Τι διαβάζουμε τώρα: 15+1 βιβλία για τον Δεκέμβριο

align="left">Ακόμη, Μάνος Χατζιδάκις, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και οι επιστολές του φιλοσόφου Αβελάρδου και της Ελοΐζας που αγαπήθηκαν με πάθος.

Η HuffPost προτείνει 15+1 βιβλία για τον πιο εορταστικό μήνα του έτους.

«Το Ειδώλιο» της Βικτόρια Χίσλοπ (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Φωτεινή Πίπη)

Όταν η Χέλενα κληρονομεί το διαμέρισμα των παππούδων της στην Αθήνα, κυριεύεται από τις αναμνήσεις των καλοκαιριών που είχε περάσει μαζί τους στα παιδικά της χρόνια κατά, την περίοδο της χούντας. Ο σκληρός και απόμακρος παππούς της ήταν στρατηγός στο δικτατορικό καθεστώς και, καθώς η Χέλενα ξεσκαρτάρει τα σκονισμένα δωμάτια, ανακαλύπτει πλήθος πολύτιμων αντικειμένων και αρχαιοτήτων. Πώς κατάφερε ο παππούς της να συγκεντρώσει έναν τέτοιο θησαυρό; Και ποιο ήταν το ανθρώπινο τίμημα;

Η αποφασιστικότητα της Χέλενα να βρει τις απαντήσεις μετατρέπεται σε ενθουσιασμό όταν ο έρωτάς της για τον αινιγματικό Νικ την οδηγεί να εργαστεί εθελοντικά μαζί του σε μια ανασκαφή σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί. Τα ευρήματά τους θα γιγαντώσουν τη λαχτάρα της να προστατέψει τα αρχαία κειμήλια και να καταλάβει από πού προήλθε η συλλογή του παππού της.

Άθελά της βρίσκεται μπλεγμένη σ′ ένα επικίνδυνο δίκτυο αρχαιοκαπηλίας και αντιμέτωπη με μια προδοσία που θα κλονίσει τον κόσμο της και όλα όσα πίστευε και ένιωθε.

«Τα έγγραφα του Πίκγουικ» του Κάρολου Ντίκενς (εκδόσεις Gutenberg, μετάφραση Ρένα Χατχούτ)

Εκδοτικό φαινόμενο λόγω της πρωτοφανούς επιτυχίας του το 1836, όταν άρχισε να κυκλοφορεί σε συνέχειες, Τα έγγραφα Πίκγουικ έκαναν αμέσως διάσημο τον 24χρονο τότε συγγραφέα. Οι αναγνώστες μαγεύτηκαν από τους χαρακτήρες, τα ταξίδια και τις περιπέτειες των μελών της Λέσχης Πίκγουικ και κυρίως από τον ιδρυτή της κ. Πίκγουικ. Εμβληματική πλέον μορφή της αγγλικής λογοτεχνίας, ένας «Βρετανός Δον Κιχώτης» κατά πολλούς, ο ευφραδής κύριος Πίκγουικ, με το φαλακρό του κεφάλι, τα στρογγυλά του ματογυάλια, το φράκο του, το εφαρμοστό του παντελόνι και τα περικνήμιά του, στέλνεται από τη λέσχη σ’ ένα ταξίδι όπου οι περιπέτειες και οι απίστευτες συμπτώσεις, διαδέχονται η μία την άλλη.

Το μυθιστόρημα έγινε εξαρχής αντικείμενο καθημερινών συζητήσεων, ανεκδότων, και στο πέρασμα των χρόνων, θεατρικό έργο, κινηματογραφική ταινία και τηλεοπτική σειρά, ενώ παραμένει πάντα βιβλίο αναφοράς γνωστών συγγραφέων και κριτικών.

«Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της ζωής μου είναι ότι έχω ήδη διαβάσει Τα έγγραφα Πίκγουικ και δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να έχω τη χαρά να το διαβάσω για πρώτη φορά», έλεγε ο Φερνάντο Πεσσόα.

«Ο καθρέφτης και το μαχαίρι» του Μάνου Χατζιδάκι (εκδόσεις Ίκαρος)

Η εμβληματική συλλογή κριτικών κειμένων του μεγάλου συνθέτη, πολίτη και στοχαστή επανακυκλοφορεί με νέο εξώφυλλο και νέα σελιδοποίηση.

