Οδεύουμε σε έβδομο έτος ύφεσης και η κυβέρνηση εμπαίζει τους πολίτες

Το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο και ο Πρόεδρος του ΣΕΤΕ (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων), προπαγανδίζοντας την φετινή αύξηση της εξωτερικής τουριστικής κίνησης, υποστηρίζουν αυθαίρετα ότι ο τομέας του τουρισμού θα συμβάλλει το 2013 κατά 1,3% στην άνοδο του πραγματικού ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Ο υπουργός οικονομικών κ. Στουρνάρας

και ο Πρόεδρος του ΣΕΤΕ κ. Ανδρέας Ανδρεάδης, βάσει ποιας επιστημονικής μελέτης, ισχυρίζονται ότι το 2013 η τουριστική βιομηχανία θα προσθέσει 1,3 μονάδες στο πραγματικό ΑΕΠ; Με πρόχειρες και αυθαίρετες εκτιμήσεις δεν ασκείται αποτελεσματική οικονομική πολιτική. Άλλωστε, η ανικανότητα των κυβερνώντων συνιστά τον κυριότερο αιτιώδη παράγοντα, που προκάλεσε την χρεοκοπία των δημοσίων οικονομικών και μετά το 2007 μας έριξε στον λαβύρινθο της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης.

Οδεύουμε σε έβδομο έτος ύφεσης και η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι με εξωπραγματικά επιχειρήματα εμπαίζει τους δεινοπαθούντες από την οικονομική κρίση πολίτες. Για να καταστούμε πιο σαφείς στην επιχειρηματολογία μας, θα βασιστούμε στην ακόλουθη τεχνοκρατική λογική. Ως γνωστόν, η δραστηριότητα του τουρισμού συμβάλλει περίπου κατά 17% στην παραγωγή του ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας. Η κυβέρνηση για το 2013 προβλέπει μείωση του ΑΕΠ κατά -4,2% έναντι αρνητικού ρυθμού ανάπτυξης -6,4% το 2012. Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία του πρώτου εξαμήνου 2013, την περίοδο 2012-2013 οι ξένοι τουρίστες από 15,6 θα αυξηθούν σε 16,8 εκατομμύρια άτομα και παράλληλα τα έσοδα τουριστικού συναλλάγματος από 10 προβλέπεται να ανέλθουν σε 11 δις ευρώ.

Από την άλλη μεριά, η ελάττωση του εσωτερικού τουρισμού εκτιμάται άνω του -30%, λόγω της δραματικής μείωσης του διαθεσίμου εισοδήματος του μέσου ελληνικού νοικοκυριού και της δυσθεώρητης αύξησης της ανεργίας. Η καθίζηση του εγχώριου τουρισμού θα αντισταθμίσει σε μεγάλο βαθμό, το αναμενόμενο όφελος για την εθνική οικονομία από την άνοδο του εξωτερικού τουρισμού. Αν υποτεθεί ότι η κάμψη του εσωτερικού τουρισμού, αντισταθμίσει κατά 50% το όφελος από την αύξηση του ξένου τουρισμού, τότε η τελική συμβολή της τουριστικής βιομηχανίας στο πραγματικό ΑΕΠ, με τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις θα διαμορφωθεί το 2013 γύρω στο 0,7%.

Οι οποιεσδήποτε θετικές επιδράσεις του τουρισμού στο ΑΕΠ, θα φανούν κυρίως το τρίτο τρίμηνο του 2013. Το πρώτο τρίμηνο του 2013 το ΑΕΠ σε σταθερές τιμές μειώθηκε -5,6%, έναντι ελάττωσης -6,7% το αντίστοιχο τρίμηνο του 2012. Λαμβάνοντας υπόψη τα προσωρινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που αφορούν καίριους δείκτες οικονομικής δραστηριότητας, όπως είναι οι δείκτες λιανικών πωλήσεων, βιομηχανικής παραγωγής, οικοδομικής δραστηριότητας, εισαγωγής αγαθών, πωλήσεων οχημάτων κ.λπ., επιβεβαιώνεται η εντεινόμενη κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας στους επιμέρους κλάδους της εθνικής οικονομίας και συνάγεται ότι το β’ τρίμηνο του 2013, το ΑΕΠ σε σταθερές τιμές αναμένεται να μειωθεί γύρω στο -5,4%.

