Εθνικό Θέατρο: Τρεις νέες πρεμιέρες τον Οκτώβριο
Τρεις νέες πρεμιέρες έρχονται τον Οκτώβριο στο Εθνικό Θέατρο! Ξεκίνησε η προπώληση για όλες τις εναρκτήριες παραγωγές της σεζόν!
Εθνικό Θέατρο – Πρεμιέρες Οκτωβρίου«Η κυρία του Μαξίμ» του Ζωρζ Φεντώ – Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος [Από 21 Οκτωβρίου | Κτήριο Τσίλλερ – Κεντρική Σκηνή]«Φεγγάρι από χαρτί» | Κείμενο – Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρέππας – Θανάσης Παπαθανασίου [Από 23 Οκτωβρίου | Θέατρο RexΗ κυρία του Μαξίμ
Από 21 Οκτωβρίου στην Κεντρική Σκηνή
Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Κεντρική Σκηνή, το ανυπέρβλητο αριστούργημα του Ζωρζ Φεντώ, Η κυρία του Μαξίμ, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.
Πολλοί είναι οι αθώοι που περνάνε διά πυρός και σιδήρου στα εξωφρενικά πεπρωμένα που επινόησε ο Φεντώ· το αρχέτυπο, ωστόσο, είναι ο δύσμοιρος ο κύριος Πετιπόν, ο οποίος ξυπνά στο σπίτι του έπειτα από ένα ξενύχτι στο καμπαρέ «Μαξίμ». Ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα από τη χθεσινή βραδιά, στο κρεβάτι του όμως βρίσκεται μια νεαρή χορεύτρια από τα μπαλέτα του «Μαξίμ». Η φάρσα τίθεται σε κίνηση και η ζωή του γίνεται άνω-κάτω μέσα σε ένα λεπτό. Οι άπειροι χαρακτήρες του έργου μπλέκονται σε ατελείωτες συγχύσεις, παρεξηγήσεις και αναποδιές! Λίγο πριν από την… έκρηξη, ο δαιμόνιος συγγραφέας ξεμπλέκει τις μαριονέτες του, αλλά όχι προτού ο Πετιπόν έχει υποφέρει ένα πραγματικό μαρτύριο, δυσανάλογα βαρύ για το αθώο λάθος του.
Το έργο έκανε την πρώτη πρεμιέρα του στις 17 Ιανουαρίου 1899 στο Théâtre des Nouveautés, και σημείωσε θρίαμβο. Επισκέπτες της Διεθνούς Έκθεσης του 1900 ήρθαν στο Παρίσι τόσο για την ίδια την έκθεση όσο και για να μη χάσουν την Κυρία του Μαξίμ!
Έχουν αποκαλέσει τον Φεντώ μοναδικό κληρονόμο της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Ο ίδιος δήλωνε πως «για να γράψεις ένα καλό βωντβίλ, παίρνεις την τραγικότερη δυνατή κατάσταση και προσπαθείς να αποκαλύψεις την μπουρλέσκ πλευρά της». Αντίθετα, όμως, από την τραγωδία, ο Φεντώ δεν αναγνωρίζει στον άνθρωπο τραγικό μεγαλείο. Είναι στο τέλος όσο ασήμαντος και μηδαμινός ήταν στην αρχή, και συνεχίζει να παραπατάει στο χείλος του τίποτα.
Η κυρία του Μαξίμ – Λίγα λόγια για το έργοΟ σκηνοθέτης Θωμάς Μοσχόπουλος σημειώνει: Κοινωνική υποκρισία. Απονεκρωμένες καταπιεστικές συμβάσεις. Δυσλειτουργικοί γάμοι. Απιστία. Εξαπάτηση. Ενοχή. Άγχος. Αναζήτηση ταυτότητας. Καταπιεσμένη σεξουαλικότητα. Χάσμα μεταξύ κοινωνικών τάξεων. Αλλοτρίωση μέσω του χρήματος. Εκμετάλλευση. Χειραγώγηση. Εκδίκηση. Βία. Πορνεία. Σεξισμός. Φαλλοκρατία. Και άγχος πάλι και πάλι άγχος. Άγχος και φόβος απώλειας.
