Όταν τα χαρτόκουτα γίνονται κρεβάτι

Όλα γίνονται για μια τακτοποιημένη διαδρομή. Αρνούμαστε να χάσουμε κάτι από αυτά που μας δόθηκαν απλόχερα ή βάλαμε τα χέρια μας στην φωτιά για να τα αποκτήσουμε. Μα αν δεν υπάρχει τίποτε; Αν έχεις παραμάσχαλα ένα χαρτόνι και όπου βραδιαστείς τόχεις για στρώμα, τότε τι γίνεται; Περπατά χρόνια τώρα στο δρόμο, χωρίς καμμιάν έγνοια, κινείται σαν φάντασμα. Δεν είναι μόνο η δικιά του αδιαφορία στο βέλος του χρόνου μα και ο κόσμος τριγύρω που δείχνει πως αναγνωρίζει την ανυπαρξία του.