Το έπος ως ορίζοντας της λογοτεχνίας

Πράγματι, αν «το μυθιστόρημα είναι το έπος του εγκαταλελειμμένου από τον θεό κόσμου», καταλαβαίνουμε ότι αυτό που μεσολαβεί για να διαχωριστεί και να μείνει την ίδια στιγμή ενωμένος ο χώρος της αφήγησης είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, μια κοσμοϊστορική μεταβολή –η «εγκατάλειψη του κόσμου από τον θεό»– την οποία η λογοτεχνία παρακολουθεί θρηνώντας, μελαγχολώντας ή απλώς αναπολώντας.