Κενό στρατηγικής στην εξωτερική πολιτική-Γιώργος Μπαλάφας

Του Γιώργου Μπαλάφα*

Τους τελευταίους μήνες στο Πεκίνο υπήρξε έντονη παρουσία Ευρωπαίων ηγετών. Την αρχή έκανε ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σόλτς ενώ στη συνέχεια την κινεζική πρωτεύουσα επισκέφτηκαν ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σαντσεθ,  η πρόεδρος της ΕΕ Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και τελευταίος ο κ.Μακρόν.

«Το να είσαι σύμμαχος δεν σημαίνει ότι είσαι υποτελής, δεν σημαίνει ότι δεν έχεις το δικαίωμα να σκεφθείς μόνος», δήλωσε

πρόσφατα ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, αναφερόμενος στην κλιμάκωση της κρίσης μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας για την Ταϊβάν και τη στάση που πρέπει να τηρεί η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).

Μπορεί η θέση του Μακρόν να αφορά το θέμα της Ταϊβάν, ωστόσο είναι γεγονός ότι πληθαίνουν οι φωνές εντός της Ευρώπης που ζητούν στρατηγική ενδυνάμωση της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της ΕΕ. Είναι «κοινό μυστικό» πως η ΕΕ δείχνει ότι δεν μεριμνά για το δικό της συμφέρον, το συμφέρον των κοινωνιών της, αλλά προσδένεται στο αμερικανικό «άρμα». Η παρουσία των Ευρωπαίων ηγετών απέδειξε για ακόμα μια φορά το κενό στρατηγικής της ΕΕ. Δεν υπήρξε ενιαία στάση και κοινό μέτωπο.

Οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ τόσο στο θέμα του πολέμου της Ουκρανίας όσο και της ενεργειακής κρίσης, στόχευαν και στοχεύουν στην αποφυγή εγκλωβισμού στην ύφεση και στήριξης της εθνικής τους οικονομίας, με την ΕΕ να μην μπορεί να προχωρήσει σε ανάλογες πολιτικές στήριξης των κοινωνιών της, και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων στρωμάτων της, αφήνοντας πρακτικά τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης στις πλάτες των πολιτών.

Τις ήδη μεγάλες συνέπειες της ενεργειακής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία ήρθαν να επιβαρύνουν αφενός η καθυστέρηση της ΕΕ στην υιοθέτηση μίας συγκεκριμένης στρατηγικής, κυρίως από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το Παρίσι, την οποία θα μπορούσε να στηρίξει η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών-μελών, και να μην είχαν βιώσει οι Ευρωπαίοι πολίτες επί ένα και πλέον χρόνο την αχαλίνωτη κερδοσκοπία, την ακρίβεια, την έκρηξη του πληθωρισμού και την αποδυνάμωση των εισοδημάτων τους.

Η έλλειψη μίας όσο το δυνατόν πιο συνεκτικής στρατηγικής στην αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία συνδυάστηκε με ένα κύμα περιφερειακών εντάσεων, όξυνε τον εμπορικό ανταγωνισμό και κλιμάκωσε τις γεωπολιτικές συγκρούσεις, από τη Μέση Ανατολή μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό. Το Σύμφωνο Συνεργασίας της Σαγκάης διαμορφώνει μία νέα δυναμική και η τάση αποσάθρωσης των περιφερειακών συνεργασιών ενισχύεται, δημιουργώντας έναν νέο τοπίο, αρκετά εύθραυστο και σύνθετο.

Σε αυτό το νέο περιβάλλον πολυπολικής και πολυκεντρικής ισορροπίας, πως κινείται η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και η χώρα μας; Είναι ξεκάθαρο πως η ΕΕ δεν έχει αναλάβει τον ιστορικό της ρόλο στη διαμόρφωση της νέας γεωπολιτικής σκακιέρας.

Πως κινείται η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να διασφαλίσει τα εθνικά συμφέροντα και τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας; Πως καθιστά τη χώρα μας πυλώνα περιφερειακής ασφάλειας και συνεργασίας, πυλώνα σταθερότητας και ειρήνης;

Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα τέσσερα σχεδόν χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ, η γεωπολιτική σημασία της χώρας αποδυναμώθηκε, οι συμμαχίες μας αδυνάτισαν, με την Ελλάδα να παίζει περισσότερο το ρόλο του ακολουθητή συμφερόντων άλλων κρατών και την κυβέρνηση να αποφασίζει να εμπλέξει ενεργά τη χώρα μας σε εμπόλεμες ζώνες, όπως στη Σαουδική Αραβία, στο Σαχέλ και στην Ουκρανία, χωρίς να υπάρχουν αποφάσεις των συμμαχιών που συμμετέχουμε. Απεμπολώντας πλήρως το πάγιο δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής, η κυβέρνηση Μητσοτάκη «γκρέμισε» ό,τι επί χρόνια οικοδομούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και ειδικά όσα κατάφερε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε περιφερειακό επίπεδο, στην νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου, όσο και εντός της ΕΕ.

Μαζί με όλα τα δεινά που προκάλεσαν η διαχειριστική ανεπάρκεια και οι αποτυχημένες πολιτικές της ΝΔ στην εσωτερική πολιτική σκηνή, στην παιδεία, την υγεία, το κράτος δικαίου, την εργασία, άλλα τόσα δεινά προκάλεσε και στην εξωτερική πολιτική, πηγαίνοντας τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω. Το πισωγύρισμα Μητσοτάκη πρέπει να λάβει τέλος και να μπούμε σε ένα νέο μονοπάτι που αναγνωρίζει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, δεν μας εγκλωβίζει σε πολιτικές και συμφέροντα άλλων κρατών, ενισχύει τις συνεργασίες μας και δυναμώνει τη θέση της χώρα μας, ειδικά σε ένα τέτοιο περιβάλλον μεγάλων ανακατατάξεων και προκλήσεων.

* Ο Γιώργος Μπαλάφας είναι υποψήφιος βουλευτής στον (Β1) Βόρειο Τομέα Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Περιφερειακός Σύμβουλος Βορείου Τομέα Αθηνών

The post Κενό στρατηγικής στην εξωτερική πολιτική-Γιώργος Μπαλάφας appeared first on Militaire.gr.