Εύα Ψυλλάκη, η νέα μούσα του Νίκου Κούνδουρου

Λίγο πριν την πρεμιέρα της τελευταίας ταινίας του Νίκου Κούνδουρου, «Ένα πλοίο για την Παλαιστίνη», μοιραστήκαμε λίγες εικόνες από το έργο μέσα από τα μάτια της πρωταγωνίστριας του.

Η τελευταία ταινία του Νίκου Κούνδουρου έχει πάρει διφορούμενες κριτικές μετά την προβολή της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η συνωμοσία γύρω από το μυστηριώδες φορτίο ενός πλοίου που αναμένεται, είναι το θέμα της. Η Εύα Ψυλλάκη υποδύεται τον Α’ γυναικείο

- Πώς θυμάσαι την επιλογή σου για το ρόλο ;

Η ιστορία της επιλογής μου θα μπορούσε να είναι και το σενάριο για μια ταινία μικρού μήκους από μόνη της! Ενώ το βασικό cast της ταινίας είχε ήδη κλείσει, (σ.σ. όπως μάθαμε αργότερα) δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από την γραμματέα του Νίκου Κούνδουρου για να με δουν, χωρίς να μου διευκρινίσουν για ποιο ρόλο ακριβώς. Με το που με βλέπει ο Νίκος, με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί και στο παρελθόν στο Φεστιβάλ Αθηνών στο Ηρώδειο, όπου είχα παίξει την Αρετούσα στον Ερωτόκριτο, αρχίζει να φωνάζει δυνατά, με τον γνωστό του αυθορμητισμό, στον βοηθό του, τον Κώστα Αθουσάκη, ο οποίος βρισκόταν στον πάνω όροφο: «Κώστα! κατέβα Κώστα, η Σάρα! αυτή είναι!». Έπειτα από δυο μέρες, ακολούθησαν δύο διαδοχικά δοκιμαστικά με τον Ιερώνυμο Καλετσάνο, σε δύο από τις πιο απαιτητικές σκηνές της ταινίας και έτσι πήρα τον πρωταγωνιστικό ρόλο, χωρίς καν να το επιδιώξω. Είναι αυτό που λέμε ότι, αν είναι κάτι να γίνει, θα γίνει.

- Ποια είναι, λοιπόν, η «Σάρα» ;

Καταρχήν, παρόλη την ατμόσφαιρα εποχής που απορρέει από τα σκηνικά και τα κοστούμια, η ιστορία τοποθετείται στο σήμερα, σε ένα μικρό εμπορικό λιμάνι κάπου στα νότια της Πελοποννήσου. Εγώ υποδύομαι την ηρωίδα της ταινίας, τη Σάρα, δημοσιογράφο στην τοπική εφημερίδα, εβραϊκής καταγωγής από την μητέρα της και κόρη ενός ισχυρού οικονομικού παράγοντα της περιοχής. Η ταινία, λοιπό,ν ξεκινά με μια φοβερή έκρηξη στο πατρικό της, όπου δολοφονείται η Εβραία μάνα τ. Στην αγωνιώδη προσπάθειά της ηρωίδας για την ανακάλυψη των δολοφόνων, βρίσκεται αντιμέτωπη με σκοτεινές αλήθειες που αφορούν στην ύποπτη δράση του πατέρα της σε σχέση με την διακίνηση του παράνομου φορτίου του περιβόητου πλοίου –φαντάσματος από τον Παναμά προς την Χάιφα, που αποτελεί και τον κεντρικό αφηγηματικό άξονα της ταινίας. Από την άλλη, η διαταραγμένη σχέση με τον πατέρα της, την οδηγεί στο να διατηρεί μια αυτοκαταστροφική, νοσηρή ερωτική σχέση με τον Νεοναζί υποτακτικό του, προσπαθώντας παράλληλα να του εκμαιεύσει πληροφορίες για τους δολοφόνους. Παράλληλα, στην ζωή της εισβάλει αναπάντεχα ο αρχηγός μιας ομάδας Παλαιστινίων κομάντος που την αναστατώνει, βάζοντας τη σε υποψίες αλλά και προσωπικά διλήμματα. Η συνάντηση αυτή οδηγεί τελικά στην δραματική σύγκρουση δύο ασυμβίβαστων κόσμων, αυτών της Εβραίας και του Παλαιστίνιου.

- Η εμπειρία των γυρισμάτων πώς ήταν;

Τα γυρίσματα έγιναν πέρυσι τον χειμώνα, και διήρκησαν περίπου επτά εβδομάδες. Από τους τόπους των γυρισμάτων ξεχωρίζω την Βάθια, ένα ακατοίκητο χωριό στην Μάνη όπου έμοιαζε κυριολεκτικά σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος. Παρόλο το φοβερό κρύο και τον απίστευτο αέρα στα νυχτερινά γυρίσματα, ήταν τόσο δυνατή η ενέργεια του μέρους αλλά και η όλη εμπειρία, που δεν μας ένοιαζε τίποτα. Θυμάμαι το συνεργείο που έτρεχε με αγωνία μετά από κάθε λήψη και με τύλιγε με κουβέρτες και μου έδινε ζεστά για να μην τους μείνω στη μέση. Δεν μπορώ να ξεχάσω τους εκπληκτικούς πύργους της Μάνης, το παλιό νεκροταφείο πάνω στο βουνό με την συγκλονιστική θέα στη θάλασσα- ένα σκηνικό από μόνο του. Πραγματικά, περάσαμε με το cast και το συνεργείο μοναδικές στιγμές.

- Πιστεύεις ότι πρόκειται για μια επίκαιρη ταινία;

Ναι, αν και πρόκειται για ταινία μυθοπλασίας, περιέχει σαφώς αναφορές πολιτικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Παίρνει θέση απέναντι στο παλαιστινιακό, το οποίο, αν και παραμένει διαχρονικό, είναι παράλληλα και πολύ επίκαιρο θέμα, αν θυμηθεί κανείς πριν λίγους μήνες το ψήφισμα της πλειοψηφίας των κρατών στον ΟΗΕ υπέρ της Παλαιστίνης.

- Στην ταινία παίρνουν μέρος πολλοί και καλοί ηθοποιοί, έχεις ξεχωρίσει κάποιον ιδιαίτερα;

Το cast είναι όντως πολυπληθές και συμμετέχουν αξιόλογοι ηθοποιοί. Από τους ηθοποιούς που είχα σκηνές μαζί τους, ξεχωρίζω ιδιαίτερα τον Ερρίκο Λίτση και τον Ιερώνυμο Καλετσάνο, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν μία πολύ σημαντική παρουσία στα κινηματογραφικά πράγματα και η χημεία μεταξύ μας ήταν εξαιρετική.

- Παρακολουθείς σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο;

Η αλήθεια είναι ότι λόγω του ότι ξεκίνησα κυρίως ως θεατρική ηθοποιός, με είχε απορροφήσει περισσότερο το θέατρο και είχα εστιάσει εκεί. Όμως αυτή η πρώτη μου επαφή με το σινεμά με συγκλόνισε πραγματικά, ανακάλυψα κυριολεκτικά έναν άλλο καινούριο κόσμο, άγνωστο για μένα ως τώρα. Έναν άλλο κώδικα υποκριτικής, πιο λιτό, πιο υπαινικτικό, πιο «αθόρυβο». Είναι κρίμα που στις δραματικές σχολές στην Ελλάδα δεν υπάρχει καν μάθημα υποκριτικής για τον κινηματογράφο. Σαφώς παρακολουθώ σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο και βρίσκω ότι γίνονται αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα τα τελευταία χρόνια, αλλά σίγουρα έχω χάσει και αρκετές ελληνικές ταινίες. Τον τελευταίο χρόνο έχω αρχίσει να βλέπω πιο συστηματικά προσπαθώντας να αναπληρώσω τον «χαμένο χρόνο» όπως λέει και ο Προυστ!

- Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνει ένας ηθοποιός στην Ελλάδα επιλογές ρεπερτορίου;

Είναι αρκετά δύσκολο, αν δεν ανήκει κανείς στο δυναμικό ενός κρατικού θεάτρου ή ενός θεάτρου ρεπερτορίου, όπως ήταν οι έως πρόσφατα αποκαλούμενοι «επιχορηγούμενοι θίασοι». Κι αυτοί, όμως, πλέον, κλονίζονται και δυσκολεύονται να συνεχίσουν το έργο τους. Από την άλλη, πιστεύω πολύ στην συσπείρωση των νέων ανθρώπων και νομίζω ότι είναι καιρός να πάρουμε την σκυτάλη, να φύγουμε από την ζητιανιά και να αρχίσουμε να δημιουργούμε αλλά και να προτείνουμε μόνοι μας ιδέες.

- Ποια είναι η καλύτερη σου ανάμνηση από την ταινία;

Πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω μία συγκεκριμένη στιγμή γιατί όλο αυτό που έζησα ήταν τόσο ιδιαίτερο για μένα και το απολάμβανα κάθε στιγμή! Είναι πραγματικά ένας άλλος κόσμος το γύρισμα σε σχέση με την πρόβα ή την παράσταση στη σκηνή ενός θεάτρου. Η κάμερα κάποιες φορές σε πλησιάζει τόσο πολύ, αναπνέεις μαζί με τον οπερατέρ, ξέρεις ότι και η παραμικρή κίνηση, το παραμικρό βλέμμα θα γράψει. Καλείσαι να είσαι πραγματικά ζωντανός και αληθινός κάθε στιγμή, αλλεπάλληλες φορές, γυρίζοντας την κάθε σκηνή ξανά και ξανά, χωρίς όμως να χάνεις ποτέ την φρεσκάδα της πρώτης φοράς. Είναι πραγματικά μαγικό.

- Διαβάζω στο βιογραφικό σου συνεργασίες με μεγάλα ονόματα του χώρου. Τί θα ήθελες να είναι η επόμενη σου δουλειά και με ποιους σκηνοθέτες;

Ναι, η αλήθεια είναι ότι έχω συνεργαστεί με σημαντικούς ανθρώπους του χώρου και από τον καθέναν ξεχωριστά έχω εισπράξει διαφορετικά πράγματα για τη δουλειά. Αυτά, βέβαια, στην πορεία τα φιλτράρω και τα αξιοποιώ σύμφωνα με τα προσωπικά μου καλλιτεχνικά αλλά και ανθρώπινα κριτήρια. Είναι δύσκολο να αναφέρω κάποιους, γιατί εκτιμώ την δουλειά αρκετών, για διαφορετικούς λόγους τον καθέναν. Με κάποιους από αυτούς μάλιστα έχω ήδη συνεργαστεί και στο παρελθόν. Εντελώς ενδεικτικά από το θέατρο να αναφέρω τον δάσκαλό μου Στάθη Λιβαθινό, την Κατερίνα Ευαγγελάτου, τον Λευτέρη Βογιατζή, τον Νίκο Μαστοράκη, τον Γιάννη Χουβαρδά, τον Θεόδωρο Τερζόπουλο, την Έφη Θεοδώρου, τον Θωμά Μοσχόπουλο, τον Θοδωρή Αμπαζή, τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, τον Σωτήρη Χατζάκη, την Ελένη Σκότη, τον Ακύλα Καραζήση, τον Νίκο Καραθάνο, την Λυδία Κονιόρδου. Από το σινεμά μ’ αρέσει πολύ ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης, ο Γιώργος Λάνθιμος, ο Σύλλας Τζουμέρκας, ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης, ο Πάνος Καρκανεβάτος, ο Πάνος Κούτρας, ο Έκτορας Λυγίζος, ο Ηλίας Γιαννακάκης και ελπίζω να μου δοθεί κάποια στιγμή η ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί τους.

Click here to view the embedded video.

Click here to view the embedded video.

Συντελεστές: Σκηνοθεσία, σενάριο: Νίκος Κούνδουρος

Διανομή: Feelgood Entertainment/ Παραγωγή: Showtime Productions

Πρωταγωνιστούν: Θεοδόσης Ζάννης, Εύα Ψυλλάκη, Μανόλης Παπαδάκης, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Γιώργος Κοψιδάς, Ερρίκος Λίτσης, Δέσποινα Μοίρου.

Info: Η ταινία « Ένα πλοίο για την Παλαιστίνη» θα κάνει πρεμιέρα στον κινηματογράφο Λαΐς στην Ταινιοθήκη τη Δευτέρα 11 Μαρτίου στις 18.00 και 20.00