Τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου στην ιστορία

«Στοιχειώνουν» οι εικόνες με θηριωδίες κατά αμάχων στην Μπούτσα που ήλθαν στο φως μετά την απόσυρση του ρωσικού στρατού από την περιφέρεια του Κιέβου. Ντοκουμέντα που παραπέμπουν σε συνοπτικές εκτελέσεις αμάχων, εικόνες από μαζικούς τάφους και μαρτυρίες για παιδιά ανθρώπινες-ασπίδες στα χέρια των ρωσικών δυνάμεων πυροδοτούν διεθνή κατακραυγή, ενώ η Ρωσία καταγγέλλει προβοκάτσια.

Γράφει ο

Δημήτρης Σταυρόπουλος

Με αφορμή τα όσα τραγικά στην μικρή αυτή ουκρανική πολη, ας θυμηθούμε-για να μην ξεχνάμε- κάποια από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου στην ιστορία.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας (Heer, Kriegsmarine και Λουφτβάφε) διέπραξαν συστηματικά εγκλήματα πολέμου, όπως σφαγές, μαζικούς βιασμούς, λεηλασίες, εκμετάλλευση της καταναγκαστικής εργασίας, δολοφονία  εκατομμυρίων αιχμαλώτων πολέμου και συμμετείχαν στην εξόντωση των Εβραίων.

Οι μονάδες της Βέρμαχτ σκότωσαν χιλιάδες Πολωνούς πολίτες κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Σεπτεμβρίου 1939 μέσω εκτελέσεων και τρομοκρατικών βομβαρδισμών σε πόλεις.

 Στο τέλος των εχθροπραξιών, κατά την περίοδο κατά την οποία η Πολωνία διοικούνταν από την Βέρμαχτ (έως τις 25 Οκτωβρίου 1939) κάηκαν 531 πόλεις και χωριά και πραγματοποιήθηκαν 714 μαζικές εκτελέσεις, για να μην αναφερθούν επίσης πολλά επεισόδια λεηλασίας, ληστειών και δολοφονιών.

 Εκτιμάται ότι 16.376 Πολωνοί ήταν θύματα αυτών των εγκλημάτων.

#tdi_1_42b .td-doubleSlider-2 .td-item1 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/04/eglimata_polemouScreenshot-2022-04-04-at-10.28.25-PM-80x60.png) 0 0 no-repeat; } #tdi_1_42b .td-doubleSlider-2 .td-item2 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/04/eglimata_polemouScreenshot-2022-04-04-at-10.28.32-PM-80x60.png) 0 0 no-repeat; } #tdi_1_42b .td-doubleSlider-2 .td-item3 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/04/eglimata_polemouScreenshot-2022-04-04-at-10.28.39-PM-80x60.png) 0 0 no-repeat; } #tdi_1_42b .td-doubleSlider-2 .td-item4 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/04/eglimata_polemouScreenshot-2022-04-04-at-10.28.46-PM-80x60.png) 0 0 no-repeat; } #tdi_1_42b .td-doubleSlider-2 .td-item5 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/04/eglimata_polemouScreenshot-2022-04-04-at-10.28.53-PM-80x60.png) 0 0 no-repeat; } #tdi_1_42b .td-doubleSlider-2 .td-item6 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/04/eglimata_polemouScreenshot-2022-04-04-at-10.29.08-PM-80x60.png) 0 0 no-repeat; } #tdi_1_42b .td-doubleSlider-2 .td-item7 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/04/eglimata_polemouScreenshot-2022-04-04-at-10.29.17-PM-80x60.png) 0 0 no-repeat; } 1 του 7

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΙΑΣΜΟΙ

Οι δυνάμεις της Βέρμαχτ διέπραξαν τακτικά βιασμούς γυναικών και κοριτσιών κατά τη διάρκεια της εισβολής της Πολωνίας.

 Και οι βιασμοί διαπράχθηκαν επίσης εις βάρος Πολωνών γυναικών και κοριτσιών κατά τη διάρκεια των μαζικών εκτελέσεων που πραγματοποιήθηκαν κυρίως από τους Selbstschutz, οι οποίοι συνοδεύτηκαν από στρατιώτες του Βέρμαχτ στο έδαφος υπό τη γερμανική στρατιωτική διοίκηση, πριν από την εκτέλεση των κρατουμένων.

 Ο εβραίος κομμουνιστής Szymon Datner ισχυρίζεται ότι πολλές σοβιετικές γυναίκες, γιατροί και νοσοκόμες, βιάστηκαν πριν δολοφονηθούν.

 Η Βέρμαχτ οργάνωσε επίσης πορνεία όπου οι γυναίκες αναγκάστηκαν να εργαστούν.

ΠΟΡΕΙΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

Πορείες θανάτου ονομάζονται οι βίαιες μετακινήσεις από τους Ναζιστές χιλιάδων κρατουμένων, κυρίως Εβραίων, από τα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης που βρίσκονταν κοντά στα μέτωπα του πολέμου προς τα στρατόπεδα στο εσωτερικό της Γερμανίας.

Κατά τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1944, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Βρετανία και ο Καναδάς έφτασαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από τα δυτικά, η Σοβιετική Ένωση προέλαυνε από τα ανατολικά. 

Οι Γερμανοί αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα στρατόπεδα, μεταφέροντας ή καταστρέφοντας τις αποδείξεις των κτηνωδιών που είχαν διαπράξει εκεί.

Οι κρατούμενοι, ήδη άρρωστοι μετά από μήνες ή έτη κακομεταχείρισης και ασιτίας, σχημάτιζαν πορείες για δεκάδες χιλιόμετρα μέσα στα χιόνια κατευθυνόμενοι στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, στη συνέχεια μεταφέρονταν για μέρες -κάποιες φορές χωρίς φαγητό και στέγη- με εμπορικές αμαξοστοιχίες που είχαν ανοιχτά βαγόνια, όταν έφταναν στον προορισμό τους εξαναγκάζονταν και πάλι σε πεζοπορία προς τα νέα στρατόπεδα.

 Όσοι κρατούμενοι επιβράδυναν ή κατέρρεαν, εκτελούνταν επιτόπου.

Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΗΝ ΣΡΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ

Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα ήταν έγκλημα πολέμου που διαπράχθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας.

 Το 1995, Σέρβοι από τη Βοσνία σκότωσαν πάνω από 8.000 Βόσνιους μουσουλμάνους άνδρες, ηλικιωμένους και αγόρια στη Σρεμπρένιτσα.

Η πόλη είχε κηρυχθεί ασφαλής περιοχή από τα στρατεύματα του ΟΗΕ δυο χρόνια νωρίτερα και φυλασσόταν από Ολλανδούς στρατιώτες.

 Όταν οι Σέρβοι την κατέλαβαν, οι πολύ λιγότεροι σε αριθμό Ολλανδοί δεν έκαναν καμία προσπάθεια να υπερασπιστούν την πόλη. 

Πολλοί Βόσνιοι πήγαν στο στρατόπεδο του ΟΗΕ για να ζητήσουν προστασία και αρκετοί δεν έγιναν δεκτοί.

 Οι στρατιώτες του ΟΗΕ ζήτησαν απεγνωσμένα υποστήριξη, η οποία δεν τους δόθηκε ποτέ. 

Οι Σέρβοι ξεχώρισαν τους άνδρες, τους γέρους και τα αγόρια από τις γυναίκες και τους σκότωσαν, περίπου 8.000 ανθρώπους, ρίχνοντας τα πτώματά τους σε ομαδικούς τάφους.

 Η σφαγή αυτή ήταν η μεγαλύτερη της Ευρώπης μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μετά από την εξέταση των όσων συνέβησαν, η Ολλανδική κυβέρνηση παραιτήθηκε.

ΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου 1943, όταν οι γερμανικές δυνάμεις άρχισαν να συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη. Στις 9 Δεκεμβρίου έφθασαν στα Καλάβρυτα, δημιουργώντας κλοιό γύρω από την πόλη. Καθησύχασαν τους κατοίκους, διαβεβαιώνοντας ότι στόχος τους ήταν αποκλειστικά η εξόντωση των ανταρτών.

 Για να τους πείσουν ακόμη περισσότερο προχώρησαν στην πυρπόληση σπιτιών, που ανήκαν σε αντάρτες, και αναζήτησαν την τύχη των Γερμανών τραυματιών της μάχης της Κερπινής.

Το πρωί της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου, ωστόσο, φανέρωσαν το πραγματικό τους πρόσωπο και συγκέντρωσαν όλο τον πληθυσμό στην κεντρική πλατεία. 

Στη συνέχεια οδήγησαν όλους τους άνδρες άνω των 13 ετών σε μια επικλινή τοποθεσία, που ονομαζόταν «Ράχη του Καπή», ενώ τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο σχολείο. 

Στη ράχη του Καπή , αργά το μεσημέρι εκείνης της αποφράδας ημέρας, με ριπές πολυβόλων οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους συγκεντρωμένους, γύρω στους 800 ανθρώπους. 

Μόνο 13 Καλαβρυτινοί διασώθηκαν και αυτοί επειδή είχαν καλυφθεί από τα πτώματα των συμπολιτών τους και οι Γερμανοί τους θεώρησαν νεκρούς.

 Το σήμα για την εκτέλεση έδωσε με φωτοβολίδα από το κέντρο των Καλαβρύτων ο ταγματάρχης Χανς Εμπερσμπέργκερ και επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος ήταν ο υπολοχαγός Βίλιμπαντ Ακαμπχούμπερ.

Συνολικά, κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Καλάβρυτα», οι Γερμανοί σκότωσαν 1.101 άτομα, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν πάνω από 1.000 σπίτια, κατάσχεσαν 2.000 αιγοπρόβατα και απέσπασαν 260.000.000 δραχμές.

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ  ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 Εκτελέσεις ανδρών άνω των εκατό (100.000 ) χιλιάδων.

 Νεκροί από πείνα τριακόσιες χιλιάδες ( 300.000 ).

Αιχμάλωτοι, που μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρία (100.000 ) και κρατούντο εκεί σαν όμηροι.

‘Όμηροι που μετεφέρθησαν σε διάφορα στρατόπεδα στην Γερμανία   (80.000 ) ογδοήκοντα χιλιάδες.

 ‘Άστεγοι ένα εκατομμύριο ( 1.000.000 ) από βομβαρδισμούς και πυρπολήσεις σε πόλεις και χωριά.

 Δεκάδες χιλιάδες παιδιά πέθαναν από πείνα ή από έλλειψη φροντίδας μετά τη γέννησή τους.

 Οι Ναζί πυρπόλησαν ή ισοπέδωσαν χίλια επτακόσια πενήντα (1.750) χωριά η κωμοπόλεις, επτακόσια δέκα ( 710 ) σχολεία και οκτακόσιες επτά ( 807 ) Εκκλησίες.

Οι Ναζί κατέστρεψαν το 95% των Ελληνικών επιβατικών πλοίων και το 75% του Ελληνικού εμπορικού στόλου.

 Λεηλάτησαν χιλιάδες τόνους ελαιολάδου, βρωσίμων ελαιών, σταριού και οσπρίων. Αφαίρεσαν άγνωστη ποσότητα κοσμημάτων και γενικά χρυσού.

 Έκαψαν ή σκότωσαν ( 853.000 ) οκτακόσιες πενήντα τρείς χιλιάδες ζώων, ίππων, ημιόνων.

ΠΕΝΤΕ ΑΓΝΩΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Η “σφαγή του Μι Λάι” αναφέρεται στη μαζική δολοφονία άοπλων πολιτών στο Νότιο Βιετνάμ από Αμερικανούς στρατιώτες στις 16 Μαρτίου 1968.

 Ο αριθμός των θυμάτων έχει μείνει απροσδιόριστος, καθώς κυμαίνεται κάπου μεταξύ 347 και 504 ανθρώπων.

Διαπράχθηκε από την ομάδα του 25χρονου υπολοχαγού Γουίλιαμ Κάλεϊ, ο οποίος νόμιζε αρχικά ότι το χωριό ήταν υπό τον έλεγχο των Βιετκόνγκ. 

Στην πραγματικότητα, στο χωριό αυτό βρίσκονται μόνο γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι.

 Οι άπειροι στρατιώτες του Κάλεϊ, με προϋπηρεσία μόλις τριών μηνών στο Βιετνάμ, δεν θα διστάσουν να σφάξουν με πρωτοφανή αγριότητα ακόμα και για τα δεδομένα ενός πολέμου τους αμάχους.

 Κάποιες απ’ τις γυναίκες, μάλιστα, πρώτα θα βιαστούν ομαδικά και στη συνέχεια θα ακρωτηριαστούν.

Το “Γεκατίτ 12” είναι μια ημερομηνία στο ημερολόγιο των κατοίκων της Αιθιοπίας, που αναφέρεται στη σφαγή και τη φυλάκιση χιλιάδων ντόπιων από τις τότε ιταλικές δυνάμεις κατοχής, ως αντίποινα για την απόπειρα εναντίον της ζωής του Ροντόλφο Γκρατσιάνι, αντιβασιλέα της κατεκτημένης χώρας.

Στις 19 Φεβρουαρίου 1937, ο Γκρατσιάνι ανακοίνωσε πως οι ιταλικές αρχές, θα έδιναν ελεημοσύνη στους φτωχούς λόγω της γέννησης ενός νέου Ιταλού πρίγκιπα, όπου μάλιστα θα παρίστατο και ο ίδιος ως αντιβασιλέας.

Για τον λόγο αυτό χιλιάδες πάμφτωχοι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα Αντίς Αμπέμπα.

 Ανάμεσα τους όμως κρύφτηκαν και δύο άντρες από την ιταλική αποικία της Ερυθραίας, οι οποίοι και επρόκειτο να ρίξουν δέκα χειροβομβίδες προς το μέρος του Γκρατσιάνι. 

Από τις εκρήξεις τραυματίστηκε ο ίδιος, αλλά η έγκαιρη μεταφορά στο νοσοκομείο κατάφερε να του σώσει τη ζωή.

 Οι δύο άντρες κατάφεραν να το σκάσουν και να γλιτώσουν τη ζωή τους, προσωρινά μόνο, καθώς λίγες ημέρες αργότερα θα δολοφονούνταν από ντόπιους στο Σουδάν.

Η εκδίκηση των Ιταλών για το συμβάν ήταν τρομακτική. 

Τις επόμενες τρεις ημέρες, μόνο στην πρωτεύουσα, θα έπεφταν νεκροί απ’ τα χέρια των Ιταλών σχεδόν 30.000 αθώοι άνθρωποι.

ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΩΝ

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στις 16 Φεβρουαρίου του 1942, 21 νοσοκόμες από την Αυστραλία δολοφονήθηκαν από Ιάπωνες στρατιώτες στο νησί Μπάνγκα της Ινδονησίας.

 Οι στρατιώτες νόμιζαν ότι είχαν σκοτώσει 22 γυναίκες, αλλά η νοσοκόμα Βίβιαν Μπουλγουίνκελ κατάφερε να επιζήσει, υποκρινόμενη τη νεκρή.

 Κατάφερε να κρυφτεί στη ζούγκλα έως ότου συλληφθεί τελικά ως αιχμάλωτη πολέμου. Στο τέλος, πάντως, θα τα κατάφερνε να επιστρέψει στην Αυστραλία και να ζήσει μέχρι και το 2017.

Εκείνη τη χρονιά, λίγο πριν πεθάνει, θα αποκαλύψει ότι οι περισσότερες γυναίκες βιάστηκαν πριν δολοφονηθούν, ένα μυστικό που το κρατούσε καλά κρυμμένο για δεκαετίες ,καθώς πίστευε ότι μία τέτοια αποκάλυψη θα σπίλωνε τη μνήμη των θυμάτων -στην Αυστραλία οι προκαταλήψεις απέναντι στα θύματα βιασμού ήταν πολύ ισχυρές, όχι μόνο τη δεκαετία του ’40, αλλά και τα επόμενα χρόνια.

Σύμφωνα με τους Αυστραλούς, οι δράστες της σφαγής παρέμειναν άγνωστοι και “απέφυγαν κάθε τιμωρία για το έγκλημά τους”.

Στις 9 Απριλίου 1948, σχεδόν 120 πολιτοφύλακες από δύο παραστρατιωτικές ομάδες του Ισραήλ, επιτέθηκαν σε ένα παλαιστινιακό χωριό εξακοσίων ανθρώπων κοντά στην Ιερουσαλήμ, με αποτέλεσμα περισσότεροι από 107 Παλαιστίνιοι άμαχοι να δολοφονηθούν μέσα σε μια νύχτα, με τα περισσότερα θύματα να είναι γυναίκες και παιδιά.

Οι δύο ομάδες επιτέθηκαν στο χωριό προκειμένου να “καθαρίσουν” τον δρόμο προς την Ιερουσαλήμ από τους Άραβες κατοίκους του, καθώς και για να στείλουν ένα μήνυμα στους υπόλοιπους Παλαιστίνιους της περιοχής.

Οι παραστρατιωτικοί μπήκαν στο χωριό, πυροβολώντας όσους βρίσκονταν στο δρόμο και πετώντας χειροβομβίδες σε σπίτια, καταστρέφοντας τα και σκοτώνοντας τους κατοίκους που κρύβονταν μέσα. 

Αυτόπτες μάρτυρες κατέθεσαν ότι είδαν στρατεύματα να λεηλατούν σπίτια και πτώματα, να κλέβουν χρήματα και κοσμήματα από τους επιζώντες και να καίνε πτώματα. 

Υπήρχαν επίσης πολλές αναφορές για βιασμούς και διαμελισμούς σωμάτων, ενώ ξεχώριζε και μια μαρτυρία ότι κάμποσοι χωρικοί δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια “νικητήριας παρέλασης” στις ισραηλίτικες γειτονιές της Δυτικής Ιερουσαλήμ.

ΕΚΑΨΑΝ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έφτανε στο τέλος του, η μάχη του Βερολίνου ήταν προ των πυλών και οι ναζί είχαν αρχίσει να προσπαθούν να καλύψουν τα εγκλήματά τους.

 Πώς;

 Κάνοντας ακόμη μεγαλύτερα.

Στις 13 Απριλίου 1945, τα SS εκτέλεσαν 1.016 κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης Μιτελμπάου-Ντόρα, κοντά στη βόρεια πόλη της Γερμανίας Γκαρντελέγκεν. Επρόκειτο για κρατούμενους που μεταφέρονταν δυτικά, κυρίως Πολωνών -υπήρχαν όμως και μερικοί Σοβιετικοί ανάμεσά τους. 

Οι Γερμανοί δεν ήθελαν να δουν οι προελαύνοντες σύμμαχοι σε τι κατάσταση ζούσαν και εργάζονταν οι κρατούμενοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κι έτσι είχαν αποφασίσει να τους μεταφέρουν σε πιο ασφαλή εδάφη.

Όταν οι κρατούμενοι όμως έφτασαν στο Γκαρντελέγκεν, τα SS αποφάσισαν πως έπρεπε να “ξεφορτωθούν” τους κρατούμενους.

 Με τη βοήθεια και των ντόπιων, οδήγησαν τους κρατούμενους σε μια αποθήκη, έκλεισαν τις πόρτες, την περιέλουσαν με βενζίνη και της έβαλαν φωτιά.

 Όσοι προσπάθησαν να βγουν απ’ την πύρινη κόλαση, πυροβολούνταν εν ψυχρώ.

Την επόμενη ημέρα οι ναζί προσπάθησαν να εξαφανίσουν ό, τι ίχνος είχε μείνει απ’ τα πτώματα, όμως δεν πρόλαβαν.

 Την ίδια ημέρα μπήκαν και οι Αμερικανοί στρατιώτες στην πόλη, ανακάλυψαν τα ερείπια της αποθήκης που ακόμη κάπνιζαν και μάλιστα βρήκαν και έντεκα ζωντανούς ανάμεσα στα θύματα.

Πληροφορίες

wikipedia

news 247

The post Τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου στην ιστορία appeared first on Militaire.gr.