"Θυμάμαι το 2011 όταν κυνηγούσαν ένα παιδί με μαδέρια επειδή κατέβασε ψήφισμα για ανοιχτή σχολή"

Του Θοδωρή Καλαμπόκη*

Το μακρινό 2011 ήμουν 4ετής φοιτητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η σχολή κλειστή για περίπου 20 μέρες από κάτι τύπους μαυροφορεμένους με κράνη και μαδέρια, φοιτητές δεν τους λες.

Ακόμα θυμάμαι χαρακτηριστικά μια εικόνα από εκείνη την εποχή. Γενική συνέλευση σχολής, κάτι τύποι με κράνη και μαδέρια να κυνηγούν ένα παιδί από παράταξη που κατέβασε ψήφισμα για ανοιχτή σχολή για να το χτυπήσουν. Είχα παγώσει ενιωθα πως δεν βρίσκομαι σε πανεπιστήμιο αλλά

σε κάτι απροσδιόριστο στο οποίο επικρατεί ξεκάθαρα ο νόμος της ζούγκλας.

Ήθελα να βοηθήσω το παιδί αλλά φοβήθηκα και δεν το έκανα. Ντράπηκα πολύ για τη στάση μου εκείνη. Τα χρόνια πέρασαν σπούδασα στο εξωτερικό είδα άλλες εικόνες. Κατάλαβα πως τελικά δεν έπρεπε να ντρέπομαι εγώ που δεν έπαιξα ξύλο με κίνδυνο τη ζωη μου εκείνη τη μέρα, αλλά η πολιτεία που έχει έτσι παρατημένα στο έλεος των μπάχαλων τα πανεπιστήμια, τους φοιτητές και τους καθηγητές.

Σήμερα είμαι περήφανος για την πολιτεία, την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη ακριβώς γιατί δεν φοβήθηκε να συγκρουστεί και να σπάσει αυτό το απόστημα. Βλέπουν πολλοί αυτή την εικόνα και λένε αυταρχικό κράτος κλπ κλπ χωρίς να έχουν ζήσει τα ελληνικά πανεπιστήμια ή να έχουν περάσει φοιτητές από αυτά. Τους καλώ να βρουν από τον κύκλο τους παιδιά που σπούδασαν στο οικονομικό πανεπιστήμιο Αθηνών και να μιλήσουν μαζί τους.

Είναι αδιανόητο για παράδειγμα στο υπόγειο της σχολής να φυλάσσονται εκατοντάδες μολότοφ ή και αυτοσχέδια και άλλου τύπου όπλα. Η σημερινή ιστορική αυτή εικόνα θεωρώ πως θα είναι η αρχή μιας εποχής, που κανένας φοιτητής δεν θα φοβάται μέσα στο ίδιο του το πανεπιστήμιο, όπως είχα φοβηθεί εγώ και χιλιάδες άλλοι φοιτητές ανα την Ελλάδα. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο κέρδος.

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο προσωπικό προφίλ του Θοδωρή Καλαμπόκη στο facebook.