπεια, ερωτήματα όπως «μας παχαίνουν οι δίαιτες;», «ποια είναι η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή για την παχυσαρκία;», «βαριατρική ή μεταβολική χειρουργική σε παχύσαρκους διαβητικούς;» πρέπει, πλέον, να απαντηθούν με σαφήνεια.