Και άλλος φόβος απώλειας. Πολύς φόβος απώλειας και θανάτου. Με μία πρόχειρη καταγραφή θεμάτων που εμφανίζονται στην δραματουργία του Ζώρζ Φεντώ και συγκεκριμένα στο αριστούργημά του Η Κυρία του Μαξίμ θα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς ότι συσσωρεύεται εδώ άφθονο υλικό για να δομηθεί ένα ή και περισσότερα δράματα, από εκείνα που απασχολούσαν, γοήτευαν -ή ακόμα σόκαραν – το κοινό στο πέρασμα μεταξύ 19ου και 20ου αιώνα, καθώς και τη μετέπειτα δραματουργία. Και όντως δεν είναι λίγα τα παραδείγματα έργων που αποσκοπώντας στη συγκίνηση και τον προβληματισμό του κοινού σε αυτά ακριβώς τα θέματα επικεντρώνονται. Όχι όμως ο Φεντώ. Εκείνος ούτε να συγκινήσει προσπαθεί ούτε και να προβληματίσει.
Δεν έχει καμία εμπιστοσύνη σε μια «συγκινησιακά εκλεπτυσμένη» ανθρώπινη φύση. Δεν θεωρεί κανέναν άνθρωπο ούτε ακριβώς αθώο ούτε ακριβώς θύμα. Θα υπέθετε κανείς πως η άποψη που είχε για το είδος μας είναι πως πρόκειται για ένα σμάρι δαιμόνιων επιβιωτικών ζώων που θορυβούν ασταμάτητα και έχουν ειδικευτεί στο να διαφεύγουν διαρκώς με κόλπα και πανουργία από τους κινδύνους που τους επιφυλάσσει η χαμηλή θέση τους στην τροφική αλυσίδα. Ο άνθρωπος ούτε διορθώνεται, ούτε προβληματίζεται , ούτε και νοιάζεται ιδιαιτέρως για κάτι άλλο πέρα από τον εαυτούλη του. Οι «υψηλές αξίες» είναι απλώς ένα τέχνασμα που έχει εφευρεθεί για να χειραγωγούν οι λίγοι πανούργοι τους πολλούς αφελείς. Ο Φεντώ δεν νοιάζεται για «ευαισθησίες». Είναι πολύ ευφυής για κάτι τέτοιο. Και όπως είχε γράψει ο συμπατριώτης του Ρακίνας κάποιους αιώνες πριν, «Η τραγωδία αποτείνεται στο συναίσθημα, η κωμωδία στην ευφυΐα».
Οπότε, με τα θέματα που άλλοι θα συναισθηματολογούσαν ο Φεντώ κατασκευάζει ανελέητες κωμωδίες: Μηχανές που συνθλίβουν κάθε σοβαροφάνεια και κομπορρημοσύνη. Που κονιορτοποιούν ακόμα και την παραμικρή βεβαιότητα του όποιου «νοήματος» που ο άνθρωπος μπορεί να υιοθετεί ως παρηγοριά μέσα στο υπαρξιακό κενό του. Ο άνθρωπος του Φεντώ δεν μαθαίνει από τα λάθη του. Απλώς τα επαναλαμβάνει μέχρι τελικής πτώσης.
Ο Κάρλ Μάρξ είχε γράψει «Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αρχικά ως τραγωδία. Κατόπιν ως φάρσα». Αυτούς λοιπόν τους φαρσικούς φαύλους κύκλους της ζωής αποτυπώνει και ο Φεντώ επιτρέποντας ως μόνο νόημα μέσα σε αυτόν τον παράδοξο υπαρξισμό του το να γελάμε με τα χάλια μας, προετοιμάζοντας σχεδόν την ρήση του Σ. Μπέκετ, «Μπροστά σου το χειρότερο ώσπου να αρχίσεις να γελάς».
