Αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, αλλά οι δεσμεύσεις εσαεί

Ουσιώδεις αλλαγές προετοιμάζονται σε κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο - και αυτό πέραν της πολιτικής θα απεικονιστεί στις πρωτοβουλίες της ΕΚΤ για ενίσχυση της περιφέρειας. Η αναθέρμανση της αγοράς των προς ενεχυρίαση τιτλοποιημένων δανείων των μικρομεσαίων, στην οποία στοχεύει ο Μάριο Ντράγκι για να ενισχυθεί η ρευστότητα των περιφερειακών ευρωπαϊκών τραπεζών, μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτο σημαντικό βήμα.

Και αυτό επειδή έχει επισημανθεί κατά

κόρον το πρόβλημα χρηματοδότησης της περιφέρειας τόσο από την ίδια την ΕΚΤ όσο και από Αμερικανούς αναλυτές. Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό. Οι ισπανικές και ιταλικές τράπεζες διατηρούν ακόμα υψηλή εξάρτηση από την ΕΚΤ, καθώς εμφανίζεται το καθένα από τα δύο τραπεζικά συστήματα να έχει έκθεση πάνω από 250 δισ. ευρώ σε μακροπρόθεσμες χρηματοδοτήσεις.

Η πιστωτική επέκταση παρέμενε αρνητική στην Ευρώπη τους τελευταίους μήνες και άρχισε να ανακάμπτει πρόσφατα από την αύξηση εισροής ρευστότητας στην πραγματική οικονομία - κυρίως χάρη στη Γερμανία και τη Γαλλία.

Την ίδια ώρα η ελληνική οικονομία δείχνει ότι αρχίζει να γίνεται αποδεκτή και πάλι σε μεγαλύτερο βαθμό από το αγγλοσαξονικό σύστημα - και πιο συγκεκριμένα από τις αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες, ενώ οι τράπεζές μας βρίσκουν την ίδια ώρα αναδόχους τους διεθνείς οίκους για να καλύψουν τις αυξήσεις τους.

Από την άλλη πλευρά, η αύξηση της ανεργίας αλλά και η κατρακύλα στις τιμές των ακινήτων συνεχίζονται, αποτελώντας δύο αντιπροσωπευτικούς δείκτες για την επιδείνωση της πραγματικής οικονομίας. Και φυσικά υπάρχει μια αγορά ενέργειας με άπειρες στρεβλώσεις, όπου η υπερχρέωση της ΔΕΗ συνεχίζεται με τη χρηματοδότηση τώρα των θυγατρικών της.

Η πορεία της ελληνικής οικονομίας θα κριθεί σε ουσιώδεις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν σε όλο το κύκλωμα της επιχειρηματικότητας και της παραγωγής, και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το πλαίσιο της εργασιακής νομοθεσίας. Αυτές από μόνες τους δεν θα φέρουν τις επενδύσεις. Το δε ταξίδι του πρωθυπουργού στην Κίνα είναι σημαντικό, όμως καλύτερο είναι να κρατάμε μικρό καλάθι. Ωστόσο ό,τι και να φέρει κέρδος θα είναι.

Το βασικό μέλημα είναι η έξοδος της χώρας στις αγορές. Αυτό θα την επαναφέρει σταδιακά σε μια οικονομική αυτοδυναμία, χωρίς όμως να μπορεί να αλλάξει πολλά όσον αφορά σε δεσμεύσεις και στόχους. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν δάνεια που θα αρχίσουν να αποπληρώνονται μετά το 2022, αλλά και ένα χρέος που ακόμα κι αν «κουρευτεί» δεν θα επιτρέψει στην ελληνική πολιτική να ξανα-αποτύχει στην οικονομία.

Η κατεύθυνση της οικονομίας μας καλείται να αφομοιώσει μακροπρόθεσμα τις αλλαγές στις οποίες τόσο βίαια εισήλθε και να μην επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος. Τα ρίσκα που υφίστανται είναι ακόμα πολλά και η εμπιστοσύνη για πραγματικές επενδύσεις περιορισμένη. Και αυτό θα πρέπει να είναι το μήνυμα στο σύνολο των πολιτικών παραγόντων που ασχολούνται με τις τύχες της χώρας.

Blogger Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης