SEAT Arona 1.0 TSI 110HP XPERIENCE

Το πρώτο Arona παρουσιάστηκε το 2017 κι ήταν εμφανές ότι αποτελεί απλώς ένα ψηλωμένο Ibiza. Ήταν λίγο άτολμο – σχεδόν ντροπαλό στη σχεδίαση, σαν τους μαθητές που ψήλωσαν απότομα σε ένα καλοκαίρι και ντρέπονται όταν ξαναπάνε σχολείο τον Σεπτέμβριο. Τούτο δω, που ανανεώθηκε πέρσι, δείχνει πιο γεμάτο από αυτοπεποίθηση, ειδικά στην πολύ κολακευτική διχρωμία του μοντέλου δοκιμής. Όχι επειδή ψήλωσε (αλίμονο, δεν έχει το απαραίτητο ύψος, συνεχίζει να μη γεμίζει το

μάτι), αλλά διότι ομόρφυνε στις λεπτομέρειες (όπως το πώς ενσωματώνονται οι προβολείς ομίχλης κάτω από τα φανάρια). Αν το δείτε δίπλα-δίπλα με κάποιο Ibiza, θα καταλάβετε ότι η βασική γραμμή του αμαξώματος στο μπροστινό μέρος (το κάτω μέρος των παραθύρων σε πόρτα οδηγού-συνοδηγού) είναι η ίδια. Όλο το ψήλωμα του Arona (μη φανταστείτε κάτι φοβερό, 11 εκατοστά) έρχεται από εκεί και πάνω. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ισπανικό μοντέλο να έχει ένα κλικ μεγαλύτερες γυάλινες επιφάνειες από το ομογάλακτο Skoda Kamiq (διαβάστε εδώ την αναλυτική δοκιμή στην έκδοση με το φυσικό αέριο), που ναι μεν χαρίζουν άπλετη ορατότητα αλλά ζημιώνουν λίγο την τζιπάδικη εμφάνιση. Έτσι, ενώ τελικά είναι οριακά ψηλότερο από το Kamiq, στο μάτι ξεγελιέσαι και το νομίζεις για πιο χαμηλό κι ουσιαστικά, δεν μπορείς με τίποτα να το πεις SUV. Οριακά crossover, με το μπες-βγες να ενισχύει την αίσθηση ότι ήθελε ένα τσικ ψήλωμα.

το facelift το ομόρφυνε στα σημεία και του πάειειδικά στην έκδοση Xperience, αν κι είναι ακριβή η άτιμηδεν το λες όμως "τζιπάκι" στην εμφάνιση, υστερεί σε ύψος σε σχέση με τα ανταγωνιστικά μοντέλα

Μετά την ανανέωση, δεν προσφέρεται πλέον με κινητήρα πετρελαίου. Η γκάμα περιλαμβάνει κινητήρες βενζίνης (1.0 και 1.5 λίτρα) και τον χιλιάρη που είναι διπλού καυσίμου και καταναλώνει και φυσικό αέριο. Περιέργως, η έκδοση Xperience που δοκιμάζουμε σήμερα είναι η μόνη που δεν μπορεί να παραγγελθεί με αυτόματο κιβώτιο. Αν το FR είναι το πιο σπορτίφ της γκάμας, τότε το Xperience είναι το πιο προσεγμένο στιλιστικά, με αυτή την υπέροχη διχρωμία να το αναδεικνύει σε ένα από τα πιο κομψά crossover της κατηγορίας. Μπείτε στον διαμορφωτή της Seat και το μονόχρωμο μπλε Arona που σας υποδέχεται μοιάζει να είναι διαφορετικό μοντέλο. Κι όμως, τόση διαφορά μπορεί να κάνει η αισθητική παρέμβαση.

ξεχάστε πλέον τα Arona με πετρέλαιοκι αν θεωρήσουμε ότι το φυσικό αέριο είναι ένα ειδικό καύσιμο, η γκάμα περιορίζεται σε δύο μοτέρ βενζίνης, κανένα εκ των οποίων υβριδικό

Όχι πως θα κάνει ιδιαίτερη διαφορά στην ουσία. Η συγκεκριμένη πλατφόρμα μάς έχει χαρίσει αξιόλογα μοντέλα που κάνουν σωστά τα απλά και καθημερινά. Κάθεσαι όπως πρέπει, μπορείς να κατεβάσεις το κάθισμα πολύ χαμηλά, να είσαι 1.90+ και να έχεις μία γεμάτη παλάμη αέρα πάνω από το κεφάλι σου. Να ρυθμίζεις την πλάτη ακριβώς εκεί που τη θες, γιατί έχει συνεχόμενη ρύθμιση κι όχι σκαλωτή όπως ιαπωνικά μοντέλα διπλάσιας τιμής. Να κάθεσαι πίσω από τον εαυτό σου και να μην ακουμπούν ούτε τα γόνατα, ούτε το κεφάλι. Να έχεις ένα πορτ-μπαγκάζ με τέτοια εκμετάλλευση που είναι σα να σου κλείνει το μάτι και να σου λέει ότι τσάμπα κράτησες την μπαγκαζιέρα από το προηγούμενο όχημα. Αν τα παραπάνω ακούγονται κοινότυπα και δεδομένα, δεν είναι καθόλου. Τα περισσότερα ανταγωνιστικά μοντέλα θα υστερούν σε κάποιο (ή και περισσότερα) από τα παραπάνω.

οι χώροι είναι το μεγάλο προσόν του ισπανικού crossover

Ενδέχεται όμως να υπερτερούν στην ποιότητα των υλικών. Το Arona βγάζει μία low budget προσέγγιση, με σκληρά πλαστικά εκτός από το πάνω μέρος του ταμπλό και κάμποσους τριγμούς από την κεντρική κονσόλα, εκεί που κοντράρει το δεξί γόνατο του οδηγού, αλλά και τη χειρολαβή όπου βρίσκει το αριστερό. Τουλάχιστον κάποιου στις δικές μου διαστάσεις. Χαλιέσαι όταν οδηγείς πιάνοντας το τιμόνι ψηλά, γιατί ο αριστερός αγκώνας ακουμπάει μόνιμα σε σκληρό πλαστικό. Αυτή η αίσθηση έρχεται σε αντίθεση με αυτό που σου βγάζει το αυτοκίνητο στον δρόμο. Με σωστή ηχομόνωση, σωστή ποιότητα κύλισης και χαμηλό θόρυβο από τον κινητήρα στις χαμηλομεσαίες στροφές, το Arona είναι από τα προσεγμένα της κλάσης και ταξιδεύει σα μοντέλο μεγαλύτερης κατηγορίας. Όχι όμως από τα πιο καλοεξοπλισμένα. Παρ’ ότι το μοντέλο δοκιμής αγγίζει τα 24 χιλιάρικα, υπάρχουν ελλείψεις στον εξοπλισμό. Κάποιες μπορούν να διορθωθούν εύκολα, όπως η κάμερα οπισθοπορείας (μα τον Elon Musk, δεν έχουμε δοκιμάσει άλλο αυτοκίνητο χωρίς πίσω κάμερα) που κοστίζει 440 €. Ή το Adaptive Cruise Control που δεν το σκέφτεσαι καν στα 200 €. Το καλό είναι ότι σε αντίθεση με τα προκαθορισμένα εξοπλιστικά πακέτα άλλων ανταγωνιστών (κυρίως από Ασία μεριά), εδώ βάζεις ό,τι θες ξεχωριστά. Το κακό είναι ότι απουσιάζουν αυτονόητα αξεσουάρ, πολλά από τα οποία δεν μπαίνουν ως έξτρα. Όπως οι λάμπες στα σκιάδια. Ή οι χειρολαβές στην οροφή κι είναι και στριφτερό το άτιμο, από πού θα κρατιέται το πλήρωμα; Ή η πόρπη για τη ζώνη ασφαλείας που είναι σταθερή (πόσο κόστος είχε να πηγαίνει κάποιες μοίρες μπρος-πίσω) και σε ενοχλεί στο μπούτι. Ή το γεγονός ότι το keyless δουλεύει μόνο για την πόρτα του οδηγού και του πορτ-μπαγκάζ. Αν θες να ανοίξεις την πόρτα του συνοδηγού, δεν αρκεί να έχεις το κλειδί στην τσάντα, πρέπει να το βρεις και να κλειδώσεις/ξεκλειδώσεις από τον διακόπτη. Σε αυτά τα χρήματα βρίσκεις ανταγωνιστικά μοντέλα με αυτόνομη οδήγηση επιπέδου 2 κι όλα τα ADAS συστήματα κι εδώ συζητάμε για τα λαμπάκια στα σκιάδια.

η κεντρική κονσόλα κουνιέται και σκούζει από το δεξί γόνατοτο ίδιο κι η χειρολαβή

Καθώς η Seat έχει επιφορτιστεί να είναι η σπορτίβικη μάρκα του Ομίλου της Volkswagen, το Arona όντως ξεχωρίζει από τον σωρό: είναι σαφώς πιο σπορτίβικα στημένο από τα ομόσταυλα αδελφάκια του, όχι τόσο επειδή μπορεί να κουβαλήσει πολύ υψηλή ταχύτητα μες στη στροφή (δε βγάζει τόση πρόσφυση) αλλά γιατί είναι έντονα υπερστροφικό. Θυμίζει παλιό γαλλικό και με την παραμικρή υποψία αφήματος γκαζιού ή τιμονιάς (ειδικά σε γλιστερό οδόστρωμα), η ουρά ξεκολλάει και μάλιστα έντονα, ακόμα και με χαμηλές ταχύτητες. Ποτέ δε θα εξελιχθεί το φαινόμενο, αφού το ESP καραδοκεί, αλλά αρκεί για να σκάσεις ένα χαμογελάκι. Ή να είσαι σίγουρος ότι αν μπεις με πολλά, πριν βγάλεις μούτρα θα δώσεις λίγο παραπάνω τιμόνι και θα ευθυγραμμιστείς. Είναι λοιπόν ανταγωνιστής του Ford Puma, αλλά στο πολύ φθηνότερο; Το ταμπεραμέντο στις στροφές προμηνύει κάτι τέτοιο, αλλά ο συνδυασμός κινητήρα και κιβωτίου σε προσγειώνουν. Την πρώτη φορά που θα βυθίσεις μια 1η-2α-3η στα κόκκινα, θα ακούσεις τον τρικύλινδρο να θορυβεί έντονα και κακόφωνα εκεί ψηλά, οι σαλ. να αργούν να πέσουν, θα απηυδήσεις με το πόσο μακριές είναι οι σχέσεις (κόφτης 2ας στα 95 και 3ης στα 140 κοντεράτα) και θα ζητήσεις έναν λεβιέ που επιτέλους να συμπαθεί τις γρήγορες αλλαγές. Όχι, αν θες να αναδείξεις τις αρετές του συγκεκριμένου πλαισίου, θα πρέπει να επιλέξεις την έκδοση FR με τον 1.5 των 150 ίππων (συνδυάζεται αποκλειστικά με το αυτόματο DSG).

χειροκίνητο και 150 ίπποι δεν πάνε μαζί, οι θύρες type-C προσφέρουν φόρτιση στο κινητό σου! Και του διπλανού σου!

Εκεί θα χαλαλίσεις την έλλειψη άνεσης στις καθημερινές μετακινήσεις και τις ξερές αντιδράσεις του ημιάκαμπτου χωρίς διαμαρτυρίες αφού θα έχεις ένα ολοκληρωμένο σπορτίφ μοντέλο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, καλά θα κάνετε να αποφύγετε τις 17άρες ζάντες, αφού τελικά το Arona δεν έχει το οδηγικό προφίλ για να στηρίξει την καθημερινή ταλαιπωρία που υφίσταται το πλήρωμα. Οι 16άρες ζάντες και το 60άρι (αντί για 55άρι) προφίλ θα γλυκάνουν λίγο τις ανωμαλίες κι είναι η πιο ταιριαστή επιλογή με τον χιλιάρη κινητήρα. Ιδιαίτερο μοτέρ αυτό. Στην καθημερινότητα δεν είναι σύμμαχός σου, αφού μέχρι τις 2 παρά είναι νωχελικό, περισσότερο από τον ανταγωνισμό. Σε συνδυασμό με τις απλωμένες σχέσεις του κιβωτίου, η καθημερινή οδήγηση θέλει πολλή ενασχόληση με το σασμάν, για να βρίσκεσαι συνέχεια μέσα στις ροπές του, όπου είναι ψυχωμένος και με καλή απόκριση. Και βέβαια, μην κάνετε το λάθος να ακολουθήσετε τις συμβουλές που εμφανίζονται στο ταμπλό για οικονομική οδήγηση, γιατί σας προτρέπουν να ανεβάσετε ακόμα νωρίτερα σχέση και θα είστε συνεχώς ξεκρέμαστοι. Μου τύχαινε να είμαι με 3η στις 2.100-2.200 (για να έχω στοιχειώδη ροπή) κι η ένδειξη να επιτάσσει ανέβασμα σε 5η! Παρατήρησα άλλα δύο μειονεκτήματα που ενοχλούν στην καθημερινότητα. Το πρώτο είναι ένας δισταγμός που κάνει το μοτέρ με 1η εκεί στις 2-2.200 σαλ., σα να κόβει το γκάζι λίγο πριν αλλάξεις σε 2α, με συνέπεια τον λόξυγκα που παθαίνει το αμάξωμα και κατά συνέπεια οι επιβάτες. Σε νομίζουν για αχρείο οδηγό, αλλά δε φταις εσύ. Στην εβδομάδα της δοκιμής, βρήκα ότι το πρόβλημα διορθώνεται με το να αλλάζεις πιο χαμηλά, να κουμπώνεις 2α με μια γρήγορη κίνηση, πέφτοντας βέβαια στο νεκρό εύρος λειτουργίας του κινητήρα, οπότε πρέπει να σανιδώσεις το γκάζι για να μπει στη ροπή του όσο πιο γρήγορα γίνεται. Το δεύτερο είναι ότι σε κάποιες συνθήκες, το start-stop μπερδεύεται και σου ζητά να εκκινήσεις τον κινητήρα από τη μίζα. Την πρώτη φορά νόμιζα ότι έσβησε από δικό μου λάθος, αλλά τελικά το έκανε κάμποσες φορές. Δυστυχώς δεν κατάφερα να αποκωδικοποιήσω τις ακριβείς συνθήκες που συμβαίνει το φαινόμενο και φαντάζομαι ότι πολλοί θα προτιμήσουν να απενεργοποιήσουν τελείως τη λειτουργία, το οποίο είναι κρίμα γιατί γενικώς δουλεύει σωστά κι αποδοτικά.

Κατά τα άλλα, το μοτέρ δεν κάνει φασαρία στις χαμηλομεσαίες, οπότε δεν ακούγεται ιδιαίτερα στην καθημερινότητα και δεν καίει πολύ για μη υβριδικό σύνολο. Με ένα μόνο άτομο, ααχωρίς κλιματισμό και το cruise control στα 120, ο υπολογιστής ταξιδίου κάνει λόγο για 4.7 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, ενώ με χαλαρή οδήγηση μπορείτε να δείτε πολύ χαμηλά νούμερα. Η μέση τιμής της δοκιμής ήταν στα 6.1: προφανώς δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τα υβριδικά σύνολα (ιδιαίτερα τα full hybrid), αλλά το χωρίζει χάος από τα 8.5+ του παρόμοιας χωρητικότητας, ισχύος και σπορτίβ στησίματος Nissan Juke.

μηδένισα σε απόλυτη ευθεία με το cruise control στα 120, όχι κι άσχημαλίγο ακόμα και θα σε πληρώνουν κι από πάνω στο βενζινάδικο

Εν ολίγοις, το Arona σού βγάζει περισσότερο την αίσθηση του καθημερινού εργαλείου, του χαμάλη. Του οχήματος που θα το παραγγείλει όποιος κουταλομετράει τους παράδες του και πάει στην αντιπροσωπεία με τη μεζούρα ανά χείρας. Έχει πολύ σωστή εκμετάλλευση χώρων, μπορεί να φωλιάσει μια οικογένεια με δύο παιδιά, είναι μετρημένο στο καύσιμο και δεν κοστίζει παράλογα στις βασικές εκδόσεις. Χωρίς πολλούς συμβιβασμούς, μπορεί να αποτελέσει το βασικό αυτοκίνητο μιας οικογένειας με δύο παιδιά. Θα το παραγγείλεις πιο εύκολα στη μονόχρωμη προσιτή έκδοση, γιατί όσο ανεβαίνει ο προϋπολογισμός, τόσο μειώνεται το value for money που πρεσβεύει και γίνονται πιο χτυπητά τα κουσούρια του. Έχει οδηγικό ταμπεραμέντο που όμως για να το εκμεταλλευτείς πλήρως, πρέπει να βάλεις γερά το χέρι στην τσέπη και να ανέβεις στα 27 χιλιάρικα για το αυτόματο FR των 150 ίππων, που είναι πραγματικά ολοκληρωμένο κι άξιος αντίπαλος των αυτόματων 1.0 Puma (αν σας άνοιξε η όρεξη, εδώ είναι η δοκιμή του μικρού Ford). Ένα ψηλωμένο σχεδόν GTi που θα χωρέσει τη φαμίλια. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, προτείνω να περιοριστείτε στις βασικότερες εκδόσεις κι οπωσδήποτε να μείνετε μακριά από τις 17άρες ζάντες.

εύκολο κι εργονομικό το infotainmentκι όμορφο έτσι όπως έχει ενσωματωθεί στο ταμπλόκομψή καμπίνα, μαλακό πλαστικό μόνο ψηλάτα καλά του faceliftφαίνεται πως όλα τα λεφτά πήγαν στην εξέλιξη της ανάρτησης. Ένα φωτάκι ρε παιδιά!είναι κουκλάκι το άτιμο...... αλλά οι ακριβές εκδόσεις πλήττουν το value for moneyμείνετε μακριά από τις 17άρεςκαι κοντά στη ρεζέρβαπολύ προσεγμένα τα καθίσματα, με ποιοτική επένδυση και πληθώρα ρυθμίσεων

The post SEAT Arona 1.0 TSI 110HP XPERIENCE appeared first on CarTalk.gr.