New Adventures In Hi-Fi vol.21

Βαρέθηκα με τα mp3. Βαρέθηκα αυτό τον μπουκωμένο ήχο. Βαρέθηκα την αλαζονεία που προσφέρουν. Βαρέθηκα την ιλιγγιώδη ταχύτητα που επιβάλλουν. Σε λίγο θα διαβάζουμε review πριν το άλμπουμ ολοκληρωθεί στο στούντιο (η φωτό είναι άσχετη, δεν μπόρεσα να κρατηθώ…)

Thee Oh Sees – Floating Coffin
(Castle Face)

Αν ήταν τηλεοπτική σειρά, θα ήταν οι Misfits (των δύο πρώτων σεζόν αυστηρά). Αν ήταν φαγητό, θα ήταν αυτό που έφτιαχνε καλύτερα η γιαγιά μας και το λατρεύουμε κάθε φορά που το ξαναφτιάχνει (το έθεσα διπλωματικά γιατί δεν ξέρω

Το Floating Coffin ξέρει να κρατάει τις ισορροπίες. Ξεκινάει με τα καλύτερα και ταχύτερα του υλικά του (“I come from the mountain”, “The floating coffin”), στη συνέχεια κόβει για να καεί λίγο στην ψυχεδέλεια (“No spell”, “Strawberries One & Two”, “Night crawler”), λίγο πριν το τέλος σε σκουντάει για να σου πει ότι πάνω απ’ όλα είναι punk (“Tunnel time”) και σε αφήνει τελικά στα απαλά χέρια του Minotaur. Οι κιθάρες σε πολλές φάσεις του δίσκου θυμίζουν όσο ποτέ άλλοτε τις κιθάρες του Barrett σ’ αυτή την εκτέλεση του “Interstellar overdrive”. To καλύτερο τους μετά το The Master’s Bedroom…;

Tracks For Your Mixtape: “Toe cutter/thumb buster”, “Night crawler”, “Maze fancier”

Video: “Toe cutter/thumb buster”

Click here to view the embedded video.

The Thermals – Desperate Ground
(Saddle Creek)

Η συμπαθητικότερη (lo-fi) post punk τριάδα των τελευταίων ετών από την Αμερική που της αξίζει λίγο μεγαλύτερο κοινό. Σίγουρα μεγαλύτερο από τους ανισσόροπους λεχρίτες τους Wavves. Έχοντας περάσει για τρία άλμπουμ από τη Sub Pop και για δύο ακόμα από την Kill Rock Stars, στο 6ο τους βρίσκονται με τη Saddle Creek του Mike Mogis-Bright Eyes. Στο παρελθόν την παραγωγή τους έχουν αναλάβει ο Brendan Cathy (drummer των Fugazi), ο Chris Walla (η κιθάρα των Death Cab For Cutie) και τώρα ο John Angello που έχει δουλέψει με Sonic Youth και Chavez. Το Desperate Ground στιχουργικά πατάει πολύ στο θάνατο και η τραγική ειρωνεία είναι πως λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση του πεθαίνει ο συνεργάτης τους Joel Burrows. Πιο σύντομοι και περιεκτικοί από το προηγούμενο τους, βρίσκονται πλέον κάπου μεταξύ των The Hold Steady και των Minutemen (όπως πάντα άλλωστε).

Άχρηστη Πληροφορία: Η ηχογράφηση του άλμπουμ έγινε στο Hoboken του New Jersey. Η μπάντα ολοκλήρωσε την ηχογράφηση και έφυγε από το στούντιο λίγες ώρες πριν χτυπήσει ο τυφώνας Sandy.

Tracks For Your Mixtape: “Born to kill”, “The sword by my side”, “Our love survives”

Video: “Born to kill”

Click here to view the embedded video.

