Εκλογές σε 50 χώρες εντός του 2024! Μπορεί να είναι οι κάλπες απειλή; Ιωάννης Ιντζές

Γράφει ο

Ιωάννης Ιντζές

Υποψήφιος Ευρωβουλευτής με την ΝΙΚΗ

Αντιστράτηγος ε.α.

Το 2024 εκτιμάται ότι περίπου δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι σε 50 χώρες σε όλο τον κόσμο θα προσέλθουν στις κάλπες για να ψηφίσουν. Εκλογές θα έχουμε στις ΗΠΑ, την Ρωσία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Τουρκία, την Ινδία και φυσικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα.

Το

γνωστό Bloomberg στις 07 Ιανουαρίου 2024 είχε γράψει ότι «το 2024 είναι έτος εκλογών και αυτό είναι μια απειλή για τη δημοκρατία». Γιατί όμως θεωρείται απειλή μία γνήσια δημοκρατική διαδικασία, όπως είναι οι εκλογές;

Στις εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, μία επανεκλογή του Ντόναλτ Τράμπ θα αλλάξει σημαντικά την πολιτική της Δύσης στην Ουκρανία, καθώς ενδέχεται να περιορισθεί  σημαντικά η στρατιωτική και η οικονομική βοήθεια προς το Κίεβο. Επίσης αναμένονται αλλαγές στις εμπορικές σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και αύξηση των δασμών σε εισαγόμενα ευρωπαϊκά προϊόντα ως μία προσπάθεια προστασίας της Αμερικάνικης οικονομίας.

Για τις δημοτικές εκλογές της 31 Μαρτίου στην Τουρκία, οι δημοσκοπήσεις, τόσο στην Κωνσταντινούπολη, όσο και στην Άγκυρά, δείχνουν να επικρατούν ξανά υποψήφιοι της αντιπολίτευσης (CHP) και όχι του Κυβερνόντος Κόμματος (AKP). Η πόλωση αναμενόμενη, καθόσον έχει σχέση με την υστεροφημία του Ερντογάν που πρόσφατα δήλωσε ότι αυτές είναι οι τελευταίες εκλογές του.

Στις 09 Ιουν 24 θα έχουμε και ευρωεκλογές, όπου 400 εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες σε  27 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα κληθούν να εκλέξουν τους συνολικά 705 αντιπροσώπους των. Μεγάλη η εκλογική δεξαμενή, αλλά μειωμένη η προσέλευση. Στις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2019 η συμμετοχή έφτασε στο 50,66% (στην Ελλάδα 58,7%) η οποία όμως ήταν μεγαλύτερη από το 42,14% του 2014. Εάν εφέτος υπάρξει περεταίρω αύξηση της προσέλευσης των ψηφοφόρων, αυτό θα είναι μόνο καλό σημείο.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν σημαντική άνοδο σε νέα μικρά κόμματα που χαρακτηρίζονται ως αντισυστημικά, ακροδεξιά, εθνικιστικά, πατριωτικά ή ευρωσκεπτικιστικά. Οι ομάδες «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (IDG) και οι «Ευρωπαίοι Συντηρητικοί Μεταρρυθμιστές» (ECR) αναμένεται να αυξήσουν σημαντικά τις έδρες τους και να παίξουν ρυθμιστικό ρόλο  μεταξύ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΡΡ) και των σοσιαλιστικών ομάδων (S&D και Renew Europe) που, αν και ιδεολογικά αντίθετες, συνεργάζονται ως συνασπισμός στους διάφορους θεσμούς της ΕΕ.

Επίσης και οι ανένταχτοι ευρωβουλευτές (ΝΙ) αναμένεται να αυξήσουν τις 51 έδρες που έχουν τώρα, δείχνοντας ότι οι διάφορες ομάδες στο Ευρωκοινοβούλιο δεν αντιπροσωπεύουν και δεν εκφράζουν καθαρά τα κράτη και τα συμφέροντά τους.

Η στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη της ΕΕ στην Ουκρανία, η οικονομική ύφεση, το υψηλό κόστος ζωής, τα πλήγματα στην γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή, η παράνομη μετανάστευση, αλλά και η ποιότητα της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης   στην ΕΕ και τα κράτη, είναι όλα καθοριστικά ζητήματα που θα κρίνουν το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών.

