Ο νόμος, το κρασί και οι... στήλες!

Την περασμένη Δευτέρα οι οινοποιοί της χώρας έβαλαν λουκέτο στις παραγωγικές μονάδες τους, διαμαρτυρόμενοι για την επιβολή του ειδικού φόρου στα κρασιά. Η συμβολική διαμαρτυρία τους καταγράφηκε από τα media και πέρασε στη κοινή γνώμη αλλά ο νόμος και οι εγκύκλιοι που καθόρισαν τις λεπτομέρειες συνεχίζουν να εφαρμόζονται...

Αυτά ως προς το κρασί. Γιατί σε μια άλλη περίπτωση, εκείνη του ειδικού τέλους στις στήλες του ΟΠΑΠ τα πράγματα έγιναν διαφορετικά.

Έτσι, νομιμοποιείται ο κάθε ένας εξ ημών να μιλήσει για δύο μέτρα και σταθμά ή για τις διαφορετικές σταθμίσεις της επιρροής στο πολιτικό στερέωμα αλλά σε κάθε περίπτωση κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μην απαντά στο εύλογο ερώτημα από πού θα προέλθουν τα έσοδα που υπολογίσθηκαν και δεν έχουν μπει ακόμη στο ταμείο. Γιατί ο προϋπολογισμός είναι προϋπολογισμός και τα έσοδα αν δεν βρεθούν από τις στήλες και τους παίκτες από κάπου αλλού θα βρεθούν!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στις αρχές του περασμένου Νοεμβρίου, την περίοδο που η κυβέρνηση έκανε κανονικό σαφάρι για την εύρεση των περίφημων ισοδυνάμων, ανακοινώθηκε η επιβολή τέλους 5 λεπτών του ευρώ ανά στήλη σε κάθε τυχερό παιχνίδι του ΟΠΑΠ, μέτρο από το οποίο το υπουργείο Οικονομικών- όπως το ίδιο είχε «μετρήσει»- προσδοκούσε έσοδα της τάξεως των 350 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Το επαναλαμβάνω: 350 εκατ. ευρώ.

Δεν εξετάζω την επιλογή της κυβέρνησης αυτή καθ΄αυτή – δηλαδή αν έπρεπε να επιβληθεί ή όχι ένα τέτοιο τέλος- αλλά από την στιγμή που η επιλογή της κυβέρνησης αποτυπώθηκε με κάθε επισημότητα στον νόμο Ν.4346/15, ο νόμος και οι προβλέψεις του έπρεπε να ισχύσουν. Στο σημείο αυτό έχει νόημα και αξία να θυμίσω το ι έλεγε το σχετικό άρθρο του νόμου, το άρθρο 12, με τίτλο 'Ειδικό Τέλος Παιγνίων ανά στήλη: «Επιβάλλεται ειδικό τέλος πέντε (0,05) λεπτών του ευρώ, ανά στήλη, κάθε παιγνίου της ΟΠΑΠ Α.Ε. Το ειδικό τέλος βαρύνει τον παίκτη και αποδίδεται στο Ελληνικό Δημόσιο, απευθείας, από την ΟΠΑΠ Α.Ε.». Ο νόμος έπρεπε να αρχίζει να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2016. Μέχρις στιγμής δεν έχει τεθεί ακόμη σε εφαρμογή.

Από την 1η Ιανουαρίου έχει μεσολαβήσει η αντίδραση του εκ Θεσσαλονίκης βουλευτή της συμπολίτευσης κ.Αλ. Τριανταφυλλίδη που ζήτησε από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ. Αλεξιάδη, με επίκαιρη ερώτηση (λίγες ημέρες μετά την πρότασή του ιδίου για δίδακτρα στα σχολεία για να δημιουργηθούν έσοδα για το δημόσιο) την μη εφαρμογή του μέτρου και ως εκ τούτου την απώλεια προϋπολογισμένων εσόδων για το κράτος. Να σημειωθεί ότι ο κ. Αλεξιάδης, λίγες εβδομάδες νωρίτερα, μετά από συνάντησή του με τους πράκτορες του ΟΠΑΠ, είχε δηλώσει ρητά ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί και υπογράμμιζε τότε χαρακτηριστικά «όποιος διαφωνεί με το φόρο να μας πει κάποιο ισοδύναμο. Ο νόμος έχει ψηφιστεί και το υπουργείο εργάζεται για την υλοποίησή του. Το 0,05 φυσικά και θα ισχύσει».

Μπαίνουμε στο 2ο μήνα του 2016 και ο νόμος δεν εφαρμόζεται προφανώς για «τεχνικούς λόγους».

Το πρώτο ζήτημα που ανακύπτει εδώ είναι ποιοι είναι οι τεχνικοί λόγοι που δεν επιτρέπουν την εφαρμογή του νόμου και με ποιο τρόπο θα καλυφθούν τα χαμένα έσοδα για το δημόσιο. Αν ο νόμος ισχύσει σε 3 ή 4 μήνες, τότε θα υπολογιστούν αναδρομικά τα έσοδα για το δημόσιο; Γιατί με απλά μαθηματικά, αν χαθεί το ένα τέταρτο του έτους, τότε φυσιολογικά η πρόβλεψη των 350 εκατομμυρίων θα μειωθεί κατά 25%, ήτοι κατά 87,5 εκατομμύρια, τα οποία θα πρέπει να αναζητηθούν σε άλλες πηγές. Το δεύτερο ζήτημα που ανακύπτει είναι με ποιο τρόπο έχει παρακαμφθεί ένας νόμος του κράτους, ο οποίος απλά δεν εφαρμόζεται.

Ο φόρος πάντως για το κρασί που εντάσσεται στην ίδια δέσμη μέτρων και στον ίδιο νόμο, έχει εφαρμοστεί κανονικά. Παρότι τα έσοδα από την επιβολή του δεν συγκρίνονται με τις προσδοκίες για τα έσοδα από τις στήλες.