Η αιολική ενέργεια διέξοδος από την κρίση – Οι προτάσεις της ΕΛΕΤΑΕΝ

«Εν μέσω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που βιώνει η χώρα, η αιολική ενέργεια είναι μια από τις βέλτιστες επιλογές για ανάπτυξη και απασχόληση» αναφέρει η ΕΛΕΤΑΕΝ.

Όπως συνεχίζει η ανακοίνωση «σήμερα, η ελληνική αγορά ενέργειας βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Όλες οι στρεβλώσεις της ατελούς απελευθέρωσης που μέχρι τώρα μπορούσαν να κρύβονται κάτω από το χαλί, έχουν βγει στην επιφάνεια και απειλούν. Ουσιαστικά υπάρχουν δύο διακριτά αλλά ανατροφοδοτούμενα προβλήματα:

1. Το πρόβλημα του ελλείμματος του Ειδικού Λογαριασμού Α.Π.Ε.
2. Το γενικό πρόβλημα της ρευστότητας

—Η επίλυση του προβλήματος του ελλείμματος Ειδικού Λογαριασμού Α.Π.Ε.

H αιολική ενέργεια είναι μια φθηνή μορφή ενέργειας:

* η αποζημίωση που λαμβάνουν σήμερα τα χερσαία αιολικά πάρκα στην Ελλάδα είναι μικρότερη από το κόστος παραγωγής από έναν σύγχρονο σταθμό φυσικού αερίου και το βάρος που αυτό προκαλεί στον καταναλωτή,

* οι Α.Π.Ε. μειώνουν το κόστος του ρεύματος, αφού η επίτευξη των στόχων Α.Π.Ε. το 2020 με βάση το Εθνικό Σχέδιο Δράσης, οδηγεί σε χαμηλότερο κόστος ηλεκτροπαραγωγής σε σχέση με αυτό στην περίπτωση αποτυχίας.

Παρά τα ανωτέρω και παρά το γεγονός ότι η αιολική ενέργεια αντιπροσωπεύει το μέγιστο ποσοστό της πράσινης ενέργειας, ο Ειδικός Λογαριασμός Α.Π.Ε. είναι ελλειμματικός.

Το έλλειμμα λοιπόν δεν οφείλεται στις δήθεν ακριβές Α.Π.Ε. Αντιθέτως, κατά το μέγιστο μέρος του οφείλεται στο στρεβλό τρόπο υπολογισμού του Ειδικού Τέλους που χρηματοδοτεί τον Ειδικό Λογαριασμό. Ο υπολογισμός αυτός συγκρίνει την αποζημίωση της αιολικής ενέργειας (feed in tariff) όχι με το συνολικό κόστος συμβατικής παραγωγής που εξοικονομείται χάρη στις Α.Π.Ε., αλλά μόνο με ένα μικρό μέρος του που είναι η Οριακή Τιμή Συστήματος. Έτσι, το Ειδικό αυτό Τέλος επιδοτεί το κόστος του ρεύματος. Με άλλα λόγια, το έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού Α.Π.Ε. του Διαχειριστή είναι στην πραγματικότητα έλλειμμα της Προμήθειας.

Αν και οι Α.Π.Ε. –και ειδικά η αιολική ενέργεια- δεν ευθύνονται για το έλλειμμα, είναι αυτές που έχουν υποστεί και υπομένουν τις συνέπειες τους, αφού εξαιτίας του υφίστανται μεγάλες καθυστερήσεις πληρωμών.

Περαιτέρω, χωρίς ριζική και μόνιμη λύση του προβλήματος, η ανάγκη αντιμετώπισης του ελλείμματος καθιστά αναπόφευκτη την αύξηση του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ) γεγονός που δυσφημεί αδίκως τις Α.Π.Ε.

Η μοναδική βιώσιμη λύση είναι:

1. η ευθύνη πληρωμής του ΕΤΜΕΑΡ να μεταφερθεί πλήρως στους προμηθευτές και να ενσωματωθεί στο κόστος τους,

2. το ΕΤΜΕΑΡ, ως διακριτό στοιχείο κόστους του προμηθευτή, να μετονομαστεί ώστε η ονομασία του να αντιπροσωπεύει την αληθή του φύση που είναι η κάλυψη μιας χρηματικής διαφοράς (feed in tariff μείον οριακή τιμή συστήματος), η οποία δεν σχετίζεται και δεν αντανακλά κανένα κόστος, ούτω των Α.Π.Ε. ούτε της μείωσης των εκπομπών. Ως ορθή ονομασία προτείνεται το Τέλος Εξισορρόπησης,

3. παράλληλα με τα ανωτέρω, προκειμένου ο καταναλωτ