Ελλάδα – Πορτογαλία μέρος τρίτο

21:32 21/12/2022 - Πηγή: CarTalk.gr

Δεύτερο μέρος

Γαλλία
Στο Μονπελιέ, μας σταμάτησαν για αλκοτέστ συνεχίσαμε και μείναμε το βράδυ στην πόλη Arles. Το πρωί φύγαμε με πρώτη στάση την Μασσαλία για πρωινό. Συνεχίσαμε για St. Tropez.

Παρκάραμε σε παρκόμετρο στο δρόμο ενώ στην παραλία είχε πλέον μαζευτεί πολύς κόσμος λόγω και μιας έκθεσης για την ιστιοπλοΐα.

Μπροστά στην έκθεση είχε η BMW τα ηλεκτρικά της οχήματα που μπορούσες να τα δεις μιας και ήταν ανοικτά είχε μέχρι iX M60 (το λες και πολυκατοικία)

Κάναμε τη βόλτα μας στην παραλία και πέσαμε πάνω σε ένα

εστιατόριο που η πολυτέλεια ήταν εμφανής. L΄ ΟPERA , στον εξωτερικό χώρο είχε πασαρέλα οπότε τις βραδινές ώρες όλο και κάποιο σόου θα είχε, ρίξαμε μια ματιά στον κατάλογο: αν θέλετε ζυμαρικά με χαβιάρι και φύλλο χρυσού, είσαστε στο σωστό μέρος, από σαμπάνιες είχε Armand de Brignac και Dom Perignon, μέχρι 90.000 ευρώ μόνο. Εμείς καταλήξαμε στον πίσω δρόμο για πίτσα στο La Riviera ενώ χαζεύαμε Lamborgini, Ferrari και Bentley που είχαν την τιμητική τους, την ώρα που έβλεπες BMW Μ3 και νόμιζες ότι πέρναγε εξατμισωμένος κάγκουρας. Συνεχίσαμε για Cannes

στην παραλία για καφέ, βόλτα και τις απαραίτητες φωτογραφίες στο κόκκινο χαλί πίσω από το Καζίνο. Και μετά αυτοί πήγαν Monte Carlo. Εντάξει, εδώ τι να πεις; Κότερα από τη μία, υπεραυτοκίνητα από την άλλη συνθέτουν ένα σκηνικό απόλυτης χλιδής. Κάναμε την διαδρομή της F1 μπήκαμε μέσα στο τούνελ

με diesel όμως εμείς (μέτρα μου τις αιθάλες Hamilton) και με 50 χλμ/ώρα. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο parking (πρώτη ώρα δωρεάν!!!!!)

Περπατήσαμε στους δρόμους, είδαμε το Casino (είχαμε ξαναπάει πριν πολλά χρόνια) και καταλήξαμε στο La Rascasse στην άκρη του λιμανιού για φαγητό. Κάναμε την τελευταία βόλτα και φύγαμε για
Ιταλία
Κατευθυνθήκαμε προς Asti – Alessandria που δεν ήταν και πολύ μακριά. Φτάσαμε το βράδυ, ενώ στη διαδρομή πολύ νεαρά κορίτσια είχαν βγει για το μεροκάματο στο πεζοδρόμιο κάτι που δεν είχαμε δει ακόμη και σε πιο φτωχά χωριά της Πορτογαλίας. Την άλλη μέρα περάσαμε από Βενετία, Τεργέστη και μπήκαμε
Σλοβενία
Εδώ ο δρόμος είναι επαρχιακός οπότε δε χρειάζεται βινιέτα. Εμείς πάντως ρωτήσαμε καλού κακού στο πρώτο βενζινάδικο (OMV). Τα χιλιόμετρα που χρειάζεται να διασχίσεις από αυτή την πλευρά την χώρα είναι λίγα οπότε μετά από λίγο μπήκαμε
Κροατία

Είναι κάτι σαν τη δική μας διαδρομή μέχρι το Σούνιο. Η κίνηση σχεδόν ανύπαρκτη, οπότε το ευχαριστηθήκαμε. Το βράδυ σταματήσαμε σε ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι για την τελευταία διανυκτέρευση. Το πρωί σηκωθήκαμε κατά τις έξι είδαμε τους ψαράδες με τα καΐκια και πήραμε πρωινό από έναν φούρνο που είχε μόλις ανοίξει . Μπήκαμε στην Εθνική Οδό με κατεύθυνση Dubrovnik. Πληρώσαμε τα διόδια 26 ευρώ (τα δίνεις ακριβώς αλλιώς για ρέστα παίρνεις Kuna ή πληρώνεις με κάρτα) και διασχίσαμε την καινούρια γέφυρα

με την οποία δεν περνάς από Βοσνία Ερζεγοβίνη όπως παλιά αλλά παραμένεις εντός Κροατίας.

Το Dubrovnik δεν είχε πολύ κόσμο, παραμένει όμως πολύ γραφικό αν και ακριβό για όποιον ενδιαφέρεται. Συνεχίσαμε για
Μαυροβούνιο

Μπαίνοντας στην χώρα γεμίσαμε σε Lukoil με τιμή diesel 1.48. Η διαδρομή ακόμη καλύτερη. Κάναμε μια στάση στο Kotor