Στο βιβλίο ανθολογούνται τριάντα έξι κείμενα του Μάνου Χατζιδάκι, που δημοσιεύτηκαν σε έντυπα ή εκφωνήθηκαν σε ραδιοφωνικές εκπομπές, καθώς και σπάνιες φωτογραφίες σχολιασμένες με τρόπο μοναδικό από τον συνθέτη.

Λόγω του ύφους, της γλωσσικής ατμόσφαιρας, της ειλικρίνειας και της διεισδυτικότητάς τους, τα κείμενα αυτά μαζί με το φωτογραφικό υλικό, αποκτούν τον χαρακτήρα μιας πολύπτυχης «αυτοβιογραφίας», φωτίζοντας την προσωπικότητα ενός σπουδαίου ανθρώπου και δημιουργού.

Ταυτόχρονα μοιάζουν με ένα απόλυτα προσωπικό δοκίμιο πάνω στην Πολιτική Συνείδηση, τον Ανθρωπισμό, τη Δημιουργία και την Τέχνη, ή και με έναν πολύτιμο οδηγό βίου από τον πιο αυθεντικό και επί της ουσίας επαναστατικό άνθρωπο.

Ο «Καθρέφτης και το μαχαίρι» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά από τις εκδόσεις Ίκαρος το 1988.

«Frankissstein» της Jeanette Winterson (εκδόσεις Gutenberg, μετάφραση Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης)

Τι θα συμβεί όταν ο άνθρωπος δεν θα είναι πλέον το πιο ευφυές ον στον πλανήτη; H πολυβραβευμένη Tζάνετ Γουίντερσον (γενν. Μάντσεστερ 1959) μάς δείχνει πόσο κοντά είμαστε σε αυτό το μέλλον.

Γενεύη 1816: Διασκεδάζοντας παρέα με τον ποιητή άντρα της Πέρσι και τον λόρδο Βύρωνα η Μαίρη Σέλεϊ εμπνέεται τον διάσημο ήρωά της. «Το δημιούργημα θα είναι κάτι παραπάνω από άνθρωπος αλλά δεν θα είναι άνθρωπος. Κι ωστόσο θα υποφέρει. Θα τον ονομάσω Νικηφόρο Φράνκενσταϊν», γράφει.

Αγγλία σήμερα: Ο τρανς Ρι, υποκοριστικό του Μαίρη, Σέλεϊ ερωτεύεται τον Νικη-φόρο Στάιν ειδήμονα στην τεχνητή νοημοσύνη. Μια ομάδα γιατρών προσπαθεί κρυφά να ξαναζωντανέψει πτώματα. Ο Ρον έχει μόλις χωρίσει από τη γυναίκα του, έχει επιστρέψει στο σπίτι της μαμάς του και ονειρεύεται να πλουτίσει κατά-σκευάζοντας ρομπότ-κούκλες του σεξ.

Επιστήμη και ρομαντισμός σε μια «πρωτότυπη και απίστευτα διασκεδαστική ιστορία» (The NYTimes) για τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης και τις ευθύνες που δημιουργεί.

«Ιστορικό δράμα και φιλοσοφική αλληγορία, άσεμνο χιούμορ και μεγάλα ηθικά ερωτήματα συνδυασμένα αριστοτεχνικά» (The Washington Post).  

«Ελοΐζα και Αβελάρδος: Τέσσερα γράμματα έρωτα, ματαίωσης και λύτρωσης του 12ου αιώνα» (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση από τα Λατινικά, εισαγωγή και σχόλια Ν. Ε. Καραπιδάκης)

Ο άτυχος έρωτας του φιλοσόφου Αβελάρδου και της µαθήτριάς του Ελοΐζας τον 12ο αιώνα διατηρήθηκε στη συλλογική µνήµη ως θρύλος χάρη στη λογοτεχνική παράδοση που στους δυο τους είδε τους µοιραίους εραστές που µένουν ενωµένοι ακόµη και µετά τον θάνατό τους, µια αναπαράσταση του αιώνιου έρωτα. Ωστόσο, δεν ήταν λογοτεχνικοί ήρωες· επρόκειτο για πραγµατικά πρόσωπα.

