Το φρέσκο γάλα και η μπαγιάτικη πολιτική

Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι οι υπουργοί της κυβέρνησης διαθέτουν τον κοινό νου, είναι τουλάχιστον παράδοξο έως γελοίο, να μην μπορεί η κυβέρνηση να βρει επί τόσες ημέρες μια διατύπωση η οποία να είναι ακριβής στην περιγραφή της για την ποιότητα του γάλακτος.

Παρά λίγο να πνιγεί η συμφωνία με την τρόικα σε μια κουταλιά γάλα παστεριωμένο ή παραβρασμένο, μικρή σημασία έχει.

Εκλήθη στο παρά πέντε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης καθηγητής

κ. Α. Τσαυτάρης ο μη επαγγελματίας της πολιτικής, για να ξεκαθαρίσει στους διαφωνούντες γαλάζιους και πράσινους βουλευτές και στους τροϊκανούς, ότι η παστερίωση αφορά γάλα που έχει υποστεί επεξεργασία τέτοια ώστε να διατηρείται για λίγες ημέρες χωρίς να χάνει τη θρεπτική του αξία, ενώ η υψηλή θερμική επεξεργασία, αφορά γάλα που μπορεί να διατηρηθεί πάνω από 10 μέρες και η θρεπτική του αξία είναι μικρότερη από εκείνη του παστεριωμένου.

Η πρόθεση να μπεί σε κάθε γάλα η ταμπέλα «παστεριωμένο» υπέκρυπτε άλλους σκοπούς και συγκεκριμένα υπέκρυπτε την προσπάθεια να «νομιμοποιήσει» την υψηλή θερμική επεξεργασία βαφτίζοντάς την και αυτή, παστερίωση.
Συμπτωματικά, κανείς δεν βρέθηκε να εξηγήσει με απλό τρόπο μια τόσο απλή διαφορά. Συμπτωματικά μπλέχτηκαν, η παστερίωση και η διάρκεια με την τιμή του γάλακτος που είναι από τις ακριβότερες στην Ευρώπη.

Ωστόσο, μια μικρή βόλτα στα ψυγεία και στα ράφια οποιουδήποτε σούπερ μάρκετ αρκεί για να διαπιστώσει κανείς ότι μπορεί να βρει ότι γάλα θέλει σε όποια τιμή θέλει. Γάλα που διατηρείται στο ψυγείο για 2 μέρες, για 5 μέρες για 10 μέρες, γάλα που διατηρείται εκτός ψυγείου για δύο ή και περισσότερους μήνες, γάλα κονσέρβα που διατηρείται και για 2 τουλάχιστον χρόνια. Γάλα για όλα τα γούστα και για όλα τα βαλάντια. Όπως θα βρεί το ίδιο γάλα σε φούρνους σε ακριβότερη τιμή απ’ αυτή του σούπερ μάρκετ.

Σκοπίμως λοιπόν στη συζήτηση η λέξη «φρέσκο» μπήκε εμβόλιμα για να οξύνει παρά για να γεφυρώσει τις διαφορές των πολιτικολογούντων. Διότι κι ένα μικρό παιδί είναι σε θέση να καταλάβει ότι το ολόφρεσκο είναι αυτό που κατεβάζει η καλή μας αγελάδα που βόσκει έξω στη λιακάδα. Δεν αφορά το γάλα που χρειάζεται τουλάχιστον δύο μέρες για να φτάσει στο ψυγείο του σπιτιού μας. Στις δύο μέρες γίνεται φρέσκο, ενώ το γάλα των 10 ημερών είναι απλώς ασφαλές προς κατανάλωση. Αν λοιπόν θεωρήσουμε φρέσκο το γάλα των δύο ή των τριών ημερών, δεν μπορούμε να θεωρούμε το ίδιο φρέσκο το γάλα που συντηρείται επί 10ήμερο στο ράφι.

Σ’ αυτή τη μάχη του γάλακτος, ο επαγγελματίας πολιτικός υπουργός Ανάπτυξης κ. Κωστής Χατζηδάκης ηττήθηκε κατά κράτος από τον σοβαρότατο καθηγητή κ. Τσαυτάρη ο οποίος εξήγησε σε απλά ελληνικά ή αγγλικά τη διαφορά του φρέσκου από το «φρέσκο». Και λύθηκε το θέμα της διατύπωσης και απομακρύνθηκε ο κίνδυνος καταψήφισης του νομοσχεδίου.

Τώρα ο αρμόδιος υπουργός της Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκης έχει μπροστά του πεδίον δόξης λαμπρό, να ασχοληθεί με τις τιμές, με την πάταξη του καρτέλ του γάλακτος και την προστασία του καταναλωτή. Ας αποδείξει την αποτελεσματικότητά του

Blogger Κλεοπάτρα Κοντονίκα