«Συγγνώμη» της ντροπής τώρα από Μητσοτάκη!

Πανικόβλητος ο Κυριάκος, επιχείρησε από το facebook να διορθώσει το διάγγελμα, με το βλέμμα στις δημοσκοπήσεις και τις κάλπες

Η αποτυχημένη ηγεσία Μητσοτάκη αποκαλύπτει πια στα μάτια όλων πώς πέρασε από τη φάρσα στην τραγωδία.

Από τον Βασίλη Γαλούπη

Ο,τι μπορούσε να γίνει είχε γίνει για να εξασφαλιστεί η πολιτική κυριαρχία του πρωθυπουργού. Η ανεντιμότητα ήταν η μόνη σταθερά σε όλη την τετραετή διάρκεια της καριέρας του

στο Μαξίμου, αλλά χάρη σε έναν συνδυασμό μοιραίας κομματικής υπακοής και μονότονου δημοσιογραφικού λιβανίσματος κατάφερνε μέχρι την Τρίτη να σερβίρει ως ηγετικό προφίλ τη φάρσα που αποτελεί την πολιτική του ουσία.

Οι πολίτες βλέπουν ότι ο «ηγέτης» της ασφάλειας και της τεχνολογικής υπεροχής δεν είναι παρά ένας μέτριων ικανοτήτων ρομποτικός πολιτικός, που δεν τολμά ούτε σε διάγγελμα να αναλάβει τις ευθύνες του, παρά ανεβάζει ξύλινη ανάρτηση για να βγάλει την υποχρέωση.

Δεν ξέρουμε ποια θα είναι τα αποτελέσματα της κάλπης. Ομως, άσχετα με αυτό, το πολιτικό κατασκεύασμα «Μητσοτάκης» έχει ήδη καταρρεύσει. Ο πρωθυπουργός αντιλήφθηκε χθες, με πολύ σκληρό τρόπο, ότι μια «συγγνώμη» έχει αξία μόνο όταν είναι από καρδιάς, αυθόρμητη και άμεση. Στο διάγγελμα της Τετάρτης, την επομένη του δυστυχήματος, δεν ένιωσε καμία ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη. Αντίθετα, έσπευσε να προκαταβάλει τη Δικαιοσύνη, φορτώνοντας όλο το φταίξιμο μόνο στον -πράγματι επικίνδυνο κι ανεκδιήγητο- «σταθμάρχη», ώστε να κλείσει γρήγορα η αναζήτηση κι άλλων ενόχων.

Ο Μητσοτάκης και το επιτελείο των αχρήστων που έχει δίπλα του υπέθεταν ότι σε λίγα 24ωρα το κλίμα θα είχε καταλαγιάσει. Υπολόγισαν λάθος. Ο εξοργισμένος κόσμος άρχισε να βγαίνει στους δρόμους κάθε μέρα, σε ολοένα περισσότερες πόλεις. Τρομαγμένος προφανώς από τις δημοσκοπήσεις που πυρετωδώς παραγγέλνει, αποφάσισε χθες να επιστρέψει στον δημόσιο λόγο. Δίχως το θάρρος να κοιτάξει στα μάτια τον κόσμο. Δεν έκανε ένα νέο τηλεοπτικό διάγγελμα, αλλά μια «ξερή» ανάρτηση στο facebook.

Οργισμένες αντιδράσεις

Το… κακό με το facebook είναι ότι οι αντιδράσεις γίνονται ορατές στον καθέναν. Και ήταν οργισμένες στη συντριπτική πλειονότητά τους για την υποκριτική του στάση. Η «συγγνώμη» Μητσοτάκη δεν έγινε πιστευτή. Του γύρισε μπούμερανγκ ως κίνηση «προεκλογικής» απελπισίας. Ξαφνικά αναιρεί ότι ο μοναδικός υπεύθυνος είναι ο σταθμάρχης. Από το «οφείλεται κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος», χθες το γύρισε: «Δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω από το ανθρώπινο σφάλμα».

Σύρεται στην παραδοχή ότι «αν το έργο της τηλεδιοίκησης είχε ολοκληρωθεί, αυτό το δυστύχημα θα ήταν πρακτικά αδύνατο να είχε συμβεί». Ομως, ο πρώην διευθυντής Ασφαλείας και Κυκλοφορίας Αμαξοστοιχιών ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Χρήστος Ρετσινάς, «δείχνει» απευθείας την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δήλωσε στην ΕΡΤ ότι «μέχρι τα τέλη του 2020 λειτουργούσε στην Αθήνα κέντρο δευτεροβάθμιου ελέγχου κυκλοφορίας των τρένων. Αν αυτό λειτουργούσε και σήμερα, δεν υπήρχε περίπτωση να μην προλάβουμε λάθος σταθμάρχη».

