15 ανατριχιαστικά ιατρικά εργαλεία από το μακρινό παρελθόν που θα σου προκαλέσουν τρόμο.

Πρέπει να νοιώθουμε τυχεροί που ζούμε σ’ αυτόν τον αιώνα. Εκτός από τις σύγχρονες πολυτέλειες όπως ένα θερμαινόμενο σπίτι, ένα ασφαλές αυτοκίνητο, και ένας γρήγορος υπολογιστής, οι ουσιαστικότερες εξελίξεις είναι οι ιατρικές, όπου σ’ αυτόν τον τομέα η επιστήμη έχει κάνει τεράστια άλματα.

Οι λοιμώξεις και άλλες ασθένειες αντιμετωπίζονται εύκολα με φυσικές θεραπείες και φάρμακα, χωρίς ποτέ να χρειαστεί να πατήσουμε το πόδι μας στο χειρουργείο. Ωστόσο, αν βρεθούμε σε μια κατάσταση όπου πρέπει να χειρουργηθούμε, γνωρίζουμε ότι θα βγούμε από ‘κει σώοι και αβλαβείς.

Οι ασθενείς δεν ήταν

πάντα τόσο τυχεροί. Εργαλεία και συσκευές που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων, έμοιαζαν περισσότερο με μια μακάβρια σκηνή από ταινία τρόμου. Για να θεραπευτεί και να πάψει να υποφέρει ένας ασθενής, έπρεπε να υποστεί πρώτα τον δυσβάσταχτο πόνο που προκαλούσαν τα εργαλεία αυτά. Οι ασθενείς, πολλές φορές, επέλεγαν να συνεχίσουν να ζουν με τον πόνο ή να πεθάνουν από την ασθένεια τους, παρά να αντιμετωπίσουν τα εργαλεία που χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία τους.

Η γκιλοτίνα αμυγδαλών πήρε το τρομακτικό όνομα της από το μηχάνημα που χρησιμοποιούνταν για τον αποκεφαλισμό των ανθρώπων.

Αυτή η συσκευή μπορούσε να αφαιρέσει και τις δύο αμυγδαλές ταυτόχρονα. Αργότερα, αντικαταστάθηκε με το νυστέρι.

Οι χειρουργοί δεν έμοιαζαν με τους γιατρούς που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σήμερα.

Οι λεπίδες και τα μαχαίρια που χρησιμοποιούσαν για τις χειρουργικές τους επεμβάσεις έμοιαζαν περισσότερο με συσκευές βασανιστηρίων ή εργαλεία κουρείου.

Οι συσκευές αυτές προκαλούσαν πολύ πόνο στους ασθενείς, οι οποίοι συχνά επέλεγαν να πεθάνουν από την ασθένεια τους, παρά να βιώσουν τον πόνο ενός χειρουργείου.

Αυτό που έκανε τα πράγματα χειρότερα ήταν ότι δεν υπήρχε αναισθησία.

Το εργαλείο αυτό ήταν ένα χειροκίνητο τρυπάνι που το χρησιμοποιούσαν μέχρι τα μέσα του 1800.

Οι αιχμές του κυλίνδρου χρησιμοποιούνταν για να κρατήσουν το μαχαίρι στη θέση του, ενώ η λεπίδα έκοβε το κρανίο.

Τα μαχαίρια ακρωτηριασμού ήταν δημοφιλή κατά τη βικτωριανή εποχή.

Για να σταματήσουν την εξάπλωση μιας λοίμωξης, οι γιατροί συχνά αναγκάζονταν να προβούν σε ακρωτηριασμό.

Το όργανο αυτό λέγεται “κρυφό μαχαίρι” και το χρησιμοποιούσαν το 1800 για να ανοίξουν χειρουργικά τα εσωτερικά όργανα. Αυτή τη συσκευή την χρησιμοποιούσαν, επίσης, για να αφαιρέσουν την ουροδόχο κύστη και τις πέτρες στα νεφρά.

Η συσκευή αυτή έμπαινε μέσα στο σώμα. Μόλις έφτανε στην επιθυμητή θέση, η λεπίδα άνοιγε για να κόψει τους ιστούς και τα όργανα.

Αυτό το μαχαίρι χρησιμοποιήθηκε για περιτομές στην Ευρώπη γύρω στο 1770.

Αυτό το μεγάλο μαχαίρι χρησιμοποιήθηκε για ιατρικές (και όχι μόνο) περιτομές.

Ο ακρωτηριασμός ήταν μια δημοφιλής πρακτική για τους τραυματισμένους στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι ασθενείς ακρωτηριάζονταν για να αποφευχθεί η μόλυνση και η υπερβολική αιμορραγία.

Αυτό το εργαλείο χρησιμοποιούνταν για να αφαιρέσουν τις πέτρες από τα νεφρά από το 1740 έως το 1830.

Το μακρύς άξονας είχε μια λεπίδα που εισαγόταν μέσα στην ουροδόχο κύστη. Μόλις έφτανε στη σωστή θέση, έβγαινε το μαχαίρι για να αφαιρέσει τις πέτρες.

Το πριόνι αυτό χρησιμοποιούνταν από τη δεκαετία του 1830 έως τη δεκαετία του 1860.

Είχε κοφτερές λεπίδες που χρησίμευαν στις χειρουργικές επεμβάσεις του εγκεφάλου.

Αντί να καυτηριάζουν την περιοχή του σώματος για να σταματήσει η αιμορραγία, οι χειρουργοί επέλεγαν να χρησιμοποιήσουν έναν πρόσθετο άκρο.

Αυτή η συσκευή ήταν δεμένη γύρω από την πληγή για να σταματήσει η αιμορραγία και να γλιτώσουν τους ασθενείς από το θάνατο.

Το πριόνι οστών χρησιμοποιούνταν για να κόψει τα οστά κατά την διάρκεια των χειρουργικών επεμβάσεων.

Η μεγάλη λαβή ήταν απαραίτητη για τους χειρουργούς, για να κόψουν με ευκολία το δέρμα και τα οστά.

Αυτό το εργαλείο χρησιμοποιήθηκε στην Αγγλία από το 1860 έως το 1904 για την αφαίρεση της κύστης και των πετρών στα νεφρά.

Οι ασθενείς ξάπλωναν στο χειρουργικό τραπέζι. Στη συνέχεια, τους έδεναν για να τους σταθεροποιήσουν, πριν ξεκινήσουν την επέμβαση.

Ο διαστολέας αυτός χρησιμοποιούνταν το 1800 για να βοηθήσει τις γυναίκες κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Η λαβή χρησιμοποιούνταν για να αυξηθεί η πίεση και να διασταλεί ο τράχηλος της γυναίκας.

Οι ασθενείς που έπασχαν από καρκίνο στην γλώσσα έπρεπε να την κόψουν ολόκληρη ή έστω ένα μέρος της.

Εκείνη την εποχή, οι γιατροί είχαν μόνο αυτήν την επιλογή για να σταματήσουν την εξάπλωση του καρκίνου. Η επέμβαση ήταν τόσο ακραία και επώδυνη, που οι ασθενείς προτιμούσαν να πεθάνουν από καρκίνο παρά να περάσουν από τη διαδικασία αυτή.