Ο Αβελάρδος σφράγισε τη φιλοσοφική και τη θεολογική σκέψη και θεωρείται ο «πρώτος διανοούµενος της νεότερης ιστορίας»· η Ελοΐζα ήταν από τις πιο µορφωµένες γυναίκες της εποχής της. Αγαπήθηκαν µε πάθος, αλλά οι συνθήκες και το κοινωνικό τους περιβάλλον, πανεπιστηµιακό και εκκλησιαστικό, τους επέβαλε τον χωρισµό και τους οδήγησε στη µοναστική ζωή. Στις επιστολές τους αναδεικνύεται η σύγκρουση δύο διαφορετικών θεωριών περί έρωτα, η θεωρία των φιλοσόφων και η θεωρία των κοσµικών.

Πρόκειται για εµβληµατικά κείµενα ερωτικού και λυτρωτικού λόγου, που τους κατατάσσουν στους σηµαντικούς συγγραφείς της εποχής τους. Η αλληλογραφία τους, που ενέπνευσε και εξακολουθεί να εµπνέει τη λογοτεχνία και την τέχνη, είναι γραµµένη στα µεσαιωνικά λατινικά και µεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά από τον µεσαιωνολόγο Ν. Ε. Καραπιδάκη, οµότιµο καθηγητή στο Ιόνιο Πανεπιστήµιο.

Ο Αβελάρδος (1079-1142) υπήρξε ένας από τους σηµαντικότερους φιλοσόφους της δυτικής σκέψης. Καθηγητής σε διάφορες σχολές της Γαλλίας και κυρίως στο Παρίσι, έγινε µοναχός µετά από µια σειρά δυστυχιών που τον υποχρέωσαν, εκτός των άλλων, ν’ αποχωριστεί και την αγαπηµένη του σύζυγο Ελοΐζα.

«Νέα Ιερουσαλήμ» του Μπόρισλαβ Πέκιτς (εκδόσεις Καστανιώτη, μετάφραση Ισμήνη Ραντούλοβιτς)

Αυτό το «γοτθικό χρονικό» αποτελείται από διηγήματα που, οργανικά δεμένα καθώς είναι μεταξύ τους, διαπερνούν τον χώρο και τον χρόνο.

Το πρώτο διαδραματίζεται όταν η επιδημία της πανούκλας, του λεγόμενου «μαύρου θανάτου», πλήττει το Βυζάντιο. Το δεύτερο περιλαμβάνει κυνήγι μαγισσών και γεγονότα που σχετίζονται με τον εμφύλιο πόλεμο της Αγγλίας. Το τρίτο εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της Τρομοκρατίας, μετά τη Γαλλική Επανάσταση, ενώ το τέταρτο, το πιο κοντινό στη δική μας εποχή, μας μεταφέρει στο μεταπολεμικό Βελιγράδι. Το πέμπτο συνιστά μια προβολή στο απώτατο μέλλον, όπου ο αφηγητής, ένας ιδιότυπος αρχαιολόγος, οδηγείται σε ορισμένες φοβερές ανακαλύψεις.

Κάθε διήγημα έχει στον πυρήνα του ένα από τα πέντε στοιχεία της φύσης: Φωτιά, Γη, Νερό, Αέρας, Μέταλλο. Όλα μαζί διερευνούν την πεμπτουσία της ζωής. Κοινός άξονας είναι η βαθιά απογοήτευση για το πεπρωμένο του ανθρώπου, που δεν βρίσκει ικανοποιητικές απαντήσεις στα θεμελιώδη ερωτήματα της ύπαρξής του. 

«Γκέρτα» της Κατερζίνα Τούτσκοβα (εκδόσεις Αλεξάνδρεια, μετάφραση Κώστας Τσίβος)

Μάιος του 1945. Οι συμμαχικές δυνάμεις απελευθερώνουν το Μπρνο, τη «συμπρωτεύουσα» της Τσεχίας. Για τη Γκέρτα Σνιρχ, κόρη Τσέχας μητέρας και ναζιστή Γερμανού πατέρα, αυτό δεν είναι λύτρωση αλλά καταδίκη. Στιγματισμένη πια ως εχθρός του κράτους, απελαύνεται από την Τσεχοσλοβακία. Με το λίγων μηνών κοριτσάκι της και όσα ρούχα μπορεί να κουβαλήσει στην πλάτη, υποχρεώνεται να ακολουθήσει, μαζί με χιλιάδες άλλους Γερμανούς, μια «πορεία θανάτου» προς τα αυστριακά σύνορα. Την ώρα που εκατοντάδες εκτοπισμένοι πεθαίνουν από τύφο και δυσεντερία, η Γκέρτα, μαζί με λίγες ακόμη Γερμανίδες, γλυτώνει καθώς επιστρατεύεται για καταναγκαστικά έργα. Οι αλλεπάλληλες αδικίες θα την κάνουν πιο δυνατή και αποφασισμένη, στην πολύχρονη αναζήτηση μιας, απ’ ό,τι φαίνεται, αδύνατης συγχώρεσης. Και μια μέρα θα επιστρέψει. 

