Τραγωδία στα Τέμπη: Άσχημα νέα για τον επιζώντα του πρώτου βαγονιού – Δίνει «μάχη» με μύκητα που κόλλησε στο νοσοκομείο

Πεντέμισι μήνες μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, ο Γολγοθάς που ανεβαίνει ο Γεράσιμος-Ιάσων Γεωργιάδης, ο μοναδικός επιζών από το πρώτο βαγόνι της αμαξοστοιχίας Intercity 62, δεν έχει τέλος.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Δημοκρατίας», ο 21χρονος φοιτητής από τον Βόλο, που γιόρτασε τα γενέθλιά του μέσα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας πριν από 2 μήνες, έχει πλέον να παλέψει και με έναν ανθεκτικό ενδονοσοκομειακό μύκητα

που κόλλησε κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο ελληνικό νοσοκομείο.

Εξαιτίας της μυκητιακής μόλυνσης αναγκάστηκε να φύγει με την οικογένειά του και από το International Neuroscience Institute, στο Ανόβερο της Γερμανίας, που θεωρείται από τα καλύτερα κέντρα αποκατάστασης στον κόσμο, έπειτα από μόλις 10 ημέρες νοσηλείας.

Πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας τα προηγούμενα 24ωρα, οι οποίες ήθελαν τον νεαρό «μαχητή» της ζωής να μεταφέρεται μετά την ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου θεραπειών αποκατάστασης στο εξειδικευμένο κέντρο του Ανόβερου σε άλλο πρότυπο κέντρο αποκατάστασης στην Χαϊδελβέργη δεν φαίνεται να έχουν καμία απολύτως βάση. Και αυτό γιατί ο 21χρονος φοιτητής φέρεται ότι έχει επιστρέψει στην Ελλάδα και νοσηλεύεται πάλι στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, δίνοντας μάχη με τον μύκητα.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ήταν εν γνώσει των υπευθύνων του International Neuroscience Institute, στο Ανόβερο, ότι ο νεαρός επιζών του πρώτου βαγονιού της μοιραίας αμαξοστοιχίας, που όλο αυτό το διάστημα έχει συνεχώς στο πλευρό του την οικογένειά του, έχει προσβληθεί από τον εν λόγω ενδονοσοκομειακό μύκητα.

Παρ’ όλα αυτά, αποφάσισαν να τον δεχθούν στο κέντρο και καθησύχασαν τους γονείς του ότι θα καταβαλλόταν κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να καταπολεμηθεί η μόλυνση και ο Γεράσιμος να υποβληθεί στις απαραίτητες θεραπείες αποκατάστασης.

Ωστόσο, προς μεγάλη απογοήτευση όλων, ο μύκητας αποδείχθηκε πολύ ανθεκτικός στα φάρμακα. Έτσι, μόλις 10 ημέρες μετά τη μεταφορά του στη Γερμανία, υπό τον φόβο διασποράς στο κέντρο, οι υπεύθυνοί του ενημέρωσαν τους γονείς του Βολιώτη φοιτητή ότι δεν μπορούσαν να τον φιλοξενήσουν άλλο, παρόλο που είχαν εισπράξει και ένα τεράστιο χρηματικό ποσό για θεραπείες μηνών.

Ο Γεράσιμος, ο οποίος επέζησε από το φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα, καθώς εκσφενδονίστηκε από το παράθυρο, ανοίγει κατά διαστήματα τα μάτια του, σηκώνει και κινεί ελάχιστα τα χέρια του, σε μια αργή διαδικασία για την ανάκτηση της επικοινωνίας του με το περιβάλλον.