8 Νοεμβρίου ραντεβού με την ιστορία – Γράφει ο Δημήτρης Απόκης

Πριν από λίγες ώρες γιορτάσαμε την Επέτειο του ιστορικού «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου, 1940, σε μια στιγμή κατά την οποία στο δυτικό κόσμο και στη χώρα μας απειλούνται οι ιδέες και οι αξίες και οι παραδόσεις για τις οποίες έδωσαν του αίμα τους οι αγωνιστές του Έπους του 1940. Σε δέκα ημέρες από σήμερα στη Μητρόπολη της Δύσης, τις Ηνωμένες Πολιτείες, διεξάγονται οι ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο. Πρόκειται, ίσως για τις σημαντικότερες, εκλογές της

Του Δημήτρη Γ. Απόκη *

Από την αρχαία Αθήνα, κάθε εκλογική αναμέτρηση σε κράτη όπου όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα ψήφου είναι ένα δημοψήφισμα για το αν οι μάζες έχουν ή όχι την ικανότητα να κυβερνούν τον εαυτό τους. Πράγματι, όπως υποστήριξε ένας ιστορικός, η πολιτική φιλοσοφία εφευρέθηκε πριν από 2.400 χρόνια για να αποδείξει ότι η απάντηση είναι «όχι». Οι απλοί άνθρωποι χωρίς πλούτο, μόρφωση ή αυτοί με «το μεγαλείο στο αίμα», όπως αποκαλούσε ο Πίνδαρος τους ευγενείς, από τη φύση τους είναι ανίκανοι να διαχειριστούν το κράτος, το οποίο απαιτεί, όπως θα έλεγε και ο Γούντροου Ουίλσον, τους «εκατό που είναι σοφοί» να κυβερνούν τις «χιλιάδες που είναι ανόητοι».

Ενδιάμεσες εκλογές Κογκρέσο…

Οι επερχόμενες ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές θα αποτελέσουν ομοίως μια δοκιμασία αυτού του αρχαίου ζητήματος, ίσως της πιο κρίσιμης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Διότι μπορεί να διακυβεύεται η επιβίωση της Συνταγματικής τάξης των ΗΠΑ και η προστασία των αναφαίρετων δικαιωμάτων και της πολιτικής ελευθερίας, που δέχονται επίθεση εδώ και έναν αιώνα. Και με δεδομένο ότι οι ΗΠΑ δίνουν γραμμή στο τι συμβαίνει στο δυτικό κόσμο, η έκβασή τους αφορά και είναι κρίσιμη για όλους μας.

Το διακύβευμα αυτών των εκλογών αυξήθηκε από τις υπερβολές της ευρείας αριστερής στροφής των Δημοκρατικών μακριά από τη διάκριση των εξουσιών που προβλέπει το Σύνταγμα της Αμερικής. Γεγονός που έχει θέσει σε κίνδυνο την αυτονομία της κοινωνίας των πολιτών, τα ατομικά δικαιώματα, τη δημοσιονομική λογική και την ίδια την πραγματικότητα. Πράγματι, τόσο κατάφωρες και απλά παράλογες είναι μερικές από τις πολιτικές και τις ιδέες που προωθούν οι Δημοκρατικοί, ώστε το κόμμα τους όχι μόνο πρέπει να χάσει τον έλεγχο του Κογκρέσου, αλλά να δει την αριστερή του μετατόπιση να αποκηρύσσεται οριστικά.

Κυβέρνηση Μπάιντεν…

Οι  αποτυχίες της κυβέρνησης Μπάιντεν και του ελεγχόμενου από τους Δημοκρατικούς Κογκρέσου είναι προφανείς. Τρισεκατομμύρια δολάρια σε παραστατικό χρήμα, όπως ο λεγόμενος νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού ύψους 740 δισεκατομμυρίων δολαρίων αυτό το καλοκαίρι, μέρος των 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει σκορπίσει ο κ. Μπάιντεν σε μόλις δύο χρόνια και αποτελούν τον επιταχυντή της τρέχουσας πυρκαγιάς πληθωρισμού, της χειρότερης εδώ και 40 χρόνια.

