Συνεχίζουν οι διαμαρτυρίες φοιτητών για το κτίριο Παπαδόπετρου στα Χανιά- κάνουν λόγο για «Πανεπιστήμιο Α.Ε.»- Τι απαντά ο Πρύτανης

Τις αντιρρήσεις τους σχετικά με την ενοικίαση του κτιρίου Παπαδόπετρου εξέφρασαν, για άλλη μία φορά, φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης.

Η γνωστοποίηση της πρόθεσης μίσθωσης του μεγάρου από το Πολυτεχνείο Κρήτης, έχει προκαλέσει εδώ και μερικές ημέρες τις αντιδράσεις φοιτητών, οι οποίοι σήμερα, Τετάρτη 22 Νοεμβρίου, μετέφεραν τις αντιρρήσεις και τα αιτήματά τους στην Πρυτανεία του Πολυτεχνείου.

Σε συζήτηση που είχαν με τον

αντιπρύτανη κ. Αντωνιάδη, οι φοιτητές που βρέθηκαν στο χώρο αιτήθηκαν ανάκληση της μίσθωσης, με σκοπό το μέγαρο Παπαδόπετρου να αξιοποιηθεί σε στεγαστικές ανάγκες των φοιτητών, προτείνοντας τη δημιουργία λέσχης ή βιβλιοθήκης είτε τη στέγαση φοιτητικών ομάδων, διαμορφώνοντας το κτίριο με τέτοιο τρόπο ώστε οι φοιτητές να έχουν επικοινωνία με το πολυτεχνείο, από το κέντρο της πόλης.

Όπως ανέφεραν μέλη του ΔΣ του ενιαίου συλλόγου Πολυτεχνείου Κρήτης:

«Εμείς ζητάμε το κτίριο να αξιοποιηθεί για τους φοιτητές. Η ενοικίαση πρόκειται για «ξεπούλημα» δημόσιας περιουσίας, στρώνοντας το δρόμο για την υποβάθμιση των σπουδών μας. Δεν γίνεται ένας χώρος δημόσιος, να μην αξιοποιείται για τις ανάγκες των φοιτητών. Η κατάσταση με το κτίριο Παπαδόπετρου δεν θα επιτρέψουμε να προχωρήσει».

«Η εκμίσθωση του ιστορικού κτιρίου Παπαδόπετρου, δεωρούμε ότι δεν αποτελεί κάτι ξέχωρο από τη συνολική κατάσταση στην οποία έχει επέλθει η δημόσια παιδεία. Εδώ συζητάμε για ένα πανεπιστήμιο που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με λογικές εσόδων και εξόδων και οι Πρυτανείες αποτελούν τον διαχειριστή της κατάστασης.

Αυτή τη στιγμή δεν δίνονται χρήματα για τις ανάγκες μας. Δεν λειτουργούν 5 δωμάτια στις παλιές φοιτητικές εστίες ούτε υπάρχει πρόνοια για τη μεταφορά μας. Η κατάσταση αυτή βλέπουμε ότι δημιουργεί ένα «Επιχειρηματικό Πανεπιστήμιο», «Πανεπιστήμιο Α.Ε.», το οποίο κοιτάει τους φοιτητές στην τσέπη, επιδιώκει κέρδος από την έρευνα αλλά δεν κοιτάει τις ανάγκες μας στο να έχουμε ισχυρές σπουδές, πτυχία με αξία και δουλειά με δικαιώματα. Θεωρούμε ότι το φοιτητικό κίνημα πρέπει να σταθεί πλάι στο εργατικό κίνημα, πλάι- δηλαδή- στον χανιώτικο λαό, ώστε να δοθούν απαντήσεις. Ζητάμε, τα κτίρια Παπαδόπετρου, Γαλλικής Σχολής, λόφου Καστελίου και παλαιού ψυχιατρείου να δοθούν για τις ανάγκες του χανιώτικου λαού, της φοιτητικής νεολαίας και στο ΕΛΜΕΠΑ Χανίων».

