Η βαρβαρότητα

Η βαρβαρότητα, είναι σαν την παλίρροια, φεύγει και πιστεύει κανείς, πως είναι ασφαλής, αλλά πάντα επιστρέφει η σκιά του ανέμου. Και η σκιά του ανέμου, έχει επιστρέψει για τα καλά.

Και αυτές οι ευρωεκλογές, αν και με έντονη την εξωτερική επικαιρότητα εξαιτίας και των πολέμων, θα κινηθούν σε προεκλογικό επίπεδο για ζητήματα εσωτερικής πολιτικής.

Αυτό σημαίνει, δυστυχώς, έντονη τοξικότητα, ελάχιστες αντιπροτάσεις στην κριτική για την κυβέρνηση, έντονο παρασκήνιο και lifestyle

και γενικότερα, ακόμη μεγαλύτερη απομάκρυνση της κοινωνίας από την πολιτική, κάτι αρκετά δυσοίωνο για την ανατροπή των συσχετισμών.

Η αποχή φαντάζει ως το πιο λογικό σενάριο, μια αποχή που θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο τις φωνές της ακροδεξιάς, του μίσους, της μισαλλοδοξίας, του σκότους και θα ευνοήσει και την κυβέρνηση, που αποσκοπεί σε μια συνεχή υπνώτιση της ελληνικής κοινωνίας, συνεχίζοντας εκείνη με τη σειρά της μια άθλια διαχείριση, επικοινωνιακού επιπέδου, που εγκαθιδρύει κάθε μέρα μια όλο και πιο σκληρή πραγματικότητα και αθλιότητα, που στα επόμενα χρόνια θα αποδειχθεί, πόσο καταστροφική ήταν η διακυβέρνηση της ΝΔ, αλλά πλέον θα είναι αργά. Και μια άλλη απόδραση αλά Καραμανλή του 2009 θα μεταφέρει την καυτή πατάτα κάπου αλλού, που όμως και πάλι η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη, απλώς τότε θα είναι οριστικό και τελειωτικό το χτύπημα.

Η βαρβαρότητα, άλλωστε είναι σαν την παλίρροια, φεύγει και πιστεύει κανείς, πως είναι ασφαλής, αλλά πάντα επιστρέφει η σκιά του ανέμου. Και η σκιά του ανέμου, έχει επιστρέψει για τα καλά.

Η αύξηση ανισότητας και η φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας απαιτεί την αλλαγή εδώ και τώρα, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα. Μια Ευρώπη, που οι προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις θα πάρουν τα ηνία και θα ορθώσει τέτοιο ανάστημα για να επιβάλει δικαιοσύνη, ισότητα και βιώσιμη, αξιοβίωτη ζωή. Εκείνες τις προοδευτικές δυνάμεις, που θα μας απογαλακτίσουν από τα δεσμά του νεοφιλελεθυθερισμού, αφού πρώτα έχουν απογαλακτιστεί οι ίδιες από τη λογική ενός εξανθρωπισμένου καπιταλισμού, μακριά από λογικές και πολιτικές, που αυξάνουν τις ανισότητες και δημιουργούν υπερσυγκέντρωση του πλούτου σε λίγους και εκλεκτούς.

Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα, αρκεί να ξεφύγουμε από το πελατειακό σύστημα, που μας κρατά εξαρτημένους. Αρκεί να υπάρχει βούληση για συναίνεση και συνεργασία. Να φτιάξουμε το δικό μας σχέδιο εξόδου από την οικονομική και αξιακή κρίση, ένα σχέδιο με αλλαγές, που θα πετύχει το βάθεμα της Δημοκρατίας και θα έχει ως επίκεντρο τον Άνθρωπο.

Ένα σχέδιο, που θα βάλει ένα τέλος στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος.

Ένα σχέδιο, που θα θωρακίσει τη Δημοκρατία μας, πάντα με κοινωνικό, ευρωπαϊκό και προοδευτικό πρόσημο.

Αρκεί αυτό το σχέδιο να έχει την υπογραφή του κυρίαρχου ελληνικού λαού και τη δυναμική παρουσία του στις κάλπες.

Είναι κάτι που το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής πρεσβεύει και με ισχυρή παρουσία στη Βουλή και την Ευρωβουλή το εγγυάται.

*O Θανάσης Μυλιόρδος είναι μέλος τoυ Δικτύου Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της πολιτικής κίνησης Ανανεωτική Αριστερά