Οι (παρα)αμοντάριστες σκέψεις μου!

Τα γεγονότα που συγκλόνισαν το τηλεοπτικό τοπίο της χρονιάς που τελειώνει είναι: Το σουτιέν µπιρίµπα ή πώς στο διάτανο το λένε! Τέτοια πλύση εγκεφάλου, αγάπη µου, δεν έχει µαταγίνει από τηλεοπτικά δίκτυα. Αν γράψω για τα µοντέλα που χρησιµοποιήθηκαν; Για το σενάριο; Για τον φωτισµό; Για την αισθητική; Για την παρουσίαση; Για το «στήσιµο»; Νοµίζω ότι θα πάθει κατάθλιψη ο Κωνσταντίνος Ρήγος. ∆εύτερη κατάσταση που γέµισε ερωτηµατικά την ανούσια ζωή µας ήταν η µαγνητική κουνουπιέρα και τρίτη κατάσταση, που µοιάζει ως φυσικό φαινόµενο πια, είναι ο Γιώργος Τράγκας! Ο Γιώργος Τράγκας

είναι ένας θεσµός. Οσοι δεν καταλαβαίνετε τη λέξη «θεσµός» θα σας βοηθήσω.

Τι είναι ο Λευκός ο Πύργος για τη Θεσσαλονίκη; Τι είναι τα τρίγωνα Πανοράµατος; Τι είναι η µικρή Βενετία για τη Μύκονο; Αυτό είναι ο Τράγκας για την ελληνική τηλεόραση. Με ξεσκίζει από πόνο, βέβαια, η κραυγή απελπισίας που βγάζει κάθε µέρα. Αναφέρεται στο επικίνδυνο έργο του και την προσπάθεια φίµωσής του. Εχει δίκιο. «Παίζει συνεχόµενα σε 33 κανάλια». Είναι ίσως δείγµα ότι µεγάλωσα που τον βλέπω µε το ίδιο µπλουζάκι στο «Χωρίς αναισθητικό» και µετά στον «Ελεύθερο σκοπευτή», αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι συνεχώς κάπου δίπλα µου..., περιτριγυρισµένος από ανθρώπους οι οποίοι συµµετέχουν στην εκποµπή του µε τη φαντασίωση ότι κάποτε... θα µιλήσουν (πολλές και µεγαλύτερες αποκαλύψεις για τον Γιώργο Τράγκα θα σας έχω στο επόµενο τεύχος).

Για το σύµφωνο συµβίωσης

Εξαιρετικός ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος στον Πέτρο Κωστόπουλο για την κουβέντα που αφορούσε το «σύµφωνο συµβίωσης». Και ξαφνικά όλοι στο Ελλαδιστάν θυµήθηκαν ότι το «τανγκό για δύο» είναι µόνο για έναν άντρα, µία γυναίκα. Το πόσοι «άντροι» (επίτηδες το γράφω έτσι) µε µουστάκια τσιγκελωτά κυνηγάνε γκέι και τρανσέξουαλ το ξεχνάµε. Χώρια που οι περισσότεροι που τρελαίνονται για τους γκέι είναι παντρεµένοι, µε παπά και κουµπάρο, και στο βίντεο οι συµπεθέρες φοράνε κορσέ και δύο νούµερα πιο στενό το «ντραπέ» φορεµατάκι, για να «κόβει» τ’ «άκοφτα». Το σύµφωνο συµβίωσης περιµέναµε για να δείξουµε ότι είµαστε πατρίς, θρησκεία, οικογένεια πού; Σε µια χώρα όπου γίνεται της «καριόλας» σε όλους τους τοµείς (σηµ.: Η καριόλα είναι το διπλό κρεβάτι). Τι ρωτήσατε; Ποια είναι η γνώµη µου για το σύµφωνο συµβίωσης; Εχει αργήσει να γίνει. Για το αν είναι «καραγκιοζιλίκι» ο γάµος οµοφυλόφιλων, που ρώτησε ο Κωστόπουλος τον Βαλλιανάτο, εγώ έχω να γράψω ότι «καραγκιόζηδες» είναι οι άνθρωποι γενικώς. Καραγκιοζιλίκια είναι να ψεκάζεις το σκυλί σου µε γκλίτερ, καραγκιοζιλίκι είναι να κάνεις ότι δοκιµάζεις κρασί, χωρίς να ξέρεις να ξεχωρίσεις το κονιάκ από τη ρετσίνα, καραγκιοζιλίκι είναι να νυµφεύεσαι γυναίκα και την προηγούµενη να περνάς νύχτα πάθους µε γνωστό µου γκέι. Η αγάπη είναι αγάπη.