Όταν οι πολίτες χάνουν την εμπιστοσύνη τους σε μία Κυβέρνηση και ψάχνουν νέα πολιτικά σχήματα που να τους εκφράζουν δεν φταίει ο Λαός. Οι διαμαρτυρίες αγροτών και εργαζομένων δεν απειλούν την δημοκρατία. Απλώς κάποια καλά εδραιωμένα Κυβερνητικά Συστήματα ξεχάσαν ότι όλες οι εξουσίες ασκούνται για τον Λαό και όχι υπέρ των πολυεθνικών εταιριών. Δεν είναι δυνατόν να κατηγορούνται οι διαμαρτυρόμενοι Γερμανοί αγρότες ότι πληρώνονται από τον Πούτιν, ο Π/Θ του Καναδά να αποκαλεί τους Καναδούς φορτηγατζήδες «Ναζί» και ηγέτες να χαρακτηρίζονται ακροδεξιοί και εξτρεμιστές.

Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, αλλά νοοτροπία και συμπεριφορά και μπορείς να τον συναντήσεις τόσο στα Δεξιά, όσο και στα Αριστερά, όπως πολύ εύστοχα είχε πει ο Μίκης Θεοδωράκης στο ανεπανάληπτο συλλαλητήριο στην Αθήνα για την Μακεδονία το 2019.

Τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, που ελέγχονται μέσω γενναίων κρατικών επιχορηγήσεων, παρουσιάζουν την αντίδραση της κάθε αντιπολίτευσης ως κίνδυνο για την δημοκρατία. Όταν συλλήβδην ένα κόμμα χαρακτηρίζεται ακροδεξιό και ταυτίζεται έτσι (υποσυνείδητα) με ναζιστικές συμπεριφορές, τότε όλα τα μέσα «δικαιολογούνται» για να αποτραπεί η συμμετοχή του στην εξουσία.

Και στην Ελλάδα τα κυρίαρχα ΜΜΕ αποδίδουν αδιάκριτα σε νέα κόμματα τον ορισμό του ακροδεξιού, επειδή μιλάνε για ελληνορθόδοξη κληρονομία, για εθνική και πολιτιστική ταυτότητα. Επειδή επισημαίνουν τον κίνδυνο της παράνομης μετανάστευσης, της δημογραφικής συρρίκνωσης και της αλλοίωσης του σκοπού της παιδείας στα σχολεία. Όταν όμως η παρούσα Κυβέρνηση επιβάλλει υποχρεωτικό  εμβολιασμό, όταν παρακολουθεί τα τηλέφωνα άλλων, όταν ελέγχει πλήρως τα ΜΜΕ μέσω κρατικών χρηματοδοτήσεων, όταν «δυσχεραίνει» τις έρευνες για ένα πολύ σοβαρό δυστύχημα όπως αυτό των Τεμπών, όταν θα βάλει πρόστιμα σε όσους δεν συμμορφώνονται με την χρήση της κάρτας του πολίτη, εκεί δεν ασκείται καμία κριτική.

Όταν η Κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, παραβιάζει Συνταγματικές διατάξεις για την παιδεία, τη λειτουργία των Κρατικών Πανεπιστημίων, την έννοια του γάμου και της οικογένειας, την χρήση των δασών, επίσης δεν ασκείται καμία κριτική για αυθαιρεσία.

Αυτή η κατάσταση είναι σοβαρό έλλειμμα δημοκρατίας και δείχνει ένα πολίτευμα που οδηγείται σε παρακμή και σταδιακή αποσάθρωση. Και αυτή η κατάσταση μόνο μέσω των εκλογών μπορεί να αποτραπεί.

Οι εκλογές δεν ήταν ποτέ απειλή για την Δημοκρατία. Τα κόμματα εκφράζουν τις ανησυχίες και τα ενδιαφέροντα των πολιτών και μέσα σε μία δημοκρατία όλοι μπορούν να έχουν λόγο και ρόλο. Όπως γινόταν στην πρώτη Δημοκρατία στην Αθήνα.

Ο Αριστοτέλης είχε πει ότι «η Αθήνα μεγαλούργησε, γιατί είχε καλό πολίτευμα». Όντως το καλό και δημοκρατικό πολίτευμα, δημιουργεί καλούς και έντιμους πολίτες και πολιτικές που σκοπό έχουν την ευημερία και ασφάλεια της κοινωνίας. Συνεπώς πρώτιστο ζητούμενο των επερχόμενων εκλογών είναι η εκλογή κομμάτων που θα υπηρετήσουν την λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτεύματος.

The post Εκλογές σε 50 χώρες εντός του 2024! Μπορεί να είναι οι κάλπες απειλή; Ιωάννης Ιντζές appeared first on Militaire.gr.