Η νοσταλγία που φέρει ένα ποτήρι ούζο έχει -δοκιμασμένα- γεύση θάλασσας

Για εκείνο το βράδυ της πρώτης μύησης στον γλυκάνησο, χρόνια πριν, με την κολλητή μου από τη σχολή. Για κάθε νικητήρια κυριακάτικη ψαριά του πατέρα μου. Για όλες εκείνες τις Καθαρές Δευτέρες και τα εκλεκτά καλοκαιρινά σαββατιάτικα απογεύματα μετά το μπάνιο, δίπλα στο κύμα. Για κάθε αυθόρμητη μάζωξη στο μπαλκόνι, κάτι ανοιξιάτικα μεσημέρια με ήλιο. Για τις πιο μικρές και μεγάλες αφορμές για γιορτή που ξεκινούν επίσημα και καταλήγουν ανέμελα. Για τα πιο ξεχωριστά ραντεβουδάκια σε γωνιές που μυρίζουν θάλασσα κι ας μας χωρίζουν χιλιόμετρα από την ακτή. Για τις εξορμήσεις του νου και της καρδιάς. Για όλες τις φορές που η ερώτηση «τι θα πιούμε» γεννά την πιο προφανή απάντηση. Ούζο Πλωμαρίου. Το ούζο μας, εδώ και 130 χρόνια.

Keywords
Τυχαία Θέματα