Ethan Johns – If Not Now Then When?
(Three Crows Records)

Να ξεκινήσω με το ποιος είναι αυτός. Είναι ο πιο αμερικανός βρετανός που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Γιος του μεγάλου παραγωγού Glyn Johns (δείτε το γουικιπιντάια) και παραγωγός και ο ίδιος σε: Ryan Adams, Laura Marling (αυτοί οι δύο συμμετέχουν κι εδώ) Brendan Benson, Jayhawks, Kings Of Leon, Counting Crows, Ray Lamontagne, και πολύ πρόσφατα Michael Kiwanuka και Vaccines. Και όπως και ο ίδιος ο Ethan στον τίτλο του ντεμπούτο του, αναρωτιέμαι κι εγώ: Αν όχι τώρα, τότε πότε; Φολκ (“Hello sunshine”), blues (“Morning blues), Americana (“Red rooster blue”), country (“Rally”) και λίγο πειραματισμός (“The turning”) αλλά χωρίς να ξεχνάει ότι πρώτα απ’ όλα είναι Άγγλος (“Eden”, “Willow”). Ενώ λοιπόν θα μπορούσε να είναι ένας δίσκος που να χτυπιέται να αποδείξει ότι «κοιτάξτε, είμαι γαμάτος», αντίθετα είναι ο πιο cool δίσκος που άκουσα μέχρι στιγμής για φέτος.

Tracks For Your Mixtape: “Eden”, “Morning blues”, “Don’t reach too far”

Video: “Whip-poor-Will”

Click here to view the embedded video.

Wolf Eyes – No Answer: Lower Floors
(American Tapes)

Ρώτησε τους πόσα άλμπουμ έχουν κυκλοφορήσει και θα σε κοιτάνε σαν να είσαι πιο βλαμμένος κι από τους ίδιους. Ακατόρθωτο…και το να ξέρουν τον αριθμό και το να είσαι πιο βλαμμένος από αυτούς. Αν δε προσπαθήσεις έστω και εγκυκλοπαιδικά να βγάλεις άκρη με τα side project του κάθε μέλους, σε βλέπω στην καλύτερη να τρως σοκολατάκια σε κάποιο παγκάκι και να διηγείσαι αυτή την ιστορία στο διπλανό σου. Ο Aaron Dilloway και ο Mike Connelly πιο πρόσφατα, έχουν αποχωρήσει από το group (αν και κάποια συμμετοχή έχουν εδώ), το κενό έχει καλύψει ο κιθαρίστας James Baljo που μαζί με τον Nate Young και τον John Olson συνεχίζουν τις experimental noise σκατοδουλειές τους. Αυτή τη φορά όμως φέρονται ανθρώπινα στις μελωδίες και δεν τις ξεσκίζουν πατόκορφα. Φαίνεται να μπαίνουν σε εντελώς νέα φάση όπου τα ηλεκτρονικά τους μέρη έχουν μαλακώσει υπερβολικά, το industrial αλυσοπρίονο περιορίζεται σε ένα κομμάτι (“Warning sign) και οι δομές τους έχουν γίνει πιο γήινες από ποτέ.

Tracks For Your Mixtape: “Choking flies”, “Born liar”, “Chattering lead”

Video: “Chattering lead”

Click here to view the embedded video.

The Garbage & The Flowers – Eyes Rind As If Beggars

(Bo’Weavil/Fire Records) Reissue

Ευτυχώς η μόνη τους σχέση με τον Leonard Cohen περιορίζεται στο ξερίζωμα του στίχου από το “Suzanne” για να πάρουν το όνομα τους (“Among the garbage and the flowers, there are heroes in the seaweed”). Κατάγονται από τη Νέα Ζηλανδία και δεν κατάφεραν κάτι παραπάνω από ένα φανταστικό ντεμπούτο που δυστυχώς έμεινε καλά κρυμμένο από το 1997 που κυκλοφόρησε (η πρόσφατη επανένωση τους είναι η αφορμή αυτής τη επανακυκλοφορίας). Ψυχεδελικό φολκ στη βάση του, αλλά με κοτσονάτο shoegaze να ρέει στις φλέβες του(το οκτάλεπτο “Rosicrucinn Lovers” θα ήταν το τέλειο παυσίπονο για άτομα με στερητικά από My Bloody Valentine). Για πολλοστή φορά οι Velvet Underground είναι παρόντες και σίγουρα μαζί με τα ναρκωτικά τους αυτή τη φορά (“Love comes slowly now”, “Prince of thieves”). Τρομερά μελωδικό και ταυτόχρονα τρομακτικά θορυβώδες με την απόλυτη DIY λογική και τον πειραματισμό σε προτεραιότητα, το Eyes Rind As If Beggars είναι ένα ανεκτίμητο αριστούργημα των ‘90’s, παρά την άθλια έως ανύπαρκτη παραγωγή του.

Tracks For Your Mixtape: “Carousel(live)”, “Rosicrucinn Lovers”, “Catnip”

Video: “Catnip”

Click here to view the embedded video.