Μ. Βρετανία-Ελλάδα 77-93: Έκανε το καθήκον της, «κέρδισε» τον Παπαγιάννη!

Στο πρώτο ημίχρονο η εικόνα της Εθνικής έβγαζε κάπως την αίσθηση της… αγγαρείας. Λίγο η απουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο (η ομάδα πλέον έχει συνηθίσει να παίζει με αυτόν), λίγο το ότι ο Δημήτρης Ιτούδη έκανε εμφανώς συντήρηση δυνάμεων με πολλές αλλαγές, έδωσαν την δυνατότητα στους Βρετανού να είναι κοντά στο σκορ και τελικά να πάνε στα αποδυτήρια όντας πίσω μόλις τρεις πόντους (43-46).

Ακόμα κι έτσι ωστόσο, η εικόνα της ελληνικής ομάδας δεν ενέπνεε ανησυχία. Υπήρχε η αίσθηση πως όποτε οι διεθνείς το επιθυμούν μπορούν να πατήσουν το… γκάζι και να εξαφανιστούν, ή

τουλάχιστον να πάρουν μια διαφορά καλή για να κλειδώσουν το παιχνίδι και να κάνουν το 3/3. Τα καλά νέα από το πρώτο μέρος ήταν πως ο Παταγιάννης έδειχνε να πατάει ακόμα καλύτερα το παρκέ, να είναι πιο έτοιμος και πως πλέον έχει μπει στην τελική ευθεία προκειμένου στο Βερολίνο να είναι σε Φούλερ ρυθμό.

Ο Λούντζης έκανε ένα εξαιρετικό πρώτο μέρος, ενώ είχε πολύ καλές στιγμές κι ο Κώστας Σλούκας, κυρίως με τα μακρινά του σουτ. Αν κάποιος αναζητούσε το πιο σοβαρό πρόβλημα της ελληνικής ομάδας στο πρώτο εικοσάλεπτο, θα στεκόταν σίγουρα στο γεγονός πως έπαιζε καλή άμυνα, ανά διαστήματα κι όχι σταθερά, όπως μας έχει συνηθίσει στο Μιλάνο.

Στο δεύτερο ημίχρονο τα πράγματα μπήκαν στην θέση τους. Η άμυνα άρχισε να λειτουργεί σε πιο υψηλοί ρυθμό, ενώ επιθετικά Σλούκας και Παπανικολάου ήταν αυτοί που ανέλαβαν να σύρουν τον… χορό. Μάλλον σε ρελαντί ρυθμό η διαφορά ξεπέρασε τους 15, ο Ιτούδης ξεκούρασε όλους όσους ήθελε, ο Παπαγιάννης απέδειξε με πράξεις πλέον ότι έχει γίνει εντελώς καλά και είναι έτοιμος να δώσει σημαντικές λύσεις στην συνέχεια, ενώ πολύ θετικές εντυπώσεις άφησαν επίσης και ο Λαρεντζάκης και ο Λούντζης.

Από τους Βρετανούς ο Σόκο πάλεψε αρκετά, ο Ολασένι βγήκε νικητής σε αρκετές μάχες για ριμπάουντ, ενώ ακόμα δεν έχει καταλάβει κανείς μετά από τρία ματς μαζί τους, πως χάθηκε η νίκη στην πρώτη αγωνιστική των παραθύρων στο Νιούκαστλ…