Ο πρωθυπουργός για μια ακόμα φορά λέει ότι θα ψάξει σανίδα σωτηρίας στην Κομισιόν, «σε τεχνογνωσία, αλλά και πρόσθετη κοινοτική χρηματοδότηση». Ο Μητσοτάκης αποκρύπτει εσκεμμένα πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αυτή που έστειλε την κυβέρνησή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τον Φεβρουάριο για τους σιδηροδρόμους. Και ότι ο αρμόδιος εκπρόσωπος της Κομισιόν αποκάλυψε μετά τα Τέμπη ότι η Ε.Ε. έχει δώσει ήδη 700.000.000 ευρώ για αναβάθμιση των σιδηροδρομικών υποδομών στην Ελλάδα. Λεφτά που πήγαν άκλαυτα και κατέληξαν σε τσέπες. Με τι μούτρα θα ζητήσει τώρα ο Μητσοτάκης κι άλλα χρήματα από την Ευρώπη;

Καταφεύγει για μια ακόμα φορά σε απόπειρα συμψηφισμών «σε βάθος… 20ετίας», όταν οι ευθύνες για τη σύμβαση με τους Ιταλούς και για την ανικανότητα να εφαρμοστεί έστω ένα υποτυπώδες κέντρο ασφαλείας και μετά το 2020 δεν πάνε τόσο πίσω χρονικά, αλλά αφορούν κυρίως την κυβέρνησή του.

Η χθεσινή ανάρτηση-προεκλογικό σποτ καταλήγει σε ωμή ψηφοθηρία: «Προσωπικά είμαι στην πολιτική για να αλλάξω αυτή την “κακιά τη χώρα”, αυτή την παλαιά Ελλάδα που μας πληγώνει», «ξέρω καλά πόσο καλύτερη μπορούμε να κάνουμε την πατρίδα μας», «γι’ αυτή την Ελλάδα που μας αξίζει θα συνεχίσω να αγωνίζομαι».

Το ψεύτικο προφίλ Μητσοτάκη λειτουργούσε για χρόνια. Ο ίδιος έφτασε να νομίζει ότι θα μπορούσε να βγαίνει άβρεχτος από οποιοδήποτε σκάνδαλο. Μέχρι που ξαφνικά σταμάτησε να λειτουργεί. Λες και κάποια… μάγια έσπασαν. Ξαφνικά, είναι λες και όλη η ευθύνη τεσσάρων χρόνων, που ξεδιάντροπα απέφευγε, πέφτει πάνω του με την ορμή τρένου. Ολη μαζί ταυτόχρονα.

Η αγανάκτηση των πολιτών είναι πια τόσο μεγάλη, που οι δικαιολογίες του και οι άνευ νοήματος συγγνώμες του χειροτερεύουν τις αντιδράσεις. Την ίδια ώρα, οι ατάλαντοι μιντιακοί αυλικοί του Μητσοτάκη αποδεικνύονται τόσο ατζαμήδες στη διαχείριση της φρίκης των Τεμπών, που, αντί να προσφέρουν υπηρεσίες, καταλήγουν να προσβάλλουν το κοινό αίσθημα. Η κοινωνία, ήδη αηδιασμένη, ανεβαίνει στα κάγκελα.

Μέσα από τα ντοκουμέντα για τις αιτίες του εγκλήματος των Τεμπών αποτυπώνονται η επικίνδυνη αδιαφορία και περιφρόνηση ακόμα και για τις ζωές των πολιτών. Ο πρωθυπουργός γνώριζε ότι τα τρένα ήταν δυνητικές νεκροφόρες. Επέλεγε επί τέσσερα χρόνια να μη διορθώσει τα κενά στην ασφάλεια. Να κυβερνάς σημαίνει να επιλέγεις ποια συμφέροντα θα προωθήσεις. Ο Μητσοτάκης, συνειδητά και νηφάλια, όπως στοιχειοθετείται και από τις σημερινές αποκαλύψεις της «δημοκρατίας», δεν επέλεξε την ασφάλεια του κόσμου.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

Πρωθυπουργός της Ελλάδος

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968 και είναι γιος του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Χάρβαρντ, με μεταπτυχιακό στο Στάνφορντ. Εκανε πρακτική στις αγγλικές Chase Investment και McKinsey, στην οποία ήταν σύμβουλος το 1995-1997, ενώ στη συνέχεια εργάστηκε σε θυγατρικές των ελληνικών τραπεζών Alpha και Εθνική. Για πρώτη φορά εξελέγη βουλευτής της Ν.Δ. το 2004 και το 2013 διετέλεσε υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Από το 2016 είναι πρόεδρος του κόμματος και από τις 7 Ιουλίου 2019 πρωθυπουργός της Ελλάδας.