Αυτή η ζημιά, επιπλέον, είναι αποτέλεσμα ξεκάθαρα ανόητων πολιτικών. Ένας βασικός δείκτης οικονομικής υγείας είναι η φθηνή ενέργεια, αλλά έχει εκτοξευθεί στα ύψη σε μεγάλο βαθμό λόγω του αυτοκτονικού πολέμου κατά της εγχώριας παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου που μόλις πριν από δύο χρόνια είχε κάνει τις ΗΠΑ καθαρό εξαγωγέα ενέργειας.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν, απομακρύνει τα χρήματα των επενδύσεων από την ανάπτυξη ορυκτών καυσίμων στην ακριβή, αναξιόπιστη «πράσινη ενέργεια», ένα κλασικό παράδειγμα άθλιας παρέμβασης της αδηφάγου κυβέρνησης που σπέρνει τον δημοσιονομικό όλεθρο στην αγορά. Ως αποτέλεσμα, ο πρόεδρος έχει ταπεινώσει τις ΗΠΑ, εκλιπαρώντας ανεπιτυχώς τους Σαουδάραβες να αυξήσουν την παραγωγή πετρελαίου, στην οποία απάντησαν μειώνοντάς την κατά δύο εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα.

Υπήρχαν προβλήματα με τις υψηλές τιμές του πετρελαίου στο παρελθόν, αλλά ήταν το αποτέλεσμα παγκόσμιων γεγονότων κυρίως πέρα από τον έλεγχό μας, όπως το αραβικό εμπάργκο πετρελαίου του 1973-74, το οποίο διπλασιάστηκε και στη συνέχεια τετραπλασίασε την τιμή ενός βαρελιού πετρελαίου. Η σημερινή κρίση, ωστόσο, ανήκει στην κυβέρνηση Μπάιντεν, στους «πράσινους» ζηλωτές της γαλάζιας πολιτείας και σε ένα Δημοκρατικό Κογκρέσο που κυνηγά μονόκερους «πράσινης ενέργειας», ενώ γεμίζει τις τσέπες των «πράσινων» πολιτικών πελατών και δωρητών. Δεδομένου του ζωτικού ρόλου του ενεργειακού κόστους σε κάθε τομέα της οικονομίας, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Bloomberg Economics προέβλεψε 100% πιθανότητα ύφεσης για τις ΗΠΑ, το επόμενο έτος.

Η επόμενη ηθελημένη αποτυχία είναι η αύξηση της βίαιης εγκληματικότητας στις ΗΠΑ, η οποία έχει εκτοξευθεί σχεδόν σε κάθε κατηγορία, ιδιαίτερα σε πόλεις και πολιτείες που διοικούνται από τους Δημοκρατικούς.

Το διεθνές…

Αυτό που κάνει το τρέχον μακελειό πολιτικά πιο τοξικό είναι ότι ακολουθεί απίστευτα παράλογες πολιτικές των Δημοκρατικών, όπως η κατάργηση της χρηματικής εγγύησης, η εφαρμογή πρωτοκόλλων σύλληψης και αποφυλάκισης, αδειάζοντας φυλακές από βίαιους κακοποιούς, προσλαμβάνοντας πολιτικοποιημένους εισαγγελείς που αρνούνται να ασκήσουν δίωξη, αψηφώντας τα αστυνομικά τμήματα. Όλα αυτά ενώ οι διαδηλωτές της 6ης Ιανουαρίου, οι περισσότεροι κατηγορούμενοι για πλημμέλημα, έχουν φυλακιστεί σχεδόν δύο χρόνια και βαριά οπλισμένοι πράκτορες του FBI συλλαμβάνουν ακτιβιστές υπέρ της προστασίας της ζωής αγνοώντας το βομβαρδισμό εμπρησμών σε συμβουλευτικά κέντρα υπέρ της ζωής.

Αυτές οι τρελές αντι-αστυνομικές πολιτικές, ωστόσο, εξυπηρετούν έναν κομματικό αριστερό σκοπό. Να νομιμοποιήσουν για τους Δημοκρατικούς μια επικίνδυνη επίθεση εναντίον αστυνομικών, οδηγώντας σε χαμηλό ηθικό, πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, υποστελεχωμένα αστυνομικά τμήματα και μια κατανοητή απροθυμία να διακινδυνεύσουν την καριέρα και τη ζωή τους κάνοντας τη δουλειά τους, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ποινική δίωξη. Αυτό συμβαίνει όταν, όπως είπε ο Κίπλινγκ, «κοροϊδεύεις τις στολές που σε φυλάνε ενώ κοιμάσαι».