«Μανιφέστο Απατεώνων» του Colson Whitehead (εκδόσεις Ίκαρος, μετάφραση Μυρσίνη Γκανά)

1971. Η Νέα Υόρκη βουλιάζει στα σκουπίδια και την εγκληματικότητα. Ο πόλεμος μεταξύ συμμοριών και αστυνομίας μαίνεται άγριος στους δρόμους. Η πόλη οδεύει σταθερά προς τη χρεωκοπία. Μέσα στον ζόφο της εποχής ο πρώην μικροαπατεώνας, Ρέι Κάρνεϊ, προσπαθεί να κρατήσει το κεφάλι του χαμηλά και την επιχείρησή του μακριά από μπελάδες. Τα επερχόμενα γεγονότα ωστόσο θα διαψεύσουν κάθε του προσδοκία…

Μετά το Μπέρδεμα στο Χάρλεμ, o βραβευμένος με δύο Πούλιτζερ, Colson Whitehead επιστρέφει με ένα αναπάντεχα διασκεδαστικό μυθιστόρημα συμπληρώνοντας αριστοτεχνικά την «Τριλογία του Χάρλεμ». Το Μανιφέστο Απατεώνων αποτελεί το γλαφυρό πορτραίτο μιας οικογένειας και μιας μητρόπολης στο χείλος του χάους και της καταστροφής. Στις σελίδες του ζωντανεύουν η πολυτάραχη  μα ακαταμάχητη  δεκαετία του 1970 αλλά και μια Νέα Υόρκη που δονείται επικίνδυνα από διαφθορά, συγκρούσεις και ωμή βία.

«Φονικό καρναβάλι» του Μετίν Αρντιτί (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Ρίτα Κολαΐτη)

Ιανουάριος 2012. Μια νεαρή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βενετίας βρίσκεται πνιγμένη. Πρόκειται για τον πρώτο από μια ακολουθία φόνων με αδιευκρίνιστο κίνητρο. Η διατριβή της κοπέλας είχε θέμα μία από τις σημαντικότερες αδελφότητες του 16ου αιώνα, η οποία αποτέλεσε τον στόχο σειράς εγκλημάτων που διαπράχθηκαν το 1575, την περίοδο του καρναβαλιού της Βενετίας, που οι ιστορικοί ονόμασαν «Φονικό καρναβάλι».

Πέντε αιώνες αργότερα, οι ίδιοι σκοταδιστές που πίστευαν πως κάνουν το σωστό σπέρνοντας τον τρόμο θα δρούσαν άραγε πάλι; Θα καταφέρει ο Μπενεντίκτ Ουγκ, καθηγητής Λατινικών στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, να αποκαλύψει την ασύλληπτη ραδιουργία που φαίνεται να εξυφαίνεται από την αφύσικη συμμαχία μιας ακροδεξιάς ομάδας της ρωμαϊκής Κουρίας και των μισθοφόρων του ISIS, με σκοπό τη δολοφονία του Πάπα, τον οποίο θεωρούν υπερβολικά προσηνή απέναντι στους μετανάστες; 

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, ο αγώνας μεταξύ φανατισμού και λογικής δεν τελειώνει ποτέ, η παραφροσύνη των ανθρώπων δε γνωρίζει όρια. Από τον γαλλόφωνο συγγραφέα τουρκικής καταγωγής που γεννήθηκε στην Άγκυρα το 1945 και ζει στη Γενεύη,Μετίν Αρντιτί. 

«Ο ερευνητής» της Tana French (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Δέσποινα Δρακάκη)

Μετά από είκοσι πέντε χρόνια υπηρεσίας στην αστυνομία του Σικάγο, και μ’ ένα δύσκολο διαζύγιο στην πλάτη του, ο Καλ Χούπερ θέλει να φτιάξει μια καινούργια ζωή. Πιστεύει ότι το απομονωμένο χωριό της Ιρλανδίας, όπου αγοράζει μια μικρή φάρμα, είναι ιδανικό γι’ αυτόν: ένας ειδυλλιακός τόπος με καλή παμπ όπου δεν συμβαίνει τίποτα.

