Σολομός με αρωματικά και λαχανικά στο χαρτί

Ποια η σχέση σας με τα ω-3; Tα λιπαρά, ναι, αυτά, είμαι σίγουρη πως δεν τα βλέπετε (σαν και μένα -λέμε τώρα) για emoticon? Ωραία είναι τα κρεατικά και τα αμυλοειδή με τις νόστιμες βουτηχτές σάλτσες (βλ. και τις παπάρες μας) και ακόμη καλύτερα, τα γλυκά -ούτε λόγος-, σοκολατένια ή μη, αλλά η ισορροπημένη διατροφή εκφράζει επίσης την αντίληψή μας για το φαγητό, πέραν του ότι δεν είναι πιά υπερβολή να πούμε πως βοηθάει στην αντιμετώπιση της όλο και πιο συχνά ανισόρροπης καθημερινότητας.

Και είναι βεβαίως τοις πάσι γνωστό πως οι ειδικοί (διατροφολόγοι, διαιτολόγοι και ερευνητές), αφού προ

καιρού έχουν διαχωρίσει τα λιπαρά σε συνομοταξίες, θεωρούν εξαιρετικά χρήσιμα για τον οργανισμό τα ακόρεστα (μονο- και πολυ-) και ‘μη τζιζ’ τα κορεσμένα, φωτογραφίζοντας εδώ -κατά το προσφιλές κλισέ των δημοσιογράφων- τα περισσότερα κρέατα και τα πλήρη γαλακτοκομικά.

Σ’ αυτή την premium διατροφικά κατηγορία των πολυακόρεστων λιπαρών ανήκουν τα ω-3, που υπάρχουν σε ψάρια και θαλασσινά, σε ξηρούς καρπούς (καρύδια, φυστίκια, σουσάμι), στο tofu (τυρί από γάλα σόγιας) και σε έλαια όπως το λινέλαιο από τον λιναρόσπορο, το μουρουνέλαιο (ηπατέλαιο από το συκώτι της μουρούνας ή παλιός παιδικός εφιάλτης), στο κραμβέλαιο και το σογέλαιο.

Έχουν δε τα ω-3 πιστωθεί με διάφορες ετερόκλητες αρετές, από τις απλές που μειώνουν το επίπεδο της ‘κακής’ χοληστερόλης, είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά και επιδρούν θετικά σε καρδιοαγγειακές ασθένειες μέχρι κάποιες άκρως σοφιστικέ όπου βοηθάνε σε καταθλίψεις, στη λειτουργία του εγκεφάλου και της όρασης, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα αλλά και στο άσθμα, σε νεφρικές παθήσεις και προστατεύουν τον οργανισμό από κακοήθη νεοπλάσματα, διαβήτη, εκφυλιστικές ασθένειες των νεύρων, alzheimer, ακόμη και περιπτώσεις καρκίνου.

Ο λόγος που η περίφημη μεσογειακή μας διατροφή είναι σημαντική έγκειται στο γεγονός ότι περιλαμβάνει περισσότερο από κάθε άλλη, τροφές με ω-3 λιπαρά (και ω-6 των φυτικών ελαίων) και σε αναλογία κοντινότερη προς την ιδανική. Όπερ ο λόγος (ω-6):(ω-3) είναι από 1:1 έως 4:1, ενώ για παράδειγμα, η ίδια αναλογία για τις διατροφικές συνήθειες των κατοίκων των ΗΠΑ κυμαίνεται αντίστοιχα από 10:1 έως 30:1.

Ο σολομός, εν προκειμένω, είναι το ψάρι που περιέχει και προσφέρει την μεγαλύτερη ποσότητα σε ω-3 λιπαρά (1.9 ανά 100 γραμ.), ακολουθούμενος από τις σαρδέλες (1.6/100) και τον ξιφία (1.5/100).

Από γευστικής άποψης και μαγειρικής είναι σημαντικό ο σολομός να μην στεγνώσει στο ψήσιμο, πράγμα που του αφαιρεί πλεονεκτήματα και επιπλέον τον κάνει να μην καταπίνεται. Στη συνταγή, το μαγείρεμά του μέσα στο κλειστό λαδόχαρτο γίνεται για 17 λεπτά, χρόνος ελεγμένος πολλές φορές, μια και για ένα διάστημα περιλαμβάνονταν δυο φορές στο μενού της εβδομάδας. Αν δεν έχετε εμπιστοσύνη στο φούρνο σας, δώστε άλλο 1-1.5 λεπτό, αλλά σε καμία περίπτωση μην τον παραψήσετε. Είναι εμφανές ένα ακόμη διπλό προσόν της συνταγής, ωστόσο θα το επισημάνω: έχει ελάχιστο πασάλειμμα και δεν αφήνει μυρωδιά στο σπίτι από το ψήσιμο.

Παίξτε με