Σημαδεύει… 65 χρόνια το λαγό

Το πάθος του βγάζει στο κυνήγι τον 80χρονο Επαμεινώνδα στο Χωρδάκι.

Ίσως να είναι και ο μοναδικός κυνηγός στην περιοχή του Ρεθύμνου και από τις λίγους στην Κρήτη, που το πάθος του… σκεπάζει τα 80 χρόνια της ζωής του και την κυνηγετική περίοδο θα βγει τη βόλτα του «στις τοπές του λαγού», με την ελπίδα ότι θα γυρίσει στο σπίτι του, στο άδειο Χωρδάκι Αμαρίου, με θήραμα. Και με αυτό το θήραμα, όταν έλθει η καλή η ώρα, «θα πιούμε ένα κρασί με τους φίλους

στο σπίτι μου», μαγειρευμένο από τη γυναίκα του Αθηνά με τις παραδοσιακές συνταγές που πήρε από τη μάνα και τη γιαγιά της…

Είναι έμπειρος κυνηγός από τα 15 του χρόνια, αριστερόχειρας, «εύστοχος στο σημάδι» ο Επαμεινώνδας Χατζηδάκης, και μόνο τους μήνες που δίδεται η άδεια για το κυνήγι, θα πάρει το όπλο και τον σκύλο του, θα κάνει την εξόρμησή του, όπως το συνηθίζει, στα σημεία που γνωρίζει ότι παρουσιάζονται τα θηράματα και θα αναμένει την κατάλληλη ώρα για να σημαδέψει. «Είναι μια συνήθεια που την έχω από κοπέλι», θα πει. «Είναι ένα πάθος που με τριγουνίζει τώρα και εξήντα πέντε χρόνια και δεν με αφήνει. Άμα δεν κάνω τη βόλτα μου αυτή την εποχή, που είναι η άδεια του κυνηγιού, δεν κάνω καλό!».

Ο… έρωτάς του με το σπορ είναι μοναδικός και έχει διάρκεια: «Η μεγάλη μου χαρά είναι να πάω στην εξοχή με τον σκύλο μου, να κάτσω ψηλά σε ένα χάρακα, και να τον παρακολουθώ όταν «μυρίσει» το λαγό… Δεν μπορείς να καταλάβεις πώς νιώθω», λέει για την ξεχωριστή στιγμή της κυνηγετικής του αποστολής. «Μα αντέχω ακόμα και πώς να σου πω, με βγάζει στη φύση το πάθος που έχω από παιδί. Είμαι 80 χρονών, ο παλαιότερος που κρατεί ακόμη δίκαννο και βγαίνει για λαγό. Άλλοι από τα 60 τους χρόνια αφήνουν τα όπλα, αλλά εγώ μπορώ, έστω, κι αν κάνω μικρές βόλτες. Σαν να καλεί ο λαγός…».

Ο… ιός τον έχει προσβάλλει από τα νιάτα του και μάλλον ήταν «η προίκα που πήρα από τον πατέρα μου» γιατί και αυτός ήταν κυνηγοί 65 χρόνια «παθιασμένος κυνηγός». Ωστόσο, ο τραυματισμός του γεννήτορά του στο κυνήγι δεν τον αποθάρρυνε, αντίθετα! «Από μικρό παιδί είχα το μεράκι», θυμάται, το ξεκίνημά του. «Όσο μεγάλωνα, μάζευα σκυλάκια και πίεζα τον πατέρα μου να μου πάρει τουφέκι. Μετά από πολλές πιέσεις με βαρέθηκε και μου πήρε ένα μεταχειρισμένο δίκαννο από το Νίκο τον Χριστονάκη από την Γέννα, και κρυφά άρχισα να βγαίνω με το χωριανό μου εδώ στο Χωρδάκι, το Γιάννη τον Παττακό…».

Παρέα πάντα στις εξορμήσεις με τον Παττακό, στα χρόνια της νιότης του, έκαναν «μεγάλες βόλτες» στις περιοχές γύρω από το χωριό αλλά «μαζί ξετρυπώναμε και ως την Ορνέ και την Κρύα Βρύση που είχε πολύ θήραμα». Γι’αυτό και μετά τις κυνηγετικές αποστολές γύριζαν… φορτωμένοι με λαγούς και πέρδικες στα σπίτια τους…

«Παλιά», αναπολεί τον πλούσιο καιρό των θηραμάτων,«υπήρχαν και λαγοί και πέρδικες, γιατί τα αυτοκίνητα ήταν λίγα και δρόμοι δεν υπήρχαν όπως είναι σήμερα που βγαίνουν τις νύχτες όλους τους μήνες του χρόνου με τους προβολείς και σκοτώνουν. Δεν τους νοιάζει αν κινδυνεύει να μειωθεί ο πληθυσμός τους, δεν τους ενοχλεί αν τα επόμενα χρόνια δεν θα βρίσκουν να κυνηγήσουν. Οι πέρδικες λιγόστεψαν και θα χαθούν κι όμως τις κυνηγού ν και έρχονται από το Τυμπάκι και θα τις εξολοθρέψουν. Αυτό είναι έγκλημα και πρέπει και οι ίδιοι να το καταλάβουν…».

«ΟΛΗ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ…»

Σήμερα, που ο Επαμεινώνδας Χατζηδάκης έφτασε στα 80 του χρόνια και δεν έχει τις δυνάμεις «για μεγάλες βόλτες», βγαίνει μόνος κυνηγοί 65 χρόνια του στο κυνήγι και πηγαίνει στην τύχη! Όμως, πριν πέντε χρόνια τον ακολουθούσαν άλλοι «φίλοι από τη γειτονιά μου το Άνω Μέρος» και μέχρι το 1970 που κατοικούσε ακόμα στο Χωρδάκι είχε «μόνιμη παρέα του τον Γιάννη Παττακό».

Η πολύχρονη εμπειρία του, ωστόσο, τον έχει διδάξει ότι «όλη η δουλειά στο κυνήγι είναι ο σκύλος» και «εάν δεν έχεις καλό σκύλο κάνεις τζάμπα κόπο. Ο καλύτερος που είχα ήταν ο Τόνι, κι ύστερα η Πετούσα. Τώρα έχω το Ζιγαρδέλι μα δεν είναι σαν τους άλλους!».

Και βέβαια, δεν είναι μόνο το παράνομο κυνήγι που εμφανίζεται όλο το χρόνο με αποτέλεσμα και ο αριθμός των θηραμάτων να έχει μειωθεί σημαντικά στους κυνηγότοπους της περιοχής, όσο και τα μικρά σαρκοφάγα θηλαστικά που πολλαπλασιάστηκαν στους έρημους οικισμούς, ακόμα και οι γάτες που… ανέβηκαν στα βουνά, ελλείψει τροφής, και πήραν ημιάγρια μορφή. «Ακόμη και ο σκύλος μου το Ζιγαρδέλι τους φοβάται. Αυτά τα ζώα εξολοθρεύουν λαγούς και πουλιά και αν δεν παρθούν μέτρα θα αφανιστούν. Θα ψάχνουμε στο κυνήγι να σκοτώσουμε και δεν θα βρίσκουμε…»

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2015 στην ιστοσελίδα MADE IN CRETA

The post Σημαδεύει… 65 χρόνια το λαγό appeared first on iHunt.