Όμως ένα δωδεκάχρονο παιδί έρχεται και του ζητά βοήθεια. Ο δεκαεννιάχρονος αδελφός του έχει εξαφανιστεί, και κανείς δεν φαίνεται να δίνει σημασία, ούτε καν η αστυνομία. Ο Καλ δεν θέλει να εμπλακεί σε κανενός είδους έρευνα, δεν μπορεί όμως και να αδιαφορήσει.

Σύντομα ανακαλύπτει ότι ακόμα και στο πιο ειδυλλιακό χωριουδάκι υπάρχουν καλά κρυμμένα μυστικά και οι άνθρωποι δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.

«Ένα από τα πιο καθηλωτικά ψυχολογικά μυστήρια μετά τη Μυστική ιστορία της Donna Tartt». Times

«Το Υπερωκεάνιο» του Πιερ Ασουλίν (εκδόσεις Πόλις, μετάφραση Μαριάνθη Πάσχου)

Στη Μασσαλία, στο ολοκαίνουργιο και πολυτελέστατο υπερωκεάνιο Ζορζ Φιλιππάρ που ετοιμάζεται να αποπλεύσει με τελικό προορισμό την Ιαπωνία, επιβιβάζεται και ο Ζακ-Μαρί Μποέρ.

Βιβλιοπώλης με εξειδίκευση στα σπάνια βιβλία που κυνηγούν οι συλλέκτες, αγαπά με πάθος τη λογοτεχνία, ταξιδεύει μόνος, μισεί τα κλισέ και τις κοινοτοπίες, περνά τον καιρό του παρατηρώντας τους άλλους, με κριτική διάθεση, με θαυμασμό, με ει­ρωνεία, καλοπροαίρετα ή και εχθρικά, αν χρειαστεί.

Αναπτύσσει φιλικές σχέσεις με τον πρώην πλοίαρχο Πρεσανύ και την ατίθαση νεαρή εγγονή του, τον ασφαλιστή Ερκύλ Μαρτέν και τον Ρώσο πιανίστα Σοκολόβσκι, ή τη γοητευτική Αναΐς Μοντέ-Ντελακούρ. Ωστόσο, δεν αποκαλύπτει σε κανέναν τον λόγο του ταξιδιού του.

Είναι Φεβρουάριος του 1932, βρισκόμαστε μόλις λίγους μήνες πριν ανέλθει στην εξουσία ο Χίτλερ. Γερμανοί επιβάτες προπαγανδίζουν ανοιχτά τον ναζισμό, η ομή­γυρη διχάζεται. Διαδίδονται σκοτεινές θεωρίες για το μέλλον του κόσμου, ενώ ορι­σμένοι επιβάτες ανησυχούν για τις τεχνικές βλάβες που επαναλαμβάνονται…

Μέσα από την επική και δραματική εξιστόρηση της παρθενικής κρουαζιέρας του Ζορζ Φιλιππάρ, που κατέληξε σε ναυάγιο με θύμα, μεταξύ άλλων, τον σπουδαίο και διάσημο δημοσιογράφο Αλμπέρ Λοντρ, η φιγούρα του οποίου σημαδεύει το βιβλίο, ο συγγραφέας προαναγγέλλει το ναυάγιο της Ευρώπης, σ’ έναν εντυπωσιακό μυθι­στορηματικό πίνακα.

Ο Πιερ Ασουλίν γεννήθηκε το 1953 στην Καζαμπλάνκα. Είναι κριτικός βιβλίου, διδάσκει στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού και είναι μέλος της κριτικής επιτροπής του βραβείου Goncourt. Έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το Βραβείο Δοκιμίου της Γαλλικής Ακαδημίας και το Βραβείο Γαλλικής Γλώσσας.

«Από το εργοστάσιο της ζάχαρης» της Ντορετέε Έλμιγκερ (εκδόσεις Loggia, μετάφραση Γιάννης Καλιφατίδης)

Κύβοι και βουνά από ζάχαρη, φυτείες ζαχαροκάλαμου στην Καραϊβική, αποικιοκρατία, η εξέγερση των σκλάβων στην Αϊτή.

