Το κρυφό χαρτί του Σαμαρά για ... πρόωρες κάλπες

Του Λάμπρου Καλαρρύτη – Εφημερίδα «Παραπολιτικά»

Με σκληρό δίλημμα και απειλή πρόωρων εθνικών εκλογών, σε περίπτωση που υπάρξει αρνητικό αποτέλεσμα για τη Ν.Δ. στις ευρωεκλογές, αποφάσισε να πορευθεί προς τις κάλπες το Μέγαρο Μαξίμου. Ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, θα αναλάβει να διατυπώσει ο ίδιος, με ομιλίες του, το μήνυμα ότι οι ευρωεκλογές δεν είναι ανώδυνες για κανέναν και ότι από το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί και η ολοκλήρωση της πολιτικής

Στο πρωθυπουργικό επιτελείο, αξιολογώντας και τα δημοσκοπικά στοιχεία, κατέληξαν ότι είναι επιλογή υψηλού ρίσκου να αφήσουν να διαμορφωθεί «άνετο» κλίμα, χωρίς διλήμματα και εθνικό διακύβευμα, διότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκδήλωση μαζικής τιμωρητικής ψήφου στις ευρωεκλογές.

Μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις, αποφασίστηκε να ακολουθηθεί σκληρή προεκλογική γραμμή, με την προειδοποίηση ότι δεν υπάρχει χαλαρή ή τιμωρητική ψήφος χωρίς συνέπειες και ότι ένα αρνητικό αποτέλεσμα για την κυβέρνηση θα σημάνει πρόωρες εθνικές εκλογές. Ο στόχος είναι να αποτραπεί μια μεγάλη διαφορά εις βάρος της Ν.Δ., η οποία θα βασίζεται στην υπόθεση ότι μπορεί να σταλεί μήνυμα στην κυβέρνηση, αφού δεν υπάρχει κυβερνητικό ρίσκο. Ο κίνδυνος, όμως, για την κυβέρνηση είναι να εγκλωβιστεί στο πλαίσιο που η ίδια θα θέσει και, σε περίπτωση που το δίλημμα δεν πείσει ή -ακόμα χειρότερα- λειτουργήσει αντίστροφα, να πρέπει να… υλοποιήσει την απειλή της, κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι επιθυμεί.

COMEBACK. Στο δίπτυχο «οικονομία – ανάπτυξη/θεσμικές αλλαγές» βασίζει εν τω μεταξύ ο κ. Σαμαράς τον σχεδιασμό του, ο οποίος θα παρουσιαστεί το επόμενο δεκαπενθήμερο και θα εξελιχθεί στον μετεκλογικό ορίζοντα. Ο πρωθυπουργός επιχειρεί έτσι να συνδυάσει το σχέδιο ανάταξης της χώρας με την προεκλογική ενίσχυση και ανάκαμψη της Ν.Δ.

Μιλώντας σε συνεργάτες του, έλεγε ότι το εθνικό σχέδιο θα αναπτυχθεί σε αυτούς τους πυλώνες, ώστε «να βγει η Ελλάδα οριστικά από το κάδρο της κρίσης και να τοποθετηθεί στην αντίληψη της διεθνούς κοινότητας, των επενδυτών και των αγορών ως ασφαλής οικονομικός χώρος και κράτος, που έχει κάνει comeback, χωρίς κίνδυνο πισωγυρίσματος». Ταυτόχρονα, εξηγούσε ότι, αν αυτό γίνει πειστικό, θα ενισχυθεί η Ν.Δ. στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό στο μπρα ντε φερ με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην παράλληλη μάχη που δίνεται με τη Χρυσή Αυγή, η οποία δείχνει δημοσκοπική ανθεκτικότητα.

Ο κ. Σαμαράς θα παρουσιάσει την Τετάρτη τις προτάσεις του για τις θεσμικές αλλαγές και την μεθεπόμενη εβδομάδα το αναπτυξιακό σχέδιο.

