Ωδή στην απελπισία...

Θα ήθελα να ξαναγράψω πράγματα που έχω γράψει εδώ και καιρό και τα οποία θεωρήθηκαν αρχικά από τους αναγνώστες ως... υπερβολικά ή απαισιόδοξα την ώρα που δημοσιεύτηκαν. Η πραγματικότητα, όμως, αποδείχτηκε στη συνέχεια πιο σκληρή. Κυρίες και κύριοι, δεν είναι ότι έχουμε χρεοκοπήσει και δήθεν ντρέπονται να μας το πουν. Είναι που μας το λέγανε εδώ και χρόνια και εμείς αναζητούσαμε ισορροπίες περπατώντας πάνω σε ένα ξυραφάκι. Κάποια στιγμή θα ματώναμε...