Οι αναμνήσεις της Πάτι Σμιθ από τον Ρόμπερτ Μάπλθορπ

Πέρασε πολύς καιρός από τότε που η Πάτι Σμιθ ρωτούσε τη μαμά της τι είναι η ψυχή και τι χρώμα έχει, με την υποψία και το φόβο ότι την ώρα που κοιμόταν κι ονειρευόταν, η δική της θα μπορούσε να φύγει χωρίς να γυρίσει.

Άρθρο του Στέλιου Ελληνιάδη στην Ελευθεροτυπία.

Από τότε που έφτιαχνε αυτοσχέδιες προσευχές για να μην επαναλαμβάνει τα κλισέ από τη Βίβλο που την αναστάτωναν με την απειλή του θανάτου,

μέχρι που σκαρφίστηκε ότι κρύβοντας βιβλία κάτω από το μαξιλάρι της θα μεταφερόταν αυτομάτως σε τόπους μακρινούς πριν ακόμα μάθει να διαβάζει: στα Ιμαλάια για να δει τον κόσμο να γυρνάει, στην Αφρική να βοηθάει τον Αλμπερτ Σβάιτσερ ή στα δάση να υπερασπίζεται μπαρουτοκαπνισμένη τον Ντέιβι Κρόκετ.

Ονειροπόλα και στο σχολείο, διακρινόταν για τις αναγνωστικές της ικανότητες που δεν εκτείνονταν καθόλου στις πρακτικές εργασίες. Μόνο το σκύλο της έβγαζε σε μακρινές βόλτες προτού επιστρέψει στις ιστορίες των βιβλίων που αγαπούσε και από νωρίς της έβαλαν την ιδέα ότι μία μέρ