Η νίκη της Νίκης

Η viral συνέντευξη του Νίκου Καρβέλα στη Νίκη Λυμπεράκη έγινε πρώτο θέμα. Λογικό, μιας και ήταν μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία της γνωστής δημοσιογράφου να φέρει σε τραπέζι συνέντευξης ένα πρόσωπο που απείχε από αυτά 25 χρόνια.

Κανείς δεν είναι (και μάλλον… δεν θα θελε να είναι) στο μυαλό του Νίκου Καρβέλα ώστε να μάθει τι τον οδήγησε να επιλέξει την Νίκη Λυμπεράκη. Μπορεί όμως κάποιος να υποθέσει.

H ουσία είναι οτι από το πρώτο δευτερόλεπτο της εκπομπής ο Καρβέλας προκαλούσε με αγένεια και οίηση. Είναι ξεκάθαρο ότι μάλλον δεν είχε ζυγίσει καλά… με ποια θα διασταυρώνοταν στο

Η Νίκη μιας άλλης γενιάς

Δημοσιογράφος της νέας γενιάς, εκείνης που αναδύθηκε στα χρόνια της κρίσης αποκλειστικά στηριγμένη στο ταλέντο της, την υπομονή και την συγκρότησή της. Από την πρώτη τηλεοπτική της στιγμή έκανε εντύπωση με το σπάνιο ήθος της, την μετριοπαθή αλλά ουσιαστική, μεστή και άκρως ενδιαφέρουσα δημοσιογραφική αύρα και παρουσία της.  Με γνώσεις και σπάνια συγκρότηση αλλά και αρχές ενσυναίσθησης και σεβασμού στον πολίτη – τηλεθεατή, είναι από τις πλέον εξελίξιμες τηλεοπτικές (και όχι μόνο) δημοσιογράφους  της γενιάς της.

Εκεί, σε αυτό το σημείο «τράκαρε» ο Νίκος Καρβέλας.  Στην αρχή θεώρησε ότι η εκ φύσεως αλλά και εκ παιδείας μετριοπάθεια της Λυμπεράκη θα του δώσει ανέξοδο και αβάδιστο βήμα ιεροκήρυκα. (…από γνωστή φθηνή αλυσίδα σουπερμάρκετ). Μόλις αντιλήφτηκε ότι αυτό «δεν βγαίνει» θεώρησε πάλι λανθασμένα ότι η Λυμπεράκη είναι από το είδος των δημοσιογράφων που κουνούσαν το δάχτυλο στην κοινωνία. Βρήκε και πάλι τοίχο όμως γιατί η Νίκη Λυμπεράκη δεν είναι από αυτούς/ες που κατέστρεψαν την χώρα, το αντίθετο. Είναι από τους εκπροσώπους μιας δημοσιογραφικής γενιάς που μπορούν να ξελάσπωσουν την χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας, που αναδείχτηκαν «από τα κάτω», χωρίς την βοήθεια «συστημικών υποστηλώσεων». Από αυτές τις δημοσιογραφικές φωνές και πένες (μια και είναι και πολύ καλή αρθρογράφος) που κέρδισαν με το σπαθί τους τη θέση τους στο σύστημα και στην συνείδηση, την εκτίμηση των πολιτών.

Το καλό είναι ότι η δημοσιογραφική «γραμμή Μαζινό» της Λυμπεράκη δεν έπεσε και δεν έκανε εκπτώσεις. Δεν υπέκυψε στις «καρβέλειες μπανανοθεωρίες»  και στο πισωγύρισμα περί βόθρων που ακούστηκαν. Δεν υπέκυψε αλλά και δεν ξέσπασε στο απαξιωτικό μπουλινγκ που επιχειρούσε με αλαζονεία να της ασκήσει ο Καρβέλας. Και αυτή είναι μια νίκη όχι μόνο της Νίκης αλλά και της καταταλαιπωρημένης τηλεοπτικής δημοσιογραφίας.

Η Λυμπεράκη είναι από τους δημοσιογράφους που έκαναν και κάνουν ξεκάθαρη αντίστιξη σε εκείνη την γενιά τηλεοπτικών δημοσιογράφων που «ξεπούλησαν» τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης είτε φουλ λαϊκισμό , είτε φουλ προτεσταντισμό. Αντιπροσωπεύει τη δημοσιογραφία μια νέας εποχής που θα θελε πολύ να μπει η χώρα. Το θέμα δεν είναι οι κακοαντιγραμμένες και ακατάληπτες «καρβέλειες» πασέ θεωρίες. Είναι δικαίωμα του κάθε Καρβέλα και άλλωστε δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που φλεξάρει το τίποτα. Το θέμα είναι οτι το 2024 η χώρα έχει ανάγκη να ξεφύγει επιτέλους από τους πασέ κήρυκες του λαϊκισμού αλλά και του προτεσταντισμού.