Παναγία Γιάτρισσα: Το μεγάλο προσκύνημα της Μάνης

Σε μια βουνοκορφή, στα 1.000 μέτρα,στα σύνορα Μεσσηνίας και Λακωνίας, με πρόσβαση κι από τις δυο μεριές, συγκεντρώνει στη χάρη της στις 8 του Σεπτεμβρίου χιλιάδες προσκυνητές από όλη τη Μάνη μα κι από όλο τον κόσμο. Ήταν αδιανόητο όταν είμασταν παιδιά να μην ανέβουμε στη Γιάτρισσα. Το προσκύνημα σήμαινε και το τέλος των διακοπών. Κείνα τα χρόνια δεν υπήρχε και δρόμος απο τη δυτική πλευρά της μονής κι έτσι ο ποδαρόδρομος ήταν η μοναδική επιλογή. Δυο μονοπάτια οδηγούσαν στο μοναστήρι. Ένα από τη Φινάσια στο Καρυοβούνι κι ένα από τη Μηλιά. Της Μηλιάς συνήθως ήταν πιο καθαρό και πιο σύντομο γι αυτό

πήγαιναν απο κει οι περισσότεροι προσκυνητές. Σήμερα μπορεί κάποιος να πάει μέσω Αιγών Γυθείου με άσφαλτο, μέσω Δάσους Βασιλικής, 30 χμ σε χωματόδρομο, διαδρομή άπειρης ομορφιάς μέσα στα έλατα από 800 ως 1600 μέτρα υψόμετρο. Η θέα στο Μεσσηνιακό κόλπο στην αρχή, στο Λακωνικό μετα, με τα Κύθηρα νωχελικά ξαπλωμένα, σε κάποιο σημείο και στους δυο κόλπους, κόβει την ανάσα. Οι ομίχλες συχνές. Πολλές φορές βροχές. Το βουνό έχει τις δικές του συνήθιες. Υπάρχει και τρίτος δρόμος επίσης χωματόδρομος απο Μηλιά τον οποίο τελευταία προτιμούν πολλοί. Ο δρόμος αυτός διανοίχτηκε πάνω στο παλιό μονοπάτι περίπου, κι έτσι πολλά μυθικά σημεία του παιδικού μας ποδαρόδρομου δεν τα συναντούμε πια. Που ναι το απολιθωμένο φίδι; τι γίνανε τα δίδυμα αδέρφια; Πέτρες ήταν όλα αυτά που ο θρύλος τις είχε ντύσει με φρικτές διηγήσεις αμαρτιών και τιμωρίας.

Το άρθρο Παναγία Γιάτρισσα: Το μεγάλο προσκύνημα της Μάνης εμφανίστηκε πρώτα στο ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE.