H διαφορά θα είναι πάντα στην…επίθεση!

Για όποιον παρακολουθεί σε σταθερή βάση τα ελληνικά el classicο νομίζω ότι είναι ξεκάθαρη μια απλή απλούστατη διαπίστωση: Τα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος ή των εγχώριων διοργανώσεων είναι διαφορετικά από εκείνα της Ευρωλίγκας, Ακόμη και σε περιπτώσεις που η διεξαγωγή των σχετικών αγώνων είναι πολύ κοντινή χρονικά. Υπάρχει ένας στατιστικός δείκτης που στην προκειμένη περίπτωση δεν λέει ψέματα: Στις 17 αναμετρήσεις τους στην Ευρωλίγκα ο ένας ή και οι δύο ομάδες ξεπέρασαν τους 85 πόντους 12 φορές. Θέλετε τον αντίστοιχο δείκτη στις εγχώριες διοργανώσεις. Σε 49 αγώνες που τελείωσαν

εντός συνόρων το ίδιο χρονικό διάστημα οι 85 πόντοι ξεπεράστηκαν όλες κι όλες σε 6 περιπτώσεις!!! Στην Ευρωλίγκα λοιπόν το +85 προκύπτει με ποσοστό συχνότητας 35% και στο ελληνικό πρωτάθλημα-κύπελλο ή σούπερ καπ με ποσοστό 12%. Η διαφορά είναι τεράστια για να αγνοηθεί….

Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι πτυχιούχος του μπασκετικού πανεπιστημίου για να καταλάβει τον λόγο: Στην Ελλάδα όποιος παίξει καλύτερη άμυνα και δώσει περισσότερο μπασκετικό ξύλο θα κερδίσει οκτώ φορές στις δέκα! Μπορεί ο Ντίνος Μήτογλου να ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής σε ένα παιχνίδι που σκόραρε 20 από τους μόλις 120 πόντους του αγώνα αλλά στην πραγματικότητα η προσφορά του εντοπίζεται στην άλλη άκρη του γηπέδου. Στην άμυνα. Εκεί όπου παρέα με τον Λεσόρ σήκωσαν ένα οδόφραγμα που οι ψηλοί αλλά και οι φόργουορντ του Ολυμπιακού αδυνατούσαν να νικήσουν. Το δίδυμο ψηλών του Παναθηναϊκού με τη μίνιμουμ βοήθεια από Χουάντσο και Μπαλτσερόφσκι έφτιαξαν ένα σινικό τείχος, μια μπασκετική γραμμή μαζινό ελέγχοντας το παιχνίδι τόσο στο έδαφος όσο και στον αέρα. Τα 7 μπλοκ του Παναθηναϊκού είναι ένα εξαιρετικά πειστό στατιστικό στοιχείο. Το δίδυμο ψηλών του Ολυμπιακού κατέληξε να έχει 11 προσπάθειες από τις συνολικά 70 της ομάδας και αν δεν υπήρχαν τα ‘’γιουρούσια’’ του Γκος τότε η ρακέτα των πράσινων θα ήταν πραγματικά απαγορευμένη περιοχή. Το rotation του Αταμάν στους ψηλούς ήταν υποδειγματικό. Η παρουσία του Μήτογλου στο 5 έδωσε στον Παναθηναϊκό δύο υπερπολύτιμα τρίποντα προς το τέλος της τρίτης περιόδου. Με αυτά τα σουτ από σημεία του γηπέδου που ούτε ο Μιλουτίνοφ, ούτε ο φαλ μπορούσαν να ακροβολιστούν ο Παναθηναϊκός προσπέρασε με 40-45 και πήρε όση δύναμη και ψυχολογική ώθηση του χρειαζόταν για να το πιστέψει και να τελειώσει τον αγώνα στην τελευταία περίοδο. Αλλά ας μου επιτραπεί να επιμείνω δογματικά ότι ίσως πιο σημαντικά ήταν τα 4 μπλοκ του Μήτογλου στην άμυνα από τους 20 πόντους στην απέναντι πλευρά του γηπέδου.

