Ο Καραμανλής, η Άντζυ Σαμίου, το φαρμάκι γενικώς…

Από τη μία, το τρένο της μεγάλης σφαγής, βγαλμένο από σκηνές αρχαίας τραγωδίας, αυτόματος μηχανισμός παραγωγής δακρύων, ανοιχτή βρύση.

Από την άλλη, δίπλα στους αδικοχαμένους, οι σπαρακτικοί συγγενείς, ο αβάστακτος πόνος για την ανείπωτη σφαγή, τα χιλιάδες γιατί που δεν θα σβήσουν ποτέ.

Παραδίπλα, τα εγκληματικά λάθη, οι μοιραίες παραλείψεις, η διαχρονική αμέλεια, η ντροπιαστική επί σειρά ετών κρατική αντιμετώπιση που περί άλλων τύρβαζε.

Και πιο κάτω, με το χώμα ακόμα νωπό, πράγματα που κάνουν το μυαλό να σαλεύει. Ή, πιο σωστά, να σαλεύει κι άλλο μετά τα Τέμπη, την κοιλάδα

Εκτός των έτσι κι αλλιώς μοιραίων και των αμέτρητων ανίκανων, κυκλοφορούν δίπλα μας και ο Κώστας Καραμανλής –ο μέχρι πρότινος υπουργός Υποδομών και Μεταφορών- αλλά και η Άντζυ Σαμίου, η τραγουδίστρια του «πιο χαμηλά, πιο χαμηλά», προφανώς και πολύ άλλοι.

Πάμε στον υπουργό πρώτα. Αναλαμβάνοντας τις πολιτικές ευθύνες, παραιτήθηκε μετά το τραγικό δυστύχημα. Και παραιτήθηκε ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ.

Το γεγονός ότι δεν το έκαναν άλλοι προγενέστερα, σε άλλες τραγωδίες, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Ο καθείς είναι υπεύθυνος για τις πράξεις και τις παραλείψεις του. Ξεκάθαρα.

Η παραίτηση σημαίνει ενσυναίσθηση, αλλά μετά από έναν τεράστιο αστερίσκο. Ότι δηλαδή αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του, αυτές που του αναλογούν βεβαίως, αποσύρεται.

Κι απόσυρση δεν σημαίνει για ένα διάστημα ενός-δύο μηνών και έπειτα… επιστροφή! Γιατί τότε, ποια ενσυναίσθηση;

Κι όμως! Όπως όλα δείχνουν, ο παραιτηθείς υπουργός θα είναι πάλι παρών στις επικείμενες εθνικές εκλογές.

Δεν το είπε ο ίδιος αλλά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο Γιάννης Οικονόμου.

«Κοιτάξτε, ο κ. Καραμανλής παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας γενναία την πολιτική ευθύνη. Από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Καραμανλή δεν υπάρχει πρόθεση να μην είναι υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές. Η ανάληψη της πολιτικής αντικειμενικής ευθύνης, παρά το γεγονός ότι όπως είπαμε, εδώ υπάρχει μια αλληλουχία γεγονότων και διαχρονικών παθογενειών, είναι μια πράξη η οποία τιμά τον κύριο Καραμανλή στο επίπεδο αυτό»

Γενναία ανάληψη για δύο μήνες; Και μετά τι; Όλα μένουν πίσω;

Γιατί θέλει να εκλεγεί κάποιος βουλευτής; Για να προσφέρει έργο, περιμένοντας και μια ειδική τιμή: την υπουργοποίηση, κάτι που ονειρεύονται πάρα πολλοί, κακά τα ψέματα.

Άρα ο Κώστας Καραμανλής θα ήθελε να υπουργοποιηθεί ξανά, έχοντας συμβεί αυτό που συνέβη;

Προφανώς –κι αυτό ισχύει για όλους- κανείς δεν εισβάλει στα βουλευτικά έδρανα. Ο κόσμος ψηφίζει.

Αλλά θα περίμενε κανείς ότι σε τέτοιες περιπτώσεις κάποιος θα είχε την παρρησία να απέχει πλήρως υπό το βάρος των περιστάσεων. Πιο ξεκάθαρα δεν γίνεται.

Οι πράξεις διαρκείας τιμούν, όχι οι αποσπασματικές.

Και στη συγκεκριμένη περίπτωση –όπως θα έπρεπε και σε όλες- ο ψηφοφόρος έχει το βάρος της ευθύνης, το οποίο ΔΕΝ έχει πάρει σε πολλές άλλες περιπτώσεις.

Πάμε παρακάτω και… πιο χαμηλά. Έχουμε πει ότι το βάρος των ευθυνών είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Χωρίς αστερίσκους δίχως «ναι μεν αλλά». Οι υπαίτιοι, όποιοι κι αν είναι, όσοι κι αν είναι, να πληρώσουν για τα λάθη και τις παραλείψεις τους. Έτσι πρέπει να λειτουργεί η Δικαιοσύνη. Τυφλά, αφού είναι τυφλή.

Αλλά από κει πέρα, δεν γίνεται να στήνονται λαϊκά δικαστήρια. Αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί απλούστατα δεν μπορεί να μετατραπεί η κοινωνία σε ζούγκλα.

Η ανάρτηση-απάντηση της κυρίας Σαμίου δεν τιμά κανέναν, ούτε την ίδια προφανώς.

Σχολιάζοντας τη δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη, που έγραψε στο tweeterότι «ο κ. Παπαγγελόπουλος καταδικάστηκε αμετάκλητα με απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου για δύο διαφορετικές Παραβάσεις Καθήκοντος. Η μία από τις δύο αφορά στις πιέσεις που άσκησε στην Εισαγγελέα κα Ράικου για να δημιουργήσει την σκευωρία Novartis. Μεγάλη μέρα η σημερινή!», η τραγουδίστρια απάντησε ως εξής:

«Μεγάλη μέρα θα ήταν, αν ήσουν μόνο εσύ στο τρένο!»

Δεν χρειάζεται το παραμικρό σχόλιο, η παραμικρή ερμηνεία.

Ο Νίκος Χατζηνικολάου έγραψε για «Άθλια ανάρτηση της Α. Σαμίου», με την ίδια να επανέρχεται!

«Μεταφράζετε τα λόγια μου όπως θέλετε! Να μου ζητήσετε συγγνώμη κύριε Χατζηνικολάου».

Χρειάζεται άραγε μετάφραση στη φράση «Μεγάλη ημέρα θα ήταν εάν ήσουν μόνο εσύ στο τρένο!»;

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια όταν τα πράγματα μιλούν μόνα τους…