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Κίνηση: Σοφία Πάσχου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης
Βοηθός σκηνογράφου: Ελλη Παπαδάκη
Βοηθός ενδυματολόγου: Κυρράνα Γκιόκα
Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Θανάσης Αλευράς, Στέλλα Αντύπα, Αφροδίτη Αντωνάκη, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μελίνα Βαμπούλα, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Θανάσης Δήμου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έμιλυ Κολιανδρη, Κώστας Κορωναίος, Αυγουστίνος Κουμουλος, Πέλλα Μακροδημήτρη, Αθηνά Μουστάκα, Ελπίδα Νικολάου, Άννα Πατητή, Πέτρος Σκαρμέας, Γιώργος Τζαβάρας, Κώστας Φιλίππογλου, Γιάννης Φιλίππου, Δημήτρης Φουρλής, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος
Φεγγάρι από χαρτί
Η ατμόσφαιρα μιας πρωτεύουσας εφηβικής, όπου όλα μοιάζουν μαγικά και εφικτά, ζωντανεύει στην Σκηνή του Θεάτρου Rex.
Το νέο έργο του συγγραφικού διδύμου των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου επιστρέφει ξανά στο Θέατρο Rex, μετά την αναστολή του τον περασμένο Μάρτιο, για να φωτίσει μια Αθήνα που δεν υπάρχει πια παρά μόνο στο παρελθόν, στα όνειρα και τις αναμνήσεις μας. Τη σκηνοθεσία υπογράφουν οι ίδιοι, τη μουσική ο Νίκος Κυπουργός και τους στίχους των τραγουδιών η Αφροδίτη Μάνου.
Πρόκειται για ένα μουσικό έργο για όλα όσα βρίσκονται πέρα από αυτά που μπορούν να περιγράψουν οι λέξεις και να κατανοήσει το μυαλό. Για τη μυστική πατρίδα, στην οποία αγκαλιάζονται τα αντίθετα και ο πόνος συμπληρώνει και ολοκληρώνει τη χαρά. Εκεί όπου το μαρτύριο και η ευτυχία γίνονται ένα στην ουτοπία του έρωτα. Αυτή τη δύσβατη Νεφελοκοκκυγία, που μόνο οι ποιητές μπορούν να την επισκέπτονται χωρίς διόδια.
Το έργο εξελίσσεται στην καρδιά της δεκαετίας του ’60, από την άνοιξη του 1963 μέχρι την άνοιξη του 1964. Μια εποχή που όλα έδειχναν προς ένα καλλίτερο αύριο. Μια εποχή που οι άνθρωποι πίστευαν πως έκλεισαν επιτέλους οι οδυνηροί λογαριασμοί της δεκαετίας του ’40, αλλά την ίδια στιγμή στα έγκατα της ελληνικής κοινωνίας δούλευαν οι δυνάμεις του διχασμού. Αυτό το συλλογικό τραύμα έγινε το πλαίσιο και το θεμέλιο των 19 χαρακτήρων του έργου. Αυτό τους έδωσε φωνή και όνομα.
Ο Νίκος, ο Αντώνης, ο Ιάσων, ο Ναπολέων, η Ρίτα, ο μπαμπάς, η μαμά, η θεία Τζίνα, ο θείος Στάθης, η θεία Ρενάτα, ο κύριος Ερρίκος, η κυρία Θάλεια, η εξαδέλφη Ειρήνη… Γυναίκες με κρεπαρισμένα μαλλιά και κόκκινα νύχια. Άντρες σιωπηλοί με σκούρα κοστούμια που μυρίζουν καπνό και αβάσταχτη μελαγχολία. Και έφηβοι. Έφηβοι έκπληκτοι μπροστά στη ζωή που ξετυλίγεται ξαφνικά μπροστά τους. Έκπληκτοι από τη ζωή που εκρήγνυται βίαια μέσα τους. Έφηβοι που ψηλαφούν τις πρώτες τους πληγές.