Η Κατερίνα και το µονόπετρο

Η Κατερίνα Καινούργιου δεν έχει µονόπετρο. Κατερίνα µου, είσαι µια πρακτική γυναίκα. Το µονόπετρο δεν είναι πρακτικό. Πιάνεται στα καλσόν και τα ξεσκίζει. Πλένεις τα χέρια και αν κάνεις το λάθος και δεν χρησιµοποιήσεις υγρό σαπούνι, µπαίνει το σαπούνι στις εσοχές και µετά µοιάζει σαν µύξα. Αν το φοράς κάθε µέρα -που γιατί να το έχεις αν δεν το φοράς-, σου βγάζει τους πόντους από τα πουλόβερ και, το χειρότερο, κυκλοφορούν και άσχετες που δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν το διαµάντι από το ζιργκόν.

Ειδήσεις που τάραξαν τα τσάκρα μας...

-Η δήλωση της εβδοµάδας ήρθε από τον Θόδωρο Πάγκαλο: «Εγώ είµαι πάντα µε τους φτωχούς και τους πολλούς». Μεγαλοδύναµε, δείξε έλεος λίγο στους φτωχούς, που είναι και πολλοί, αλλά, όπως ο λαός λέει, «όπου φτωχός και η µοίρα του».

-Το τελευταίο που περίµενε ένας ανήµπορος, µέρες που έρχονται, είναι να σταθεί δίπλα του ο Πάγκαλος ή να του χτυπήσει το κουδούνι (του φτωχού) για κάλαντα! Θόδωρέ µου, όχι σταφιδόψωµο, ούτε σταφίδα δεν έχει µείνει στα σπίτια των φτωχών και των πολλών.

-Να! Να! Να! Για να µαθαίνετε οι κοµψές και να παρηγοριέστε οι λιγότερο χοντρές. Η Σίσσυ Χρηστίδου πήρε 40 κιλά στο πρώτο παιδί και 25 στο δεύτερο. ΕΞΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΚΙΛΑ ΑΝΕΒΗΚΕ δηλαδή µε τις δύο εγκυµοσύνες. Εξοµολογήθηκε τον καηµό της πάντως στην Ελένη Μενεγάκη.

Ξέρει και από Φρόιντ

Ο Γιώργος Λιανός µίλησε για τον Freud και το οιδιπόδειο σύµπλεγµα. Τελικά η ελληνική - ιδιωτική τηλεόραση πάει να κάνει «σπάσιµο» στα πανεπιστήµια που κλείσανε. ∆εν εξηγείται τέτοια επιστηµονική ενηµέρωση από εκποµπές που παραδοσιακά ασχολιόντουσαν µε µαγειρική, τον σύντροφο της Κοκκίνου, τη βόλτα στον φούρνο που κάνει ο Ρουβάς µε τα παιδιά του και τα κιλά του Γιώργου Λιάγκα (ο οποίος δεν µπορεί να πάει, προς το παρόν, στη Μενεγάκη, να προσευχηθεί για να τα χάσει). Αντε, µε το καλό, περιµένω και ερώτηση της Φαίης, µια και είχε καθηγητή τον Eco, να προσεγγίσουνε το θέµα των συµβόλων και των συµβολισµών από εκποµπές κοινωνικής κριτικής.

Λιάγκας vs Σεργουλόπουλου

Σχετικά µε το «µαναφούκι» που προκάλεσαν οι δηλώσεις του Γιώργου Λιάγκα για τον Φώτη Σεργουλόπουλο:
Α) Προς τον Γιώργο Λιάγκα. Προτείνω να µην «κρύβεται» πίσω από λέξεις και να λέει ακριβώς αυτό που εννοεί, για να µη χρειάζεται µετά να επανέρχεται για να «δικαιολογεί» τις «ορθόδοξες» θέσεις του περί θρησκείας, πατρίδας, οικογένειας.

Αλλωστε όλοι όσοι έχουν τηλεοπτικό βήµα σε άλλους αρέσουν, σε άλλους δεν αρέσουν και άλλοι τους βρίσκουν «χυδαίους». Β) Προς τον Φώτη Σεργουλόπουλο. Είναι σπουδαίο να γίνεσαι γονιός γιατί το επιθυµείς τόσο που να ξεπερνάς κάθε ακρωτηριασµένη κοινωνική σύµβαση. Γ) Γενική θέση. Ας κοιτάζει ο καθένας το σπίτι του και ας αφήσει τα κρεβάτια και τα σπίτια των άλλων ανθρώπων. ∆) Ως παιδί που µεγάλωσα χωρίς τον έναν µου γονιό, δεν υπάρχει τίποτα πιο χυδαίο από το να θεωρούν το 2013 ότι τα παιδιά αυτά είναι λιγότερο «κανονικά» από εκείνα που τα µεταχειρίζονται πολλοί γονείς όπως το καινούργιο τους ρολόι (δηλαδή σαν αξεσουάρ).

Ηταν καταπληκτικό µάλιστα που τότε που πήγαινα ∆ηµοτικό έπαιρνα ενδεικτικό µε άλλο χρώµα από τ’ άλλα παιδιά, ως «ορφανό του...», και όχι µε το όνοµά µου. Από το 1974 µέχρι σήµερα, η λιαγκέικη νοοτροπία επικρατούσε και επικρατεί ακόµη.