Bρείτε κάπου να παρκάρετε κι από την πύλη μπαίνετε στην πόλη, η οποία είναι πάρα πολύ γραφική και με ωραία καταστήματα, είχε πάρα πολύ τουρισμό από ανατολικά κυρίως. Συνεχίσαμε για Bar, Ulcinj και από εκεί έχει ένα μικρό τελωνείο από όπου μπαίνεις
Αλβανία
Την έχουμε διασχίσει αρκετές φορές από Κακαβιά μέχρι αυτό το τελωνείο κι αντίθετα. Τα φώτα αναμμένα, αστυνομία σε τακτά διαστήματα και τηρείς τα όρια ταχύτητας. Αν μπεις από Ελλάδα προς Αλβανία και το αυτοκίνητο δεν είναι στο όνομα σου, θέλει βεβαίωση ότι στο επιτρέπει ο ιδιοκτήτης να το βγάλεις εκτός χώρας. Μέχρι πριν τα Τίρανα ο καιρός ήταν καλός, στην άκρη του δρόμου παραγωγοί πουλούσαν τα προϊόντα τους (όπως στην Ελλάδα)

ωστόσο από εκεί και κάτω είχε βρέξει αρκετά κι οι δρόμοι είχαν πλημυρίσει (επίσης όπως εδώ). Γενικά είναι η χώρα των αντιθέσεων. Αγαπημένες μάρκες Mercedes, Land Rover. Από την περιοχή των Τιράνων, ο δρόμος έχει δυο λωρίδες ανά κατεύθυνση μέχρι κάποιου σημείου, ωστόσο θέλει προσοχή καθώς μπορεί και να βοσκάνε ζώα στη νησίδα. Μιας και στην Ευρώπη έχουν κυκλικούς κόμβους παντού, αυτό το σύστημα υπάρχει κι εδώ. Σε έναν τέτοιο κόμβο κάναμε λάθος (σε χώρες χωρίς εκτεταμένο οδικό δίκτυο πχ Αλβανία, Μολδαβία, αν κάνεις λάθος, καλύτερα να γυρίσεις πίσω και να μη συνεχίσεις) στην έξοδο και τελικά βρεθήκαμε Αυλώνα, Χιμάρα από κάτι απίστευτα στενούς δρόμους πάνω στα βουνά, περάσαμε από Αγ. Σαράντα και τελικά αντί να είμαστε Κακκαβιά κατά της 21:00 το βράδυ, φτάσαμε στο τελωνείο λίγο πριν τις 2:00 το πρωί και λίγο μετά μπήκαμε
Ελλάδα
Είχαμε υπολογίσει ότι στα Ιωάννινα θα κάναμε στάση στους Βλάχους για σουβλάκια αλλά 03:00 που φτάσαμε, είχαν κλείσει. Ωστόσο βρήκαμε ανοικτό κατάστημα στο κέντρο, πήραμε από μια κρέπα και φύγαμε για Αθήνα. Περάσαμε τα ΙΚΕΑ και μπήκαμε Ιόνια, εντελώς άδεια το αυτοκίνητο ανέβασε ταχύτητα αυτοφώρου εκτός από την περιοχή της Αχαΐας όπου έβρεχε καταρρακτωδώς. Αθήνα φτάσαμε με το ίδιο καύσιμο που είχαμε βάλει στο Μαυροβούνιο παρόλη την 4+ωρη περιπέτεια στα βουνά της Αλβανίας. Diesel…..
Τελειώνοντας
Σχεδόν όλες οι χώρες που είδαμε, ενώ έχουν αναπτύξει βιομηχανία και τουρισμό, δεν έχουν εγκαταλείψει την αγροτική παραγωγή. Τεράστια θερμοκήπια εκατοντάδες στρέμματα, ελαιώνες κι αμπέλια σε τεράστιες εκτάσεις, περιποιημένα σε βαθμό που σου έρχεται να βάλεις τα κλάματα. Σκουπίδια δε θα δεις πουθενά (εμείς ακόμη ψαχνόμαστε), ούτε αδέσποτα, όπως κι αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια και γενικά αυτό το κάνω ό,τι γουστάρω δεν υφίσταται ούτε σε χώρες των Βαλκανίων, οι οποίες έχουν βγάλει φλάς και μας έχουν προσπεράσει. Ακόμη κι αυτές που κάποτε κοροϊδεύαμε.
Συνολικά χιλιόμετρα 10.500. Δώσαμε για πετρέλαιο περίπου 1.000 ευρώ, η κατανάλωση κάτι λιγότερο από 6.0 λίτρα/100 χλμ. σε μια δύσκολη συγκυρία λόγω της αυξημένης τιμής των καυσίμων. Το αυτοκίνητο αγχολυτικό εντελώς, κανένας προγραμματισμός (βόλτα πάω, δε θέλω άλλο πρόγραμμα), κατέβαζε τα χιλιόμετρα άνετα ενώ η μεγάλη του αυτονομία σού επιτρέπει να διασχίζεις χώρες και να γεμίζεις σε αυτές που είναι φθηνότερα, ειδικά εδώ στα Βαλκάνια. Εννοείτε εκτός αυτοκινητοδρόμου, οι τιμές έχουν πάρα πολύ μεγάλη διαφορά. Ενδεικτικά: Μαυροβούνιο 1.48, Ισπανία (1.52 με επιδότηση 0.20 στην αντλία), Γαλλία 1.60. Πλέον υπάλληλοι στα βενζινάδικα και στα διόδια είναι είδος υπό εξαφάνιση σαν τη φώκια των Σποράδων, σχεδόν όλα είναι αυτόματα. Εξαίρεση τα Βαλκάνια.
Αν το ξανακάναμε…. Εννοείται!
Άλλωστε οι μέρες της αυτοκίνησης όπως την ξέρουμε μάλλον οδεύουν προς το τέλος. Σύντομα μπορεί να μπαίνεις στο αυτοκίνητο, να βάζεις διαδρομή, να μην παίρνει μπρος και να σου υποδεικνύει στην τεράστια οθόνη με πόσους ρύπους θα επιβαρύνεις το περιβάλλον.