Ο Ολυμπιακός έχοντας εκτός των άλλων ζητημάτων του και ένα αδιανόητο 4/16 βολές βρέθηκε στη θέση που είχε φέρει πολλές φορές τον αιώνιο αντίπαλο του τα τελευταία χρόνια: Δεν μπόρεσε να ανταποδώσει ούτε στο ελάχιστο το ‘’ξύλο’’ που δεχόταν από την αντίπαλη άμυνα! Συνήθως την τελευταία πενταετία βλέπαμε αυτό το έργο στην ακριβώς αντίθετη βερσιόν του. Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός σκόραρε τους λιγότερους πόντους του μετά τους 51 που είχε πετύχει στον 5ο τελικό της σεζόν 2016-17. Μοιάζει λίγο déjà vu αλλά και εκείνο το βράδυ ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει με παρεμφερές σκορ (51-66). Η μοναδική διαφορά είναι ότι ο τελικός του 2017 δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω ρίψης αντικειμένων 1’46’’ πριν το τέλος και ενδεχόμενα το σχετικό ρεκόρ να πρέπει να αναζητηθεί ακόμη πιο πίσω! Στους 51 πόντους που είχε βάλει ο Ολυμπιακός στον προημιτελικό Κυπέλλου στις 13 Οκτωβρίου του 2010. Είτε έτσι, είτε αλλιώς από τον τελικό του 2017 μέχρι χθες οι δύο αιώνιοι αντίπαλοι είχαν βρεθεί αντιμέτωποι άλλες 40 φορές.

Ο Κώστας Σλούκας ήταν δεδομένο ότι θα βρεθεί στο επίκεντρο του αγώνα αλλά αυτή τη φορά δεν προσπάθησε να κάνει υπερβολές, ούτε να γίνει ο ήρωας της βραδιάς. Όταν είδε ότι το παιχνίδι δεν του πάει αρκέστηκε να βοηθήσει την ομάδα με όποιον άλλο τρόπο μπορούσε και κάπως έτσι μια συνολικά μέτρια βραδιά κατέληξε με τον Έλληνα διεθνή γκαρντ να έχει 5 πόντους αλλά και άλλα τόσα ριμπάουντς και ασίστ.

Τα απόνερα του ντέρμπι προφανώς θα είναι διαφορετικά σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ. Στο Μαρούσι, ο Αταμάν και οι παίκτες αγόρασαν μπόλικο χρόνο για να δουλέψουν απερίσπαστοι και κυρίως να διορθώσουν αδυναμίες και κενά. Παράπλευρο κέρδος ότι πλέον έχουν κάνει ένα πολύ σημαντικό πρώτο βήμα για να καπαρώσουν την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς. Αλλά αυτό είναι μια πολύ πολύ μακρινή ιστορία για την ώρα. Στο ΣΕΦ είναι λογικό να υπάρξει προβληματισμός. Κάποια στιγμή το μεγάλο σερί του Ολυμπιακού θα έσπαγε σε αγώνα που θα είχε ειδικό βάρος και σημασία. Αυτό ήταν περίπου δεδομένο. Έγινε χθες. Οι προπονητές και οι πρόεδροι των πληκτρολογίων ξεκίνησαν πριν καλά-καλά λήξει ο αγώνας να ζητάνε μεταγραφές στα social media. Για τον Γιώργο Μπαρτζώκα όμως μάλλον μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η επιθετική λειτουργία της ομάδας με τους υπάρχοντες αφού ο Ολυμπιακός δεν έχει ξεπεράσει τους 80 πόντους σε 40 λεπτά παρά μόνο μια φορά στην Ευρωλίγκα (κόντρα στην Παρτίζαν) και άλλες δύο φορές στο ελληνικό πρωτάθλημα (αν μετράνε σε αυτή τη σύγκριση οι 102 πόντοι εναντίον του Κολοσσού) και σούπερ καπ. Είναι πασιφανές ότι η φετινή ομάδα είναι δομημένη πάνω στη σκληρή εξοντωτική άμυνα αλλά ήδη οι ερυθρόλευκοι μετράνε τρεις ήττες χωρίς κανείς από τους αντιπάλους να σκοράρει περισσότερους από 77 πόντους (Μιλάνο, Μπαρτσελόνα, Παναθηναϊκός).