Η κοινή λογική μας λέει ότι αν έχεις λιγότερη αστυνομία στους δρόμους, έχεις περισσότερη εγκληματικότητα. Αλλά οι σημερινοί εγκληματίες επιδεικνύουν ένα επίπεδο ψυχοπαθητικού σαδισμού και κατά περίπτωση χάους που δεν νομίζω ότι έχουμε ξαναδεί σε τέτοιους αριθμούς. Γρονθοκοπούν ηλικιωμένους, λεηλατούν και βανδαλίζουν καταστήματα, ψυχάκιδες σπρώχνουν αθώους επιβάτες του μετρό στις ράγες μπροστά από επερχόμενα τρένα και κακοποιοί πυροβολούν τυχαία αθώους αγνώστους.

Ένα άλλο πολυετές ζήτημα που προβληματίζει τους ψηφοφόρους είναι η ασφάλεια των νότιων συνόρων και οι αποτυχημένες μεταναστευτικές πολιτικές. Οι παράνομες είσοδοι έχουν φτάσει τα 2,9 εκατομμύρια στα μόλις δύο χρόνια της κυβέρνησης Μπάιντεν (χωρίς να υπολογίζεται ο άγνωστος αριθμός που πέρασε απαρατήρητος), τριπλασιάζοντας τον αριθμό του τελευταίου έτους της προεδρίας Τραμπ.

Οι επιπτώσεις από αυτόν τον κατακλυσμό έχουν γίνει τόσο άσχημες που οι Δημοκρατικοί που κάποτε υμνούσαν τις πόλεις «καταφύγια», αγωνίζονται να φιλοξενήσουν και να απομακρύνουν παράνομους αλλοδαπούς που έχουν σταλεί στις κοινότητές τους, ενώ ταυτόχρονα γκρινιάζουν για το κόστος και την αταξία με την οποία ζουν οι πολίτες στις νότιες συνοριακές πόλεις και κωμοπόλεις, εδώ και χρόνια λόγω των πολιτικών ανοιχτών συνόρων που υποστηρίζουν αυτοί οι ίδιοι δήμαρχοι και κυβερνήτες των πολιτειών που ελέγχουν οι Δημοκρατικοί, εδώ και δεκαετίες. Και ας μην ξεχνάμε ότι μεταξύ αυτών των ανεξέλεγκτων, παράνομων συνοριακών διερχόμενων είναι ένας άγνωστος αριθμός τρομοκρατών, εμπόρων ναρκωτικών και εμπόρων ανθρώπων.

Αυτό που κάνει αυτή την αποτυχία ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι ότι συνέβη κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid. Πολύ λίγα από αυτά τα εκατομμύρια διατέθηκαν για την ασθένεια πριν αποσταλούν σε πόλεις και κωμοπόλεις σε όλη τη χώρα, την ίδια στιγμή που οι πολίτες που δεν διέτρεχαν κίνδυνο σοβαρής ασθένειας από τον ιό ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν εμβόλια, να εφαρμόζουν κοινωνική αποστασιοποίηση και αυτοαπομόνωση και να φορούν άχρηστες μάσκες εάν τους επιτρεπόταν να πάνε στη δουλειά και το σχολείο, να παρευρεθούν στην εκκλησία, να γιορτάσουν γάμους ή απλά να βγουν για δείπνο.

Όλες αυτές οι αποτυχίες είναι ιδιαίτερα τοξικές για τους Δημοκρατικούς, επειδή είναι οι συνέπειες της αντιστροφής των επιτυχημένων πολιτικών της Προεδρίας Τραμπ στην οικονομία, την ενέργεια και την ασφάλεια των συνόρων. Αυτό εξηγεί το γεγονός ότι το μόνο που λένε και σπρώχνουν οι Δημοκρατικοί, είναι ψευδεπίγραφα κλισέ «κακό πορτοκαλί άνθρωπο» και «Ultra-Maga», μαζί με την κατασκευασμένη «εξέγερση» της 6ης Ιανουαρίου και την εκκολαπτόμενη κατηγορία  κατά των Ρεπουμπλικάνων για  «εκλογική άρνηση.»

