Ο Τερίμ είχε νικήσει τον Αλμέιδα μέχρι την αλλαγή του Ζέκα

Ο Φατίχ Τερίμ δεν χρειάζεται την παραδοχή της Ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας. Την έχει γράψει την ιστορία του. Και τώρα να σταματήσει την καριέρα του, θα μείνει ως ένας από τους κορυφαίους του σπορ, ως ένας από τους σημαντικούς. Σίγουρα ο μεγαλύτερος Τούρκος προπονητής αλλά και ένας τεχνικός που οδήγησε τη Γαλατασαράι σε ευρωπαϊκό τρόπαιο και κάθισε στον πάγκο της Μίλαν.

Ντέρμπι όπως αυτό της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό τα έχει ζήσει από την καλή και την ανάποδη. Χωρίς κόσμο, θα ένιωθε μάλλον σα να είχε πάει

διακοπές. Το άγχος δεν καταβάλλει τόσο έμπειρους προπονητές. Αλλά το ζούσε. Ήθελε τη νίκη, θέλει το πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός άλλωστε τον έφερε στα 70 του στην Αθήνα στη θέση του λαοπρόβλητου και αγαπητού Ιβάν Γιοβάνοβιτς, για να κατακτήσει αυτό που δεν πήρε πέρυσι.

Ο Φατίχ Τερίμ στο πρώτο του ντέρμπι νίκησε τον περσινό νταμπλούχο Ματίας Αλμέιδα στα σημεία. Νικούσε με μεγαλύτερη διαφορά (αν θέλει κάποιος να το προσδιορίσει και λίγο με όρους πυγμαχίας) μέχρι και την αλλαγή του Ζέκα. Αυτό ήταν λάθος του. Και λάθος όχι επειδή έκανε το πέναλτι. Λάθος γιατί ακύρωσε την ευχέρεια της ομάδας του με την μπάλα, κάτι που την προσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό στην OPAP Arena.

Τι έκανε ο Τερίμ και νίκησε τον Αλμέιδα; Φάνηκε πρώτα απ’ όλα διαβασμένος, προετοιμασμένος για το ντέρμπι με την ΑΕΚ. Διάβασε την αδυναμία της ΑΕΚ στο build up χωρίς τον Μουκουντί και με τον Κάλενς. Ανέβασε αρκετά την άμυνα του και πήρε το ρίσκο δίνοντας χώρο στον Λιβάι Γκαρσία αλλά όχι να παίζει 1 vs 1. Και ο Γεντβάι και ο Αράο είχαν στο νου τους το θωρηκτό της ΑΕΚ. 

Ο Αλμέιδα έτσι δεν πήγε καθόλου από τον άξονα, που στο 6 δεν ήταν ούτε ο ντεφορμέ Πέρεθ, ούτε ο στόπερ στη Νέα Φιλαδέλφεια Αράο, στα χαφ έλειπε και ο τραυματίας Τσέριν. Ήταν ο Κώτσιρας και ο Τερίμ μακίγιαρε τη σύνθεση του στο κέντρο δίνοντας αέρα στην ΑΕΚ. Οι περισσότερες πάσες όμως στον Λιβάι Γκαρσία ήταν με πλάγια κατεύθυνση. Μια φορά τον βρήκε καλά ο Σιμάνσκι και ο κορυφαίος της ΑΕΚ (αν όχι και ολόκληρου του αγώνα) σκόραρε.

Ο Τερίμ δεν άφησε όμως μόνο του τον Κώτσιρα. Ο Μπερνάρ είχε την πρωτοβουλία επιθετικά και ο Βιλένα θυσιάστηκε αμυντικά. Να βοηθά. Η ΑΕΚ δεν πέρασε παρά ελάχιστα από τον άξονα. Είτε βαθιές μπαλιές, είτε πάσες στα πλάγια.

Ο Αλμέιδα είδε πολλούς κομβικούς παίκτες να μην είναι καλά. Γκατσίνοβιτς, Άμραμπατ, Τσούμπερ και οι μπακ του που είναι συγκεκριμένων δυνατοτήτων. Ο Παναθηναϊκός πήγε μέχρι και το πέναλτι για το 2-2 το ματς στα μέτρα του. Ο Τερίμ θεώρησε πως θα το έσβηνε με την αλλαγή του Ζέκα. Δεν πήρε τίποτα από τον άλλοτε διεθνή χαφ. Αντ΄αυτού χρεώθηκε και ένα πέναλτι. Οι υπόλοιπες αλλαγές του Τούρκου προπονητή, ήταν ουσιαστικά για την φρεσκάδα. Πρόσωπα άλλαζε.

Ο Αλμέιδα αντίθετα είδε για ακόμα μια φορά την ομάδα του να έχει κάποια διαστήματα. Μικρή πρωτοβουλία στην αρχή έως και το 1-0. Τραγική το διάστημα 25′-45′ που μόνο Παναθηναϊκός υπήρχε στο γήπεδο. Λίγο πιο φορτσάτη από το 46′ έως και το 60′, ακυρώθηκε το γκολ του Λιβάι Γκαρσία και στη συνέχεια πάλι προδόθηκε από στημένη φάση. Ουσιαστικά και τα δύο γκολ, που δέχθηκε η ΑΕΚ από στημένες φάσεις προέρχονται.

Το καλύτερο διάστημα της ομάδας του Αλμέιδα είναι από το 75′ έως και το τέλος που θα μπορούσε την επική ανατροπή. Σα να λείπει κάτι όμως στη φετινή ΑΕΚ. Είναι οι μεταγραφές; Η φυσική κατάσταση που ακόμα δεν είναι στα κόκκινα; Είναι και κάποια λάθη του προπονητή; Δηλαδή ο Πινέδα ήταν ο χειρότερος του γηπέδου στο 62′ και έπρεπε να βγει; Όλα αυτά μαζί;

Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΑΙΖΕΙ ΜΠΑΛΑ ΣΤΗΝ INTERWETTEN! 21+

Γιάννης Χωριανόπουλος για το sportime.gr.