Η Έλεν Ουέστ, νοσηλευόμενη με διάγνωση νευρικής ανορεξίας το 1921, ο πρώτος Ελβετός εκατομμυριούχος του λόττο το 1979 και η πορεία του από τη φτώχεια στα πλούτη και πάλι πίσω. Σημειώσεις, συζητήσεις με φίλους, αναρίθμητες διακειμενικές αναφορές, το φως πότε πέφτει εδώ, πότε εκεί, σε μια πορεία που δεν αφήνει αμέτοχη την κεντρική αφηγήτρια· η ερωτική περιπέτειά της με τον Φ. στο Μόντοκ του Λονγκ Άιλαντ, ο ανεκπλήρωτος έρωτας με τον Τ.

Ένα ιδιότυπο μυθιστόρημα μέσα από θραύσματα αφήγησης που καθρεφτίζουν συγκρουόμενες επιθυμίες και φιλοδοξίες, μέσα και σχέσεις παραγωγής, συνθήκες και διαθέσεις γύρω από το σώμα, όλα περιστρέφονται γύρω από το σώμα· τα πάθη, το χρήμα, το φαγητό, η απληστία και η ερωτική πείνα. 

«Νυχτερινός δρόμος» της Κρίστιν Χάνα (εκδόσεις Κλειδάριθμος, μετάφραση Χριστίνα Σωτηροπούλου)

Επί δεκαοχτώ χρόνια, η Τζουντ Φαραντέι δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες των παιδιών της παραμερίζοντας τις δικές της και το αποτέλεσμα είναι ορατό -τα δίδυμα παιδιά της, η Μία και ο Ζακ, είναι δύο έξυπνοι και ευτυχισμένοι έφηβοι.

Όταν η Λέξι Μπέιλ μετακομίζει στη μικρή, κλειστή πόλη τους, η Τζουντ είναι η πρώτη που την καλοδέχεται. Η Λέξι, πρώην παιδί ανάδοχων οικογενειών, με σκοτεινό παρελθόν, σύντομα γίνεται η καλύτερη φίλη της Μία. Ο Ζακ ερωτεύεται τη Λέξι και οι τρεις τους γίνονται αχώριστοι.

Η Τζουντ κάνει ό,τι μπορεί για να προστατεύσει τα παιδιά της, αλλά η τελευταία χρονιά του λυκείου είναι για όλους μια δοκιμασία. Ένα επικίνδυνο, εκρηκτικό διάστημα με αλκοόλ, αυτοκίνητα, πάρτι και παιδιά που θέλουν να ξεδώσουν. Και μετά, μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα, εξαιτίας μιας λάθος απόφασης, η οικογένεια Φαραντέι διαλύεται και η Λέξι χάνει τα πάντα. Τα επόμενα χρόνια, όλοι καλούνται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες εκείνης της βραδιάς και να βρουν έναν τρόπο να ξεχάσουν ή τη δύναμη να συγχωρήσουν.

«Ο Δρόμος προς το Μακόντο» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Μαρία Παλαιολόγου)

Ένα ταξίδι στα πεζά κείμενα που οδήγησαν στη δημιουργία του μυθικού σύμπαντος του Εκατό χρόνια μοναξιά.

Σε πολλές περιστάσεις, ο νομπελίστας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες είχε δηλώσει ότι προκειμένου να γραφτεί ένα βιβλίο, πρέπει πρώτα να μάθεις πώς να το στήσεις και μόνο τότε είσαι σε θέση να έρθεις αντιμέτωπος με τη γραφομηχανή. «Έζησε» στο Μακόντο σχεδόν είκοσι χρόνια πριν μπορέσει να ολοκληρώσει ένα από τα διασημότερα λογοτεχνικά έργα όλων των εποχών.

Αυτή η ανθολογία, η οποία συγκροτήθηκε σε μια προσπάθεια να ανιχνευθεί το μονοπάτι που ακολούθησε ο συγγραφέας, περιλαμβάνει όλα τα δημοσιευμένα πεζογραφήματά του. Σε αυτά διαμορφώνεται σιγά σιγά το μυθικό του σύμπαν, αρχής γενομένης από τις σημειώσεις του για ένα μυθιστόρημα του 1950 και τα πρώτα του διηγήματα έως τα έργα Ο συρφετός, Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει και Η κακιά η ώρα το 1966.

