Ο Γιώργος Κούδας στο Thecaller.gr: «Να μη φοβηθούμε τη Γαλλία – Ανατρίχιαζα όταν έπαιζε ο εθνικός ύμνος»

Ο «Μεγαλέξανδρος» του ελληνικού ποδοσφαίρου αναλύει σε αποκλειστική συνέντευξη του στο Thecaller.gr τις κρίσιμες «αποστολές» της «γαλανόλευκης» για τα προκριματικά του EURO 2024.

Δύο σπουδαίες αναμετρήσεις έχει μπροστά της η Εθνική μας ομάδας, καθώς την Παρασκευή (16/6, 21.45) και τη Δευτέρα (19/6, 21.45) θα κοντραριστεί με τις Ιρλανδία (OPAP Arena) και Γαλλία (Stade de France), στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του EURO

Το σύνολο του Γκουστάβο Πογέτ θέλει δεδομένα το «τρίποντο» απέναντι στους μαχητικούς Ιρλανδούς και από την άλλη να δώσει τον καλύτερο του εαυτό κόντρα σε μια ομάδα γεμάτη «αστέρες» όπως οι «τρικολόρ», που ηττήθηκαν από την Αργεντινή στα πέναλτι στον τελικό του Μουντιάλ του Κατάρ, μετά από ένα θρυλικό ματς.

Καταλληλότερος για να μιλήσει για αυτά τα παιχνίδια δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Γιώργο Κούδα, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει μια θρυλική καριέρα (και) με τα χρώματα της επίσημης αγαπημένης.

Μάλιστα, έχει μείνει στην ιστορία ως ο γηραιότερος Έλληνας διεθνής, αφού αποσύρθηκε στις 20/9/1995 σε ένα ματς κόντρα στην Γιουγκοσλαβία στην «Τούμπα» σε ηλικία 48 ετών και 302 ημερών, καταγράφοντας συνολικά 43 συμμετοχές.

Ο «Μεγαλέξανδρος» τόνισε πως οι παίκτες μας οφείλουν δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό στα δύο παιχνίδια, ενώ αναφέρθηκε ξεχωριστά και στους νεότερους αστέρες που προτιμούν να αγωνιστούν στο εξωτερικό από το να μείνουν και να «καούν» στη χώρα μας.

Η συνέντευξη στον Κυριάκο Δημητρόπουλο

–κ.Κούδα η Εθνική δίνει δύο κρίσιμα ματς με Ιρλανδία και Γαλλία. Που πιστεύετε ότι θα κριθούν;

«Πρόκειται αναμφίβολα για δύο πολύ σημαντικούς αγώνες, στους οποίους θα παίξουν ρόλο στοιχεία όπως η ταχύτητα, η δύναμη, το πάθος και η τεχνική.

Δεδομένα, εκείνος απέναντι στους Γάλλους πρόκειται να παρουσιάσει μεγαλύτερη δυσκολία, ωστόσο πάντα ο… καθρέπτης για όλα είναι ο αγωνιστικός χώρος.

Εκεί, όπως πάντα θα κριθεί το αποτέλεσμα και δεν μπορούμε να το προδικάσουμε».

-Η Ιρλανδία παραμένει πάντοτε ένας ιδιαίτερα μαχητικός αντίπαλος. Εκτιμάτε ότι η… ώθηση που θα δώσει η «OPAP Arena» είναι ικανή να αποδειχθεί καθοριστική για να πάρουμε τη νίκη;

«Πρόκειται πράγματι για ένα υπερσύγχρονο γήπεδο που ελπίζω να παίξει το ρόλο του, ως προς την αύρα που θα προσδώσει στα παιδιά.

Το ζήτημα, όμως, είναι να στηρίζουμε πάντα την Εθνική, ανεξαρτήτως συνθηκών και αντιπάλων. Ελπίζω να πάρουμε τους τρεις βαθμούς, διότι αυτό είναι και το σημαντικότερο».

–Από το παιχνίδι με τους Γάλλους –ρεαλιστικά- τι μπορούμε να διεκδικήσουμε;

«Και στα δύο ματς πρέπει να παίξουμε το παιχνίδι μας, κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα, όπως προείπα.

Και παλαιότερα έχουμε πετύχει μεγάλες νίκες. Θυμάμαι όταν είχαμε κερδίσει την Πορτογαλία του Εουσέμπιο με το εμφατικό 4-2 στο “Γ.Καραϊσκάκης” και μετά φέραμε 2-2 μέσα στην έδρα τους. Ακόμη, ποιος μπορεί να ξεχάσει όσα πετύχαμε το 2004;

Τα παιδιά πρέπει να ακολουθήσουν την τακτική του προπονητή και να κάνουν το καλύτερο που μπορούν. Και γενικότερα να πιστέψουν πως έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν από αυτόν τον όμιλο, που παίζουμε ακόμα με Ολλανδία και Γιβραλτάρ.

Η Εθνική δεν πρέπει να φοβάται».

–Υπήρξαν ορισμένες «φωνές» το περασμένο διάστημα αναφορικά με τη μη κλήση του Κώστα Φορτούνη από τον Γκουστάβο Πογέτ. Θεωρείται ότι είναι δικαιολογημένες ή πρέπει σε τέτοιες περιπτώσεις να έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση του προπονητή;

«Δεν μπορώ να γνωρίζω 100% με ποιο τρόπο σκέφτεται και αξιολογεί ο προπονητής μας.

Ωστόσο, εκείνος ξέρει καλύτερα από εμάς το υλικό του κι ενδεχομένως αυτοί οι ποδοσφαιριστές που έχει καλέσει στην αντίστοιχη θέση με τον Φορτούνη να εξυπηρετούν αυτή την περίοδο το αγωνιστικό του πλάνο καλύτερα.

Αυτό είναι, όμως, κάτι που θα φανεί».

–Πόσο σημαντικό είναι ιδιαίτερα ταλαντούχα και νεαρά παιδιά όπως ο Κωνσταντέλιας, ο Ιωαννίδης, ο Κουλιεράκης, ο Αλεξανδρόπουλος να καλούνται στην Εθνική;

«Αρχικά θέλω να πω ότι οι νεαροί και ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα πρέπει να παίζουν! Και σίγουρα είναι εξαιρετικά σημαντικό να τους βλέπουμε σε δράση, ειδικότερα με το εθνόσημο.

Θέλω όμως σε αυτή την ερώτηση να εκφράσω και μια άποψη με πόνο ψυχής. Οι ομάδες πρέπει να καταλάβουν ότι αν δεν δώσουν λεπτά συμμετοχής στα ταλέντα τους, να αγωνιστούν δηλαδή στο πλάι έμπειρων παικτών, αυτά δεν πρόκειται να εξελιχθούν.

Όταν λοιπόν δεν συμβαίνει αυτό, τότε και τα ελληνόπουλα ψάχνουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Είτε αυτοί λέγονται Παυλίδης είτε Δουβίκας είτε Γιακουμάκης είτε Μαυροπάνος, που αν είχαν μείνει στη χώρα, θα είχαν… καεί με τη λογική που επικρατεί.

Και στο εξωτερικό όχι μόνο δεν κάηκαν, αλλά πρωταγωνιστούν, διότι τους δείχνουν εμπιστοσύνη και παίζουν απελευθερωμένα. Μην ξεχνάμε και τα παραδείγματα του Τσιμίκα, του Γιαννούλη, του Τζόλη.

Και εγώ 17 χρόνων έπαιξα και μπόρεσα να αποκτήσω τα ποδοσφαιρικά προσόντα που ήθελαν οι προπονητές μου. Αγωνίστηκα μαζί με εμπειρότερους και καλύτερους παίκτες –τότε- από εμένα και έτσι μπόρεσα να βελτιώσω το ταλέντο μου. Ελπίζω τα πράγματα να αλλάξουν προς το καλύτερο».

–Όταν φορούσατε τη φανέλα με το εθνόσημο… αισθανόμουν τιμή, περηφάνεια και ειδικότερα όταν έπαιζε ο ύμνος μας, ανατριχίλα.

–Μια στιγμή που σας έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό με την Εθνική ήταν όταν… έπαιξα για τελευταία φορά 90 λεπτά το 1982 απέναντι στη Σοβιετική Ένωση. Θυμάμαι και τη σχετική φωτογραφία που έχω από αυτόν τον αγώνα με τον Όλεγκ Μπλαχίν.

–Μια αστεία στιγμή που σας έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεστε την πορεία σας στην Εθνική ήταν αυτή που… ένας συμπαίκτης μου που ήμασταν μαζί από την Νέων, την Ελπίδων και από την Ενόπλων Δυνάμεων μέχρι και την Ανδρών μου λέει κάποια στιγμή “τώρα μας μένει να παίξουμε και στην Εθνική Βρυκολάκων”. Το όνομα αυτού, Τότης Φυλακούρης.