Όσον αφορά τις προτάσεις των φοιτητών για την αξιοποίηση του κτιρίου Παπαδόπετρου, ο Πρόεδρος του φοιτητικού συλλόγου Ηλεκτρολόγων μηχανικών & μηχανικών υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης αναφέρει:

«Δεδομένου ότι το κτίριο βρίσκεται σε πολύ κεντρικό σημείο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν λέσχη για το ίδρυμα, προκειμένου οι φοιτητές να μη χρειάζεται να ανεβαίνουν στα Κουνουπιδιανά, ειδικά όταν υπάρχει θέμα με την κάρτα μεταφορών που έχει φτάσει στα 40 ευρώ και δεν έχει βρεθεί λύσει προκειμένου οι ο φοιτητές να πληρώνουν ένα ποσό που θα μπορεί να διαχειριστεί η “τσέπη” τους.

Ακόμη, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε ως βιβλιοθήκη είτε να στεγάζει φοιτητικές ομάδες. Επιδιώκουμε, να δημιουργηθεί ένας χώρος στον οποίο οι φοιτητές θα μπορούν να έχουν επικοινωνία με το Πολυτεχνείο, από το κέντρο της πόλης».

«Η μόνη διαχείριση που μπορούμε να κάνουμε είναι η ενοικίαση» απαντά ο Πυρύτανης

Από την πλευρά της η Πρυτανεία ενημέρωσε τους φοιτητές ότι οι προτάσεις αυτές δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν, καθώς το κτίριο περιήλθε σε ιδιοκτησία του Πολυτεχνείου μέσω κληροδοτήματος, το οποίο φέρει μαζί του ένα συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο με αρκετούς περιορισμούς ως προς τη διάθεση του κτιρίου. Σκοπός τη διοίκησης του Πολυτεχνείου είναι η ενοικίαση του μεγάρου Παπαδόπετρου (με μίσθωση αρχικά στα 12 χρόνια και με ελάχιστο όριο προσφοράς τα 12.700 ευρώ μηνιαίως/ 152.400 ευρώ ετησίως) και η διάθεση του μεγαλύτερου τμήματος του ενοικίου σε υποτροφίες, τονίζοντας ότι αυτή είναι η έννοια του κληροδοτήματος.

Συγκεκριμένα, ο Πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης, κ. Ζερβάκης, αναφέρει:

«Το πολυτεχνείο Κρήτης έχει κάποια περιουσία, την οποία διαχειρίζεται, βάσει του νομικού της πλαισίου, η Εταιρεία Αξιοποίησης Περιουσίας, της οποίας ρόλος είναι η σωστή διαχείριση και όχι ιδιοκτησία, προς όφελος του Πολυτεχνείου και της εκπαίδευσης.

Κάποια από τα κτίρια αυτά, μαζί και το κτίριο Παπαδόπετρου, έχουν δοθεί σαν κληροδοτήματα, τα οποία έρχονται με κάποιους όρους. Οι όροι αυτοί είναι περικυκλωμένοι από ένα νομικό πλαίσιο και είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγουμε από αυτό.

Έχοντας πραγματοποιήσει όλη τη νομική διερεύνηση, μαζί με την Αποκεντρωμένη Περιφέρεια Κρήτης, η οποία έχει την ευθύνη των κληροδοτημάτων, συμπεραίνεται πως η μόνη διαχείριση την οποία μπορούμε να κάνουμε είναι η ενοικίαση, όχι προς συγκεκριμένο στόχο αλλά προς οποιονδήποτε σκοπό.