«Νορίλσκ» του Καρίλ Φερέ (εκδόσεις Άγρα, μετάφραση Αργυρώ Μακάρωφ)

Ο συγγραφέας αστυνομικών πολιτικών θρίλερ Καρίλ Φερέ, δεινός ταξιδευτής σε πολλά μέρη του πλανήτη, δέχεται μια πρόταση από δύο εκδότριές του : να ταξιδέψει και να γράψει για μία από τις πιο τερατώδεις πόλεις του κόσμου, το Νορίλσκ στη μακρινή Σιβηρία, με το μεγαλύτερο ποσοστό μόλυνσης της ατμόσφαιρας, όπου η θερμοκρασία κυμαίνεται ανάμεσα στους 20 με 60 βαθμούς Κελσίου υπό το μηδέν.

Το παλιό γκουλάγκ, που έστησε ο Στάλιν για την εξόρυξη νικελίου και σπάνιων ορυκτών, σήμερα συνεχίζει να λειτουργεί από τον Πούτιν και τους ολιγάρχες, ενώ τα σοβιετικά κτίρια καταρρέουν. Κανείς δεν μπορεί να το επισκεφτεί χωρίς άδεια από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας, τη διάδοχο της ΚαΓκεΜπέ.

Προσδόκιμο ζωής των κατοίκων της οικτρό. Δυο μήνες το χρόνο απόλυτο σκοτάδι. Κρύο που το χειμώνα μπορεί να φτάσει και τους μείον 60 βαθμούς Κελσίου. Κανένα ζώο, κανένα δένδρο, τίποτα απολύτως.

Ο συγγραφέας παραδόξως αποδέχεται την πρόταση και καλεί για συνοδό του έναν ήρωα κάποιων μυθιστορημάτων του: τον μονόφθαλμο Μακ Κας, το Τέρας με τα ευγενικά αισθήματα και τη μεγάλη τρέλα – αλλά αυτήν τη μοιράζονται.

Το βιβλίο είναι το χρονικό ενός ταξιδιού σε μια κόλαση όπου οι άνθρωποι που συναντάμε, μεταλλωρύχοι κυρίως, με τον τρόπο του Φερέ μας οδηγούν στο φως, χάρη στη δική τους τρέλα και στα δυνατά τους αισθήματα. Από αυτό το ταξιδιωτικό χρονικό προέκυψε το σπουδαίο μυθιστόρημα του Καρίλ Φερέ Lëd - Πάγος του 2022.

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Μαρτίνα Ασκητοπούλου)

Μια ηλιόλουστη Παρασκευή στο Δουβλίνο, ο Κάχαλ παίρνει το λεωφορείο για να περάσει ένα μοναχικό τριήμερο στο σπίτι του. Δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του τη Σαμπίν, μια γλυκιά γυναίκα με την οποία θα μπορούσε να είχε περάσει τη ζωή του, αν είχε φερθεί διαφορετικά.

Όλο το βράδυ με μόνη συντροφιά την τηλεόραση, ένα μπουκάλι σαμπάνια και τις σκέψεις του, ο Κάχαλ έρχεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό. Τελικά, τι είναι η αγάπη, όταν δεν δίνουμε ποτέ τίποτα;

Η Claire Keegan στην καινούργια της νουβέλα γράφει για την Ιρλανδία, τους ανθρώπους της και τον έρωτα. Αν στα Μικρά πράγματα σαν κι αυτά και στα Τρία φώτα έκανε μια βουτιά στο παρελθόν, με πολλή τρυφερότητα κι άλλο τόσο πόνο, τώρα στρέφει τον φακό στο παρόν. Αν στα δύο προηγούμενα έργα της εστίαζε στην έννοια της οικογένειας και της καλοσύνης, τώρα σκαλίζει τις ρομαντικές σχέσεις και τις διάφορες, δυστυχώς γνώριμες, εκφάνσεις του μισογυνισμού, που αποτελεί ακόμη συστατικό στοιχείο τους.

Μια σύντομη και βαθιά διερεύνηση της ανθρώπινης ευθραυστότητας από μια μετρ της μικρής φόρμας. Kirkus

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

«Εφιαλτικές Νύχτες»: Ο πόλεμος ως μια βαθιά ανθρώπινη εμπειρία

«Πριν κρυώσει ο καφές»: Το μπεστ σέλερ που αγάπησε το BookTok

«Ο δύων ήλιος»: Η μεταπολεμική Ιαπωνία μέσα από την παρακμή μίας αριστοκρατικής οικογένειας