Ενέργεια, τουρισμός, νέες επιχειρήσεις και τεχνολογία είναι από τους βασικούς επιμέρους τομείς του συνολικού σχεδίου, γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός επέλεξε να αναφερθεί σχετικά σε διαδοχικές ομιλίες του τις προηγούμενες ημέρες.

Κεντρικό στέλεχος του πρωθυπουργικού επιτελείου εξηγούσε στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» το σκεπτικό, την εξέλιξη των σταδίων μέχρι σήμερα και τα επόμενα βήματα: «Με το Eurogroup της 5ης Μαΐου, που θα δρομολογήσει τη συζήτηση και τις διαδικασίες για τη ρύθμιση του χρέους, ολοκληρώνεται μια κρίσιμη φάση στην προσπάθεια ελέγχου και μαζέματος της δημοσιονομικής εκτροπής και εξόδου από αυτή. Αποφύγαμε τα χειρότερα, αλλά δεν έχουμε γλυτώσει. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι σε ένα ή δύο χρόνια δεν θα ξανακυλήσουμε στην ίδια ή χειρότερη κατάσταση και ο τρόπος να αποφευχθεί αυτό είναι το ταμείο να είναι πλεονασματικό. Οχι απλά να έχει λίγο περισσότερα απ’ όσα ξοδεύουμε. Πρέπει να έχει πολύ περισσότερα. Και για να γίνει αυτό πρέπει να φτιάξουμε οικονομία, πρέπει να παράγουμε. Χρειάζεται νέο, εξωστρεφές μοντέλο οικονομίας. Για να το πω σχηματικά, έχουμε βγάλει το κεφάλι έξω από το νερό, αλλά δεν έχουμε φθάσει στην ακτή. Στόχος τώρα είναι να βγούμε στη στεριά».

ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ. Το άλλο σκέλος, το θεσμικό, εξηγούσε ο κ. Σαμαράς σε συνομιλητές του ότι είναι απαραίτητο για τη διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας, ώστε να μπορέσει να υπάρξει επενδυτική εμπιστοσύνη και ομαλή οικονομική δραστηριότητα. Συνεργάτης του πρωθυπουργού εξηγούσε τη σύνδεση των θεσμικών αλλαγών με την οικονομία: «Το θεσμικό οπλοστάσιο πρέπει να είναι προσαρμοσμένο στην εποχή και στους στόχους. Το πλαίσιο του 1974 ήταν πολύ προοδευτικό και σύγχρονο όταν φτιάχτηκε και παραμένει, αλλά δεν μπορείς να πας με το πλαίσιο του 1974 στο 2034. Για παράδειγμα, δεν μπορεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας να αποτελεί εργαλείο προώθησης πολιτικών σκοπιμοτήτων, που δεν σχετίζονται με τον ρόλο του Προέδρου και τον θεσμό και να οδηγείται η χώρα σε εκλογές…».

Στην ίδια λογική βρίσκεται και η πρόταση για υποχρεωτική εξάντληση της κυβερνητικής θητείας, με δραστικό περιορισμό της δυνατότητας πρόωρων εκλογών: «Είναι σύνηθες τρεις-τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές η αξιωματική αντιπολίτευση να ζητά πρόωρες εκλογές, αντί να καταθέτει προτάσεις για τη διακυβέρνηση της χώρας. Αν αφαιρεθούν τα ‘‘κίνητρα’’ που κάνουν την εκάστοτε αντιπολίτευση να ασχολείται με πρόωρες εκλογές, αντί με την παραγωγή πολιτικής, αλλά και την όποια κυβέρνηση να υποτάσσει τον χρόνο των εκλογών σε μικροπολιτικούς σχεδιασμούς, τότε θα αναγκαστεί ο καθένας να κάνει αυτό για το οποίο τον όρισε ο ελληνικός λαός. Οι εκλογές θα γίνονται όταν πρέπει και τα κόμματα θα κάνουν αυτό που πρέπει».