Ο γιος μου παίζει με τις κούκλες!

Περίπου στην ηλικία των 2 ετών γίνεται ο πρώτος διαχωρισμός των δύο φύλων, ενώ στην ηλικία των 3-4 ετών τα παιδιά συνειδητοποιούν – έστω ενστικτωδώς – τις διαφορές τους, οι οποίες γίνονται ολοένα πιο αισθητές, και προτιμούν να παίζουν με παιδιά του ίδιου φύλου. Ωστόσο, παρόλο που για τους γονείς είναι ευδιάκριτες οι διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα και θεωρούν δεδομένο ότι τα αγόρια γνωρίζουν ότι είναι αγόρια και τα κορίτσια ξέρουν ότι είναι κορίτσια, τα παιδιά εκεί περίπου στην ηλικία των 4-5 ετών δοκιμάζουν μια έντονη περίοδο κατά την οποία αναζητούν την ταυτότητά τους, γνωρίζονται και αποκτούν

Έτσι υιοθετούν μια συμπεριφορά που βροντοφωνάζει το φύλο τους, δηλαδή τα αγόρια θέλουν να είναι αρρενωπά και τα κορίτσια θηλυπρεπή. Ταυτόχρονα όμως μπορεί να αποδειχθεί περιοριστικό γιατί δεν ενθαρρύνονται τα παιδιά να εξερευνήσουν και να καλλιεργήσουν όλες τις πλευρές τους.

Πολλοί γονείς λοιπόν, ανησυχούν συχνά για τα παιχνίδια που προτιμούν τα παιδιά τους. Στην πραγματικότητα ένα παιχνίδι δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζεται ακατάλληλο με το επιχείρημα ότι δεν ταιριάζει σε κορίτσι αλλά σε αγόρι, και αντίστροφα.

Στην παιδική ηλικία δεν υπάρχουν καλά και κακά παιχνίδια, παιχνίδια θηλυκού ή αρσενικού γένους. Τα παιδιά είναι εύπλαστες προσωπικότητες που ψάχνουν, περιεργάζονται, πειραματίζονται και αναζητούν μέσα από το παιχνίδι τη δική τους πραγματικότητα, τη δική τους ερμηνεία για το πώς λειτουργεί ο κόσμος. Αν απαγορέψετε στο παιδί να παίζει με αυτά που έχει επιλέξει, θα πετύχετε μόνο την αντίδρασή του ή την επιφανειακή συγκατάθεσή του, ενώ παράλληλα θα εφευρίσκει τρόπους για να παίξει κρυφά. Το πιο πιθανό, λοιπόν, είναι κάθε προσπάθεια απαγόρευσης ή ενοχοποίησης ενός παιχνιδιού να πέσει στο κενό.

Ο πιο εύκολος τρόπος για να αποτρέψετε το παιδί από ένα παιχνίδι που δεν θεωρείτε κατάλληλο είναι αρχικά να το αφήσετε να κάνει αυτό που θέλει και έπειτα – χωρίς εξαναγκασμό και γκρίνια – να του κεντρίσετε το ενδιαφέρον για κάποιο νέο ελκυστικό παιχνίδι δική σας επιλογής. Βεβαίως θα πρέπει πάντα να λειτουργείτε με βάση τα ενδιαφέροντα του παιδιού.

Η Νέλλη Θεοδοσίου είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Αμιένης (Γαλλία) και εργάζεται ως ψυχολόγος με ειδίκευση στην ψυχοθεραπεία τόσο ενηλίκων, όσο και παιδιών από το 1990. Έχει δημιουργήσει το χώρο ψυχοθεραπείας, συμβουλευτικής, μαθησιακής υποστήριξης και λογοθεραπείας «Διαλέγεσθαι», όπου σε συνεργασία με εξειδικευμένους συνεργάτες του κάθε τομέα, αποσκοπεί στην ολοκληρωμένη κάλυψη των αναγκών κάθε ατόμου που απευθύνεται στο κέντρο. Είναι ιδρυτικό μέλος του μη κερδοσκοπικού σωματείου «Όναρ – μέσω τέχνης για το άρρωστο παιδί» και μέλος της «Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής».

Για περισσότερες πληροφορίες για την ίδια και το έργο της κάντε κλικ ΕΔΩ.

Φωτογραφία: Pinterest

Μια ματιά ακόμα: Το παιδί σας λέει συνέχεια ψέματα; Δείτε τι πρέπει να κάνετε!