Αυτή η κίνηση έχει γίνει, το κτίριο έχει δοθεί προς ενοικίαση, καθώς δεν έχουμε άλλο νόμιμο τρόπο να το διαχειριστούμε. Από τα χρήματα που θα λαμβάνει το Πολυτεχνείο Κρήτης, ένα ποσό θα πάει για τη συντήρηση του κτιρίου και ένα άλλο μικρό ποσό μπορεί να πάει προς χρήσεις από το πολυτεχνείο. Το κύριο ποσό θα παραμείνει σε “κουμπαρά” και θα διατίθεται για υποτροφίες. Αυτή είναι και η έννοια του κληροδοτήματος. Όλα τα χρήματα που θα μπορέσει να βγάλει το πολυτεχνείο Κρήτης από αυτή τη διαδικασία, θα γυρίσουν πίσω στην εκπαίδευση. Εκπαίδευση, όμως των φοιτητών εντός του κτιρίου δεν μπορεί να γίνει, καθώς δεν υπάρχει τέτοια επιλογή αξιοποίησης ούτε από νομικής πλευράς ούτε μέσα στη διαθήκη. Το μέγαρο αυτό θα πρέπει να ενοικιάζεται με το καλύτερο δυνατό τίμημα ώστε να έχει έσοδα προς διάθεση στο Πολυτεχνείο.

Όσον αφορά τις προτάσεις των φοιτητών, το κτίριο Παπαδόπετρου δε μπορεί να δοθεί προς τη στέγαση φοιτητικών ομάδων ώστε να πραγματοποιούνται εκδηλώσεις κτλ. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, οι φοιτητές μπορούν να το κάνουν ανά πάσα στιγμή στο χώρο του Πολυτεχνείου. Υπάρχουν πολλές αίθουσες και πολυχώροι, τους οποίους θα μπορούσαν, μαζί με τη δική μας υποστήριξη, να αξιοποιήσουν για δράσεις φοιτητικών συλλόγων.

Παράλληλα, δε μπορεί να διατεθεί για βιβλιοθήκη, αφενός γιατί υπάρχουν άλλοι χώροι που στεγάζουν βιβλιοθήκες, αφετέρου γιατί οι βιβλιοθήκες έχουν ένα πάρα πολύ μεγάλο κόστος συντήρησης, ενώ παράλληλα δε μπορούν να εξυπηρετήσουν το νομικό πλαίσιο στο οποίο αναφέρθηκα.

Τέλος, όσον αφορά το εστιατόριο, αυτό χρειάζεται ένα πάρα πολύ μεγάλο κόστος λειτουργίας και αδειοδότηση από διάφορες υπηρεσίες, που είναι πολύ δύσκολο να τις λειτουργήσει το πολυτεχνείο. Αυτό γινόταν στη γαλλική σχολή, της οποίας το εστιατόριο λειτουργούσε με ένα ημι-νόμιμο τρόπο και γι’ αυτό αναγκάστηκε να κλείσει.

Όσα χρήματα μπορούμε να λάβουμε από την εκμετάλλευση της περιουσίας, επιδιώκουμε να τα διαθέτουμε πάλι στο Πολυτεχνείο, προς την εστίαση, σίτιση και εκπαίδευση των φοιτητών, ιδιαίτερα από τη στιγμή που η οικονομική ενίσχυση που λαμβάνουμε από την πολιτεία δεν είναι αρκετή, γεγονός που αποτελεί πάγιο αίτημά μας για μεγαλύτερη οικονομική επιχορήγηση».

Όσον αφορά την κάρτα δρομολογίων, στην οποία αναφέρθηκαν και οι φοιτητές, ο Πρύτανης του Πολυτεχνείου αναφέρει:

«Είμαστε στο πλάι των φοιτητών και έχουμε προσπαθήσει πολύ να βελτιώσουμε τις συνθήκες μεταφοράς τους, επιδιώκοντας οι φοιτητές να μπορούν να χρησιμοποιούν την κάρτα, με το ίδιο κόστος, προς όλα τα δρομολόγια και όχι μόνο προς αυτά που εξυπηρετούν το Πολυτεχνείο. Από τη δική μας πλευρά έχουμε ξεπεράσει όλα τα εμπόδια ώστε να γίνει η απευθείας ανάθεση και έχουμε στείλει την προσφορά μας, ωστόσο δεν έχουμε πάρει κάποια τελική απάντηση. Είμαστε σε στάδιο τελικής διαπραγμάτευσης».