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρέππας-Θανάσης Παπαθανασίου
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου
Σκηνικά: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Κοστούμια Έβελιν Σιούπη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Δημιουργία Video Παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας
Βοηθός σκηνοθετών: Έφη Χριστοδουλοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μελανός
Διανομή (αλφαβητικά)
Θείος Κώστας: Κωνσταντίνος Γαβαλάς
Θεία Ρενάτα: Τζόυς Ευείδη
Μοσχούλα: Αναστασία Ζάχου
Κύριος Ερρίκος: Σταύρος Καραγιάννης
Κυρία Θάλεια: Ελίτα Κουνάδη
Εξάδελφος Iάσονας: Σπύρος Κυριάκος
Νίκος: Λάμπρος Κωσταντέας
Η εξαδέλφη Ειρήνη: Εριέττα Μανούρη
Φανή: Χρύσα Μιχαλοπούλου
Mπαμπάς Γιάννης: Μάξιμος Μουμούρης
Ζάχος: Γιάννης Μπουραζάνας
Nαπολέων: Τζώρτζης Παπαδόπουλος
Μαμά Καίτη: Τζίνη Παπαδοπούλου
Αντώνης: Άρης Πλασκασοβίτης
Ρίτα: Μαριαλένα Ροζάκη
Θεία Τζίνα: Εύα Σιμάτου
Μάρω: Βαγγελίνα Σκλαβενίτη
Στάθης: Πάνος Σταθακόπουλος
Αφηγητής Αντώνης: Γιώργος Τσούρμας
Μουσικοί επί σκηνής
Αλέκος Βασιλάτος (Κοντραμπάσο), Διονύσης Βερβιτσιώτης (Βιολί), Σοφία Ευκλείδου (Τσέλο), Κώστας Ιωαννίδης (Κλαρινέτο, Σαξόφωνο), Θόδωρος Κοτεπάνος (Πιάνο)
Φωτογράφος παράστασης: Τάκης Διαμαντόπουλος
Σ’ εσάς που με ακούτεΤο Εθνικό Θέατρο τιμά τη μνήμη της Λούλας Αναγνωστάκη ανεβάζοντας ένα από τα σημαντικότερα έργα της, το Σ’ εσάς που με ακούτε σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Αβρανά. Όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης σε μια εποχή που το «Απολιτίκ» έχει γίνει πια μόδα, το έργο έρχεται να μας θυμίσει πως κάποτε, όχι πολύ μακριά, υπήρχαν ακόμη ιδεολογίες. Άλλωστε στην εποχή μας, η έννοια της επανάστασης έχει μάλλον πια ξεπεραστεί, όπως κι αυτή της αγίας ελληνικής οικογένειας. Και μπορεί οι έννοιες να αλλάζουν, η ανάγκη, ωστόσο, των ανθρώπων να μιλήσουν – και κυρίως να εισακουστούν – παραμένει η ίδια.
Βερολίνο. Η πόλη φλέγεται από διαδηλώσεις, επεισόδια και βία. Σε ένα μικρό δωμάτιο τα πρόσωπα παίρνουν μέρος σε μια φανταστική διαδήλωση. Ο Άγης, συγγραφέας, παίρνει μέρος σ’ ένα φόρουμ και προτείνει στους άλλους να μιλήσουν δοκιμαστικά. Μιλάνε σ’ ένα φανταστικό πλήθος, σαν να βρίσκονται σε μια γενική δοκιμή. Παρασύρονται στο «παιχνίδι» αυτό αποκαλύπτοντας τις μεγαλύτερες αλήθειες τους, αλλά και την αγωνία τους να επιβιώσουν σε έναν κόσμο εχθρικό.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα μας για το Θέατρο.
The post Εθνικό Θέατρο: Τρεις νέες πρεμιέρες τον Οκτώβριο appeared first on Youfly.
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Ψυχαγωγία
- H πιο παράξενη αίτηση για δουλειά που πήρε ποτέ η NASA
- SOS! Η Megan Fox είναι δεμένη με ένα πτώμα
- Η Έλενα Χριστοπούλου λύνει τη σιωπή της για τον Πάνο Καλλίτση
- Οι άγνωστες πτυχές της ζωής της Αλίκης Βουγιουκλάκη: Το κατεστραμένο φόρεμα που την έκανε να ξεσπάσει σε λυγμούς και τα λόγια που είπε στη Χλόη Λιάσκου και την έκανε να κλάψει
- Γλυκό μήλο ψημένο στο κρασί με μπαχαρικά από την Εύα Παρακεντάκη
- Τέσσερις Εποχές: Μουσικό θέατρο για παιδιά στην Εθνική Λυρική Σκηνή
- Εθνικό Θέατρο: Τρεις νέες πρεμιέρες τον Οκτώβριο
- Αυτοκτόνησε ο ιδιοκτήτης του γηροκομείου στον Άγιο Στέφανο όπου βρέθηκαν τρία κρούσματα. Εντοπίστηκε μέσα στο σπίτι του. Η ανακοίνωση του οίκου ευγηρίας
- Εντυπωσιακός υδροστρόβιλος «χτύπησε» τη Νάξο – Δείτε φωτογραφίες και βίντεο
- Τρελός συνωστισμός – Γεμάτο από κόσμο γνωστό κλαμπ στο Μπουρνάζι για να δουν τον Πάνο Καλίδη
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Youfly
- Τελευταία Νέα Youfly
- Εθνικό Θέατρο: Τρεις νέες πρεμιέρες τον Οκτώβριο
- Τέσσερις Εποχές: Μουσικό θέατρο για παιδιά στην Εθνική Λυρική Σκηνή
- Η Χώρα που ποτέ δεν πεθαίνεις: από 11/11 στο Θέατρο Σταθμός
- Τζώρτζια Μουτζουροπούλου: Οι εννέα θησαυροί εκδόσεις Διάπλαση
- Χιούστον το Λύσαμε: Ποιοι είναι οι καλεσμένοι την Παρασκευή
- Γενική Συνέλευση Π.Ο.Θ.Α: Τι αποφασίστηκε
- Μαντάμα Μπαττερφλάι: Εθνική Λυρική Σκηνή έως 15 Νοεμβρίου
- Style Me Up: Η Υβόννη Μπόσνιακ μεταμορφώνει την Ρωξάνη
- Ο πιο Μεγάλος Περίπατος: O Ζαραλίκος στο θέατρο Τζένη Καρέζη
- Αγγελική – Spoiler: Τι γίνεται στο τέλος της σειράς του ALPHA
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Ψυχαγωγία
- Τρελός συνωστισμός – Γεμάτο από κόσμο γνωστό κλαμπ στο Μπουρνάζι για να δουν τον Πάνο Καλίδη
- H ταινία The Batman χρησιμοποιεί μια πρωτοποριακή τεχνική – Cineramen
- Φασούλι το φασούλι: Δημιουργικό εργαστήρι στο Μουσείο Μαστίχας Χίου
- Justin Bieber: Στα παρασκήνια του video για το «Lonely»
- Σοκ στον Άγιο Στέφανο: Αυτοκτόνησε ο ιδιοκτήτης του γηροκομείου όπου βρέθηκαν τρία κρούσματα
- Εντυπωσιακός υδροστρόβιλος «χτύπησε» τη Νάξο – Δείτε φωτογραφίες και βίντεο
- Ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος της Εβδομάδας Μόδας της Νέας Υόρκης
- SOS! Η Megan Fox είναι δεμένη με ένα πτώμα
- Ένα Ξύπνημα της Άνοιξης, του Φρανκ Βέντεκιντ στο θέατρο Σφενδόνη