The Callas – Am I Vertical?

Μετρώντας σεβαστό πλήθος ετών δραστηριοποίησης στο εγχώριο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, εντός και εκτός του οποίου προέβησαν κυρίως σε ενδιαφέροντα μουσικά και εικαστικά εγχειρήματα, οι Callas εκδίδουν το τέταρτο πλήρους διάρκειας ηχογράφημά τους. Κι επιτρέψτε μου, πριν προχωρήσω σε μια ανάλυση των πτυχών και προεκτάσεων αυτού, να δηλώσω πως κατ’ εμέ αποτελεί το πιο στέρεο, συνεκτικό και κατασταλαγμένο εκφραστικά από τα όσα τέτοια έχουν επικοινωνήσει μέχρι σήμερα.

Για να περατώσουν το έργο τους Am I Vertical?,

οι Άρης (κιθάρα, φωνητικά) και Λάκης Ιωνάς (μπάσο, ντραμς, δεύτερα φωνητικά) που ηγούνται του – διμελούς αρχικά – σχήματος από τη «γέννηση» αυτού, έχουν στο πλευρό τους την Αννίτα Πολυχρόνη (με προϋπηρεσία σε Wild Honey, Wanna Be James?, Love Beverly) σε πλήκτρα και μικρόφωνο, και σποραδικά το αυτοσχέδιο πολυφωνικό σχήμα των Callasettes. Πλησίον αυτών, εντοπίζουμε μια επιπλέον καίρια συμβολή· αυτή του Jim Sclavunos, για την παρακαταθήκη του οποίου μπορείς να γράψεις «σεντόνια», σε ότι αφορά πρωτίστως την καθοριστική οργανική (στα κρουστά κλπ) ανάμειξή του σε Bad Seeds, Grinderman και Teenage Jesus & The Jerks και σε δεύτερη ανάγνωση σχετικά με την ενασχόλησή με την παραγωγή (βλέπε Jim Jones Revue, Gogol Bordello, Horrors)… Στα εδώ δρώμενα ο ελληνοιταλικής καταγωγής Αμερικανός καλλιτέχνης, κομίζει αποτελεσματικά ορισμένες από τις rock ‘n’ roll «πατέντες» που αφομοίωσε κατά τη σταδιοδρομία του, αναλαμβάνοντας εξ ολοκλήρου την – συνειδητά lo-fi – παραγωγή, καθώς και παίζοντας ντραμς σε οκτώ κομμάτια του δίσκου και συγγράφοντας τους στίχους σε άλλα τέσσερα.

Πάνω στις δέκα υβριδικές γκαραζοπάνκ συνθέσεις του παρόντος LP, αναγνωρίζει κανείς την επιρροή των παραστάσεων των Callas από τα αστικά κέντρα. Παραστάσεις, που ουσιαστικά πηγάζουν τόσο από την ευρύτερη περιοχή της Αττικής, όπου αυτοί κατοικοεδρεύουν, όσο και από μεγαλουπόλεις του εξωτερικού, μερικές από τις οποίες (βλέπε λ.χ. Λονδίνο, Άμστερνταμ, Νέα Υόρκη, Παρίσι) επισκέφθηκαν με σκοπό να παρουσιάσουν τα δημιουργήματά τους. Κατάδηλη των παραπάνω, είναι η εξεγερμένη συμπεριφορά της διασκεδαστικής εναρκτήριας δυάδας “Lustlands”–“Anger”, υπό τις νευρωτικές αφηγήσεις που διακόπτονται από τις ανδρόγυνες λα-λα-λα φωνητικές αρμονίες. Επιπρόσθετα τρανταχτά δείγματα των αντιθέσεων που παρατηρούμε στις παραφορτωμένες πληθυσμιακά περιοχές, αποτυπώνονται στη διάθεση του κουαρτέτου να φτύσει «μηχανιστικές» kraut-punk φράσεις (“East Beat”) προτού μεταβεί σε γλυκόπικρες – ala’ Kills – συνομιλίες (“Black Leather Books”) και κυκλοθυμικά alternative rock ξεσπάσματα με αύρα από Sonic Youth (“I Hate You But I Like You”) και Dinosaur Jr (“I Wonder”).

Εκείνο, εντούτοις, που με έπεισε ολοκληρωτικά (και ενδεχομένως πολλούς ακόμη/από εσάς) για τις προθέσεις τους και τα επακόλουθα αυτών, είναι το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη δουλειά καταθέτουν οτιδήποτε έχουν κατά νου και με όσα μέσα διαθέτουν. Μέχρι την ακρόαση του άλμπουμ αυτού, μου είχε εντυπωθεί πως δίχως λόγο σε κάθε τους δισκογραφική απόπειρα, οι Callas κρατούσαν κάτι για τις επόμενες. Ότι, δηλαδή, τους διέκρινε μια ανεξήγητη αναβλητικότητα. Αφορμώμενος από αθλητικού τύπου συζητήσεις, θα έλεγα ότι τούτη τη φορά έδωσαν και την τελευταία ικμάδα των – σωματικών και ψυχικών – δυνάμεών τους. Τέτοιες σκέψεις καταφθάνουν, όταν τους ακούς να διατυμπανίζουν αβίαστα και σε πλήρη ανάπτυξη την (ήδη γνωστή) αγάπη τους για τους Jesus and Mary Chain και κατ’ επέκταση για τον Phil Spector, στα κιθαριστικά τείχη παραμόρφωσης του υπέροχου “Octopus Love”.

Στη διάρκεια του Am I Vertical?, οι αδερφοί Ιωνά και η παρέα τους παρέδωσαν, μεταξύ άλλων, ένα ηχητικό τρεχαλητό για όλους εμάς που μισούμε να λατρεύουμε και λατρεύουμε να μισούμε την καθημερινότητα στις μεγαλουπόλεις.

Label: Inner Ear Records
Track(s) For Your Mixtape: “East Beat”, “Ι Wonder”, “Octopus Love”

Keywords
Τυχαία Θέματα