Στιγμές Ιστορίας: Η μοναδική γυναίκα στην απόβαση της Νορμανδίας

Γράφει ο Δημήτρης  Σταυρόπουλος

Ήταν μοναδική…

Γεννημένη ρεπόρτερ, βρέθηκε ως η μοναδική γυναίκα στην απόβαση της Νορμανδίας ακολουθώντας  τους στρατιώτες στις ίδιες αποβατικές λέμβους και μερικά χρόνια αργότερα, ήταν η πρώτη δημοσιογράφος που μπήκε στο Νταχάου και αντίκρισε την φρίκη και τον θάνατο!

Τα είδε και τα έζησε όλα και έμεινε στην ιστορία, ως πρότυπο πολεμικού ανταποκριτή…

Η Μάρθρα Γκέλχορν ήταν Αμερικανίδα ανταποκρίτρια για το περιοδικό Collier.

Σε μερικούς ίσως είναι γνωστή ως η τρίτη σύζυγο του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, αλλά τα επιτεύγματά

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΒΑΣΗ

Το βράδυ της 6ης Ιουνίου του 1944, πριν από την αναχώρηση των αποβατικών για τη Νορμανδία, η Γκέλχορν βρέθηκε στην προκυμαία με το πρόσχημα ότι θα έπαιρνε συνέντευξη από τους νοσηλευτές ενός πλωτού νοσοκομείου.

Μόλις επιβιβάστηκε στο πλοίο, κρύφτηκε στην τουαλέτα.

Η Γκέλχορν ήξερε ότι αν την έπιαναν, θα έχανε την διαπίστευσή της και ίσως την απέπεμπαν στις ΗΠΑ.

Αλλά και πάλι, το να δει τη μεγάλη εισβολή άξιζε τον κίνδυνο.

Η Γκέλχορν παρέμεινε στο κρησφύγετο για αρκετές ώρες και εμφανίστηκε μόνο όταν το πλοίο ήταν πλέον για τα καλά εν πλω προς τη Γαλλία.

Αργότερα εκείνη τη νύχτα, αφού τα στρατεύματα είχαν  αγκιστρωθεί στις ακτές και η σφαγή στην παραλία συνεχιζόταν, η Γκέλχορν βγήκε στη στεριά με δυο γιατρούς και τραυματιοφορείς, σαν τραυματιοφορέας, για να μαζέψει τους τραυματίες.

Στο χάος του πολέμου, κανείς δεν πρόσεξε ότι ήταν γυναίκα.

Η Γκέλχορν έγινε η μοναδική γυναίκα που αποβιβάστηκε στη Νορμανδία την ίδια μέρα που το έκαναν τα στρατεύματα.

Ακολούθησαν και άλλες γυναίκες, αλλά πολύ αργότερα.

Η πρώτη παρτίδα γυναικών -μέλη του United States Women’s Army Corps- αποβιβάστηκε στη Νορμανδία τριάντα οκτώ ημέρες αργότερα.

Λίγο μετά αφότου η Γκέλχορν εγραψε την ιστορία της στο Collier, την συνέλαβε η στρατιωτική αστυνομία.

Της πήραν τα διαπιστευτήριά της και τη μετέφεραν σε ένα στρατόπεδο εκπαιδεύσεως για νοσοκόμες έξω από το Λονδίνο.

Η Γκέλχορν δραπέτευσε από το στρατόπεδο, πείθοντας έναν Βρετανό πιλότο να την πάει αεροπορικώς στην Ιταλία.

"Ακολουθούσα τον πόλεμο οπουδήποτε μπορούσα να φτάσω", ανέφερε η ίδια.

ΜΠΗΚΕ ΠΡΩΤΗ ΣΤΟ ΝΤΑΧΑΟΥ

Οι στρατιώτες της «Μεραρχίας Ουράνιο Τόξο» της 7ης Στρατιάς των ΗΠΑ προελαύνουν από το Βίρτσμπουργκ προς τον γερμανικό νότο.

Το πρωί, στις 29 Απριλίου του 1945, φτάνουν στις κλειστές πύλες ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης, κοντά στο Μόναχο, στο Νταχάου.

Οι άνδρες της Βέρμαχτ έχουν από καιρό οπισθοχωρήσει, τα SS το έχουν βάλει στα πόδια.

Αυτή ήταν η κατάσταση, όταν οι Αμερικανοί στρατιώτες εισήλθαν στο στρατόπεδο.

Η εικόνα που βλέπουν δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια.

Εκατοντάδες πτώματα σε ξύλινα παραπήγματα και ανοιχτά βαγόνια τραίνων, παντού ημιθανείς αποσκελετωμένοι έγκλειστοι με φανερά τα σημάδια του τύφου, ελάχιστοι μόνο μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους.

Υπήρχε όμως και μια ομάδα κρατουμένων, κάπως πιο δυνατών, που από τις αρχές Απριλίου είχαν συγκροτήσει μέσα στο χάος των κατάμεστων παραπηγμάτων μια μυστική ομάδα αντίστασης.

Και όταν μπήκαν οι Αμερικανοί και έκαναν συστηματικές έρευνες σε κάθε γωνιά του στρατοπέδου, τους δήλωσαν ότι ήταν μέλη της Διεθνούς Επιτροπής Κρατουμένων.

“Πίσω από τα συρματοπλέγματα και τα ηλεκτρικά καλώδια κάθονταν σκελετοί στον ήλιο και έψαχναν για ψείρες.

Δεν ξεχώριζες ηλικίες και πρόσωπα, όλοι έμοιαζαν το ίδιο” έγραφε η Αμερικανίδα Μάρθα Γκέλχορν, που από τον Οκτώβριο του 1944 ακολουθούσε τις αμερικανικές δυνάμεις στην κατεχόμενη από τους Ναζί Ευρώπη ως πολεμική ρεπόρτερ και μπήκε πρώτη στο κολαστήριο.

Αρχές Μαΐου του 1945 μπήκε για πρώτη φορά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου.

Με τον πρώτο γύρο βίωσε το απόλυτο σοκ.

“Διασχίζαμε το στρατόπεδο από τη μια μέχρι την άλλη άκρη ανάμεσα στις μπαράκες των κρατουμένων και μπήκαμε στο κινητό νοσοκομείο.

Στον διάδρομο κάθονταν κι άλλοι αποσκελετωμένοι άνθρωποι.

Μύριζε παντού αρρώστια και θάνατος.

Οι κρατούμενοι μας παρατηρούσαν ακίνητοι, καμιά έκφραση στα κίτρινα αποστεωμένα πρόσωπα”.

Η ΦΡΙΚΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑ

Το Νταχάου ήταν το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί.

Κατ’ εντολήν του Χάινριχ Χίμλερ, υπουργού Εσωτερικών και αρχηγού της Γερμανικής Αστυνομίας, κατασκευάστηκε πολύ κοντά στην ομώνυμη πολίχνη για 5.000 άνδρες κρατούμενους.

Το συγκεκριμένο στρατόπεδο απετέλεσε πρότυπο για όσα έμελλε να ακολουθήσουν, ακόμη και για το στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς/Μπιρκενάου, χάρη στον πρώτο διοικητή που ήταν ο Τέοντορ Άικε, φανατικός Ναζί και αξιωματικός των SS.

Τα ξύλινα παραπήγματα χτίστηκαν κατά μήκος μακρών διαδρόμων, που μεταξύ τους είχαν χώρο για προσκλητήρια των φρουρών SS.

Οι πρώτοι κρατούμενοι στο Νταχάου ήταν πολιτικοί κρατούμενοι, αντίπαλοι του καθεστώτος, συνδικαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, κομμουνιστές, ομοφυλόφιλοι αλλά εν μέρει και συντηρητικοί πολιτικοί.

Αργότερα ακολούθησαν εγκληματίες, μάρτυρες του Ιεχωβά, Σίντι και Ρομά, χριστιανοί με πολιτική δράση και Εβραίοι.

Ο Άικε με στρατιωτικά γυμνάσια και με απάνθρωπη αυστηρότητα εξασκούσε τους φύλακες SS σε βασανιστήρια, στη χρήση απάνθρωπης βίας και τους μάθαινε μεθόδους εξόντωσης.

“Χρειάζομαι μόνο σκληρούς και αποφασισμένους άνδρες των SS, οι μαλακοί δεν έχουν θέση σε μας”, έλεγε.

Όταν το πρωινό της 29ης Απριλίου του 1945 οι κρατούμενοι σέρνονταν στο χώρο του προσκλητηρίου, με κατάπληξη είδαν ότι οι SS, σε έναν από τους πύργους παρατηρητηρίου, είχαν υψώσει λευκή σημαία.

Μεγάλος αριθμός είχε εγκαταλείψει το στρατόπεδο και είχε πάρει το δρόμο της φυγής.

Όσοι απέμειναν προσπαθούσαν με πολυβόλα να κρατήσουν υπό έλεγχο τους κρατούμενους.

Φήμες ότι κάτι επρόκειτο να γίνει, διαδόθηκαν σαν αστραπή.

Ήταν και το προτελευταίο στρατόπεδο που απελευθερώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις.

ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΡΕΠΟΡΤΕΡ

Η Γκέλχορν ξεκίνησε την καριέρα της ως δημοσιογράφος κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και εργάστηκε ως ερευνήτρια για την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Επείγουσας Βοήθειας (FERA) που δημιούργησε ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ για να αναφέρει τις επιπτώσεις της κατάθλιψης στη χώρα.

Αργότερα, ταξίδεψε στην Ισπανία για να καλύψει τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο του 1937.

Η Μάρθρα Γκέλχορν συνέχισε να καλύπτει πολεμικές συγκρούσεις στις οποίες συμμετείχε η χώρα της.

Κάλυψε τον πόλεμο του Βιετνάμ και τις Αραβο-ισραηλινές συγκρούσεις στη δεκαετία του 1960 και του '70.

Ακόμα και στα 70 της, ήταν στο μέτωπο αναφέροντας τους εμφύλιους πολέμους στην Κεντρική Αμερική, αλλά και αργότερα, το 1989 στα 81 της, μετέδωσε την εισβολή των ΗΠΑ στον Παναμά.

Μόνο όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Βοσνία αποφάσισε να εγκαταλείψει, ανακοινώνοντας ότι ήταν "πολύ γριά" και όχι "αρκετά ευκίνητη" για τον πόλεμο πια.

Προς τα τέλη της όγδοης δεκαετίας της ζωής της, η όρασή της άρχισε να εξασθενεί και έγινε σχεδόν εντελώς τυφλή.

Αυτοκτόνησε το 1998, σε ηλικία 99 ετών, καταπίνοντας μια κάψουλα κυανιού.

Πληροφορίες

3otiko.blogspot.com

history-point

The post Στιγμές Ιστορίας: Η μοναδική γυναίκα στην απόβαση της Νορμανδίας appeared first on Militaire.gr.