Πρόληψη δασικών πυρκαγιών: Ας δούμε το δάσος και όχι το δέντρο

Φωτογραφία ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/EUROKINISSI

Γράφει ο

Γιώργος Ευτυχίδης

Δασολόγος

Επιστημονικά αλλά και εμπειρικά πλέον είναι σαφές ότι οι καταστροφικές πυρκαγιές δεν είναι πρόβλημα πολιτικής προστασίας αλλά αποτέλεσμα του ελλείματος διαχείρισης των δασών. Αγνοώντας για τους δικούς τους λόγους την τεκμηριωμένη αυτή άποψη οι κυβερνήσεις επενδύουν εδώ και δεκαετίες στην καταστολή βαφτίζοντας πρόληψη αποσπασματικά και αναποτελεσματικά μέτρα. Έτσι απορρίπτεται στην πράξη η ολιστική διαχείριση του ζητήματος και στήνεται ακούσια ή εκούσια μια επικίνδυνη "φούσκα"

πολιτικής προστασίας. Είναι πλέον κοινή διαπίστωση ότι με τις τρέχουσες πολιτικές τα προβλήματα διαιωνίζονται και διογκώνονται, ιδίως σε συνθήκες κλιματικής αλλαγής, δημιουργώντας προϋποθέσεις εκρηκτικών μελλοντικών κρίσεων.

Στο πλαίσιο της σημερινής πραγματικότητας, η πυροπροστασία των δασών σχεδιάζεται με φιλοσοφία καταστολής, καθώς η αρμοδιότητα σε πολλές χώρες, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ε.Ε., έχει ανατεθεί σε υπηρεσίες με «πυροσβεστική» αντίληψη και αποστολή. Επενδύοντας ωστόσο το μέλλον των δασών στην «δασοπυρόσβεση» παγιδευόμαστε στο "παράδοξο των πυρκαγιών" όπου όσο αυξάνουν οι επενδύσεις για την καταστολή τόσο αυξάνουν και οι καμένες εκτάσεις. Από το 1,7 δισ. ευρώ του προγράμματος ΑΙΓΙΣ του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας το 80% πηγαίνει στην προμήθεια αεροσκαφών και οχημάτων για πυρόσβεση. Αυτό θα έπρεπε να μας προβληματίζει. Ας αναρωτηθούμε τι θα μπορούσε να επιτευχθεί με επενδύσεις 1 δισ. ευρώ για διαχείριση των δασών μέσα σε μια δεκαετία, με αύξηση της δασικής παραγωγής και αυτοχρηματοδότηση της μείωσης του κινδύνου πυρκαγιών, αφήνοντας τα υπόλοιπα 700 εκατομύρια για τη δασοπυρόσβεση. Δεν πρέπει να διαφεύγει ότι η επένδυση στη διαχείριση των δασών είναι παραγωγική και δημιουργεί πλούτο, ενώ η πολιτική προστασία είναι στρατηγική, μη παραγωγική επένδυση. Η πολιτεία μπορεί και πρέπει να φροντίσει για μια ισορροπημένη κατανομή πόρων που θα εξασφαλίσει θέσεις εργασίας, τοπική ανάπτυξη, οικονομικό αποτέλεσμα και συγχρόνως θετικό ισοζύγιο προστασίας.

Η διαχρονική εγκατάλειψη της διαχείρισης των δασών στην Ελλάδα έχει οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες, με τις πυρκαγιές να γίνονται ολοένα πιο έντονες λόγω της συσσώρευσης νεκρής και ζωντανής βιομάζας. Έχουμε πλέον να αντιμετωπίσουμε πυρκαγιές τοπίου, οι οποίες απειλούν όχι μόνο την οικολογική ισορροπία και τις περιουσίες αλλά και την ανθρώπινη ζωή. Αναμφίβολα, η ανάγκη για την αναθεώρηση του ρόλου της διαχείρισης του δάσους σαν φυσική λύση για την πολιτική προστασία είναι επιτακτική, ειδικά με την κλιματική αλλαγή να είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Τα δασικά μας οικοσυστήματα χρειάζονται κατάλληλα δασοκομικά μέτρα, συστηματική διαχείριση της βλάστησης, τεχνική υποστήριξη με σύγχρονες τεχνολογίες και αποτελεσματικό χωροταξικό σχεδιασμό, προκειμένου να αυτοχρηματοδοτήσουν την προσαρμογή τους στις νέες κλιματικές συνθήκες και να συνεισφέρουν στην προστασία του ελληνικού τοπίου από την απειλή των πυρκαγιών. Οι μηχανισμοί αυτοί για την προστασία και διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων δεν είναι μόνο συμβατοί με τη φύση, αλλά και αποτελεσματικοί στην αντιμετώπιση των απειλών της κλιματικής αλλαγής.

Με την έκθεση Γκολντάμερ, προτείναμε πριν τέσσερα χρόνια μια καινοτόμο στρατηγική για την ενίσχυση της διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών αναδεικνύοντας ότι η πρόληψη των πυρκαγιών δεν συνδέεται αλλά στηρίζεται απόλυτα στην ανάπτυξη και τη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Θα πρέπει πλέον η πολιτεία να αντιληφθεί την αξία αυτής της προσέγγισης και να την εντάξει στην εθνική στρατηγική για τα δάση στην εποχή της κλιματικής κρίσης.

The post Πρόληψη δασικών πυρκαγιών: Ας δούμε το δάσος και όχι το δέντρο appeared first on Militaire.gr.