Αν η επίδραση της τουριστικής δραστηριότητας στο ΑΕΠ διαμορφωθεί σε 0,7% και δεδομένου ότι η διάχυση του τουρισμού στο σύνολο της εθνικής οικονομίας θα εκδηλωθεί κυρίως το γ’ τρίμηνο, προβλέπεται την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου η αύξηση του ΑΕΠ σε σταθερές τιμές να κυμανθεί κοντά στο -3,7%. Ωστόσο, όσοι έχουν βασικές γνώσεις του Συστήματος Εθνικών Λογαριασμών, βάσει του οποίου υπολογίζεται η μεταβολή του ΑΕΠ, ενδέχεται να θεωρήσουν πολύ αισιόδοξη την εκτίμηση αυτή.

Πράγματι, όταν την περίοδο Ιανουαρίου-Μαϊου 2012/2013, η αξία των λιανικών πωλήσεων σε καταναλωτικά προϊόντα μειώθηκε -11% και δοθέντος ότι η ιδιωτική κατανάλωση συντελεί κατά 75% στην παραγωγή του ΑΕΠ σε αγοραίες τιμές, ορθολογικό είναι οι προβλέψεις να συγκλίνουν σε πτώση του πραγματικού ΑΕΠ το 2013 γύρω στο -5,5%. Επίσης, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η υγεία, η κοινωνική πρόνοια, η παιδεία, η εθνική άμυνα και άλλα δημόσια αγαθά, που πριν το 2008 συμμετείχαν τουλάχιστον κατά 15% στην παραγωγή του ΑΕΠ, προβλέπεται το 2013 να συμβάλλουν μόνο κατά 10% ως αποτέλεσμα του ψαλιδίσματος των δημοσιονομικών δαπανών.

Σε συνθήκες συνεχούς μείωσης του πραγματικού διαθεσίμου εισοδήματος των πολιτών, διατήρησης της ανεργίας σε πρωτοφανή επίπεδα και επαναλαμβανόμενων φορομπηχτικών μέτρων πολιτικής, η ελάττωση της συνολικής ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών είναι αναπόφευκτη, διαιωνίζοντας έτσι το φαινόμενο της παρατεταμένης ύφεσης, που στιγματίζει την ελληνική οικονομία από το φθινόπωρο του 2013. Αν δεν αυξηθεί η ζήτηση καταναλωτικών αγαθών και ταυτόχρονα δεν χρηματοδοτηθούν παραγωγικά επενδυτικά έργα, πως η χώρα μας θα μπει με δυναμισμό σε αναπτυξιακή τροχιά; Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην πρόσφατη Έκθεσή του για την Ελλάδα, προβλέπει την περίοδο 2013-2021 μέσους αναπτυξιακούς ρυθμούς μόλις 2,5%. Με τόσο χαμηλούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, όχι μόνο η ανεργία θα συνεχίσει να διατηρείται σε επίπεδα άνω του 20%, αλλά το δημόσιο χρέος θα παραμένει μη βιώσιμο και κυρίως θα ακολουθεί την αχαλίνωτη ανοδική του τάση. Η έξοδος της χώρας από το δημοσιονομικό τέλμα, απαιτεί για την επόμενη εικοσαετία μέσους αναπτυξιακούς ρυθμούς τουλάχιστον 5%.

Αναμφίβολα, αυτό θα πρέπει να είναι το μεγάλο στοίχημα της ασκούμενης μακροοικονομικής πολιτικής.

Blogger Γιώργος Βάμβουκας