Πολιτισμικός πόλεμος…

Επιπλέον, αυτές οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια ενός από τους πιο σουρεαλιστικούς και τυραννικούς αριστερούς πολιτισμικούς πολέμους από τη δεκαετία του εξήντα. Η πρόσφατη απόφαση Ντόμπς, που ανέτρεψε την απόφαση Roe vs Wade και επέστρεψε το ζήτημα της πολιτικής για τις αμβλώσεις στις πολιτείες, έχει υστερικά διαστρεβλωθεί και δαιμονοποιηθεί, και έχει γίνει προϊόν πολιτικής εκμετάλλευσης για να αποσπάσει την προσοχή των ψηφοφόρων από τις προφανείς αποτυχίες των Δημοκρατικών.

Δημοκρατικοί…

Οι Δημοκρατικοί πιστεύουν ότι το θέμα των αμβλώσεων θα τους σώσει από την εκλογική πανωλεθρία. Ο Μπάιντεν έχει χαρακτηρίσει την άμβλωση κορυφαία προτεραιότητά του. «Το πρώτο νομοσχέδιο που θα στείλω στο Κογκρέσο θα είναι η κωδικοποίηση του Roe v. Wade». Πρόσφατες δημοσκοπήσεις για τις προτεραιότητες των ψηφοφόρων δείχνουν ότι είναι πιο πιθανό ότι οι περισσότεροι θα προτιμούσαν τον έλεγχο του πληθωρισμού και των τιμών της ενέργειας από τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων.

Ή ανησυχούν περισσότερο να σταματήσουν τους ζηλωτές του τρανσέξουαλ από το να δηλητηριάζουν και να ακρωτηριάζουν υγιή παιδιά. Το μάρκετινγκ και η πρακτική θεραπειών αλλαγής φύλου για κανονικά αγόρια και κορίτσια, ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση των γονιών τους, είναι ίσως η πιο σουρεαλιστική και αντιεπιστημονική πολιτική, καθώς οι «επιστημονικοί» ρατσιστές στειρώνουν βίαια τις γυναίκες επειδή είναι συνεργοί της «φυλετικής αυτοκτονίας». Αυτό που κάνει τον τρανσέξουαλ χειρότερο είναι ο ανόητος σάλος για τη χρήση «μη δυαδικών» αντωνυμιών ή τα πιο επικίνδυνα σχολικά προγράμματα που εκθέτουν τα παιδιά σε ζητήματα ταυτότητας φύλου που πρέπει να χειρίζονται οι γονείς στο σπίτι. Αλλά αυτές οι άθλιες ιδέες είναι πολύ λιγότερο εσκεμμένα καταστροφικές από την υποβολή των προεφηβικών παιδιών σε υπερβολές drag-queen και σεμινάρια που εξηγούν διάφορες σεξουαλικές πράξεις, μια καταφανώς παράνομη περίπτωση παιδοφιλικής σεξουαλικής κακοποίησης.

Το διακύβευμα…

Το θέμα αυτών των εκλογών, λοιπόν, είναι αν αρκετοί Αμερικανοί εξακολουθούν να έχουν την κοινή λογική και την πρακτική σοφία για να καταστήσουν τους αριστερούς Δημοκρατικούς υπόλογους για αυτές τις καταστροφικές και παράλογες πολιτικές, που εκδίδονται από τις αλαζονικές γνωστικές ελίτ,  που περιφρονούν τους απλούς ψηφοφόρους ως «αξιοθρήνητους», «δύσοσμους πελάτες του  Wal-Mart», «πικρούς προσκολλημένους» και «ημιφασίστες».

Το διακύβευμα των ενδιάμεσων εκλογών της 8ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, για το Κογκρέσο είναι ξεκάθαρο και απασχολεί όλο το Δυτικό Κόσμο. Θα δοθεί λευκή επιταγή σε αυτούς που απειλούν με εξαφάνιση τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, το δυτικό πολιτισμό, τις ιδέες, τις αρχές της πραγματικής δημοκρατίας ή οι πολίτες της μεγαλύτερης δημοκρατίας, της Μητρόπολης της Δύσης, θα βάλουν φρένο σε αυτή την υπαρξιακή για τη δυτική δημοκρατία και το δυτικό πολιτισμό απειλή.

Και είναι ένα υπαρξιακό διακύβευμα που αφορά όλους μας.

* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, ειδικός σε θέματα Αμερικανικής Πολιτικής. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και τουThe Johns Hopkins  University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον, μέλος του The International Institute for Strategic Studies του Λονδίνου, και υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο. 

The post 8 Νοεμβρίου ραντεβού με την ιστορία – Γράφει ο Δημήτρης Απόκης appeared first on The President.