Παναγιώτης Πετράκης: «Μια μέρα θέλω να καταφέρω, να ανεβάσω ένα αμιγώς ελληνικό μιούζικαλ»

Ο Παναγιώτης Πετράκης σε συνέντευξή του εξομολογήθηκε πως θα έφευγε μόνιμα για το εξωτερικό αν του πρότειναν να παίξει σε κάποιο μιούζικαλ.

«Θα πέταγα τη σκούφια μου. Είναι τόσο έντονη η επιθυμία μου γι' αυτό που θέλω να κάνω που σίγουρα θα δεχόμουν και θα το έκανα». Όσο γιατί πιστεύει ότι το μιούζικαλ δεν γνωρίζει τόσο μεγάλη άνθηση στην Ελλάδα όσο στο εξωτερικό. «Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή. Εγώ έχω εντοπίσει κάποια προβλήματα σε ορισμένα σημεία. Το ένα είναι το εξής. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά

του μιούζικαλ είναι το να καταφέρνει να εντυπωσιάζει το κοινό. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν οι παραγωγές είναι υπερβολικά πλούσιες, πράγμα που σημαίνει δυσβάσταχτες οικονομικά για τους έλληνες παραγωγούς. Στις μεγάλες μητροπόλεις του εξωτερικού, τα μιούζικαλ ανεβαίνουν από πολυεθνικές εταιρίες που επενδύουν τα χρήματα τους προσβλέποντας σε μια μακροχρόνια ανταπόδοση γιατί, το μιούζικαλ σε αυτές τις χώρες είναι τουριστικό είδος, οπότε ο οποιοσδήποτε τουρίστας θα δει 2-3 παραστάσεις όταν επισκεφτεί μια τέτοια χώρα είτε είναι η Νέα Υόρκη, είτε η Αγγλία ή το Βερολίνο. Επίσης, οι παραστάσεις κρατάνε πολλά χρόνια οπότε υπάρχει γρήγορη απόσβεση και γρήγορο κέρδος ενώ στην Ελλάδα οι παραγωγές μιούζικαλ κρατάνε ένα χρόνο το πολύ και δεν καταφέρνουν να έχουν μεγάλο κέρδος ώστε να μπορούν να δικαιολογήσουν κάποια ενδεχόμενη χρηματική επένδυση. Ένας άλλος λόγος είναι πως συνήθως τα μιούζικαλ στην Ελλάδα, θεωρώντας πως μπορούν να επιτύχουν μόνο αν επανδρώνονται από τηλεοπτικούς ή γνωστούς ηθοποιούς, συνήθως, απαρτίζονται από ηθοποιούς και συντελεστές που δεν γνωρίζουν το είδος του μιούζικαλ, που απαιτεί συγκεκριμένη τεχνική κατάρτιση, όπως να παίζεις, να τραγουδάς και να χορεύεις καλά ταυτόχρονα. Συνεπώς, μια τέτοια παράσταση με ηθοποιούς που δεν κατέχουν το είδος, δεν έχει την ίδια δυναμική με παραστάσεις του εξωτερικού. Και τρίτος και τελευταίος λόγος, είναι ότι συνηθίζουμε να φέρνουμε ξενόφερτα μιούζικαλ στην Ελλάδα, τα οποία δεν αγγίζουν ούτε την ψυχοσύνθεση μας , ούτε τα ακούσματα μας καθώς ούτε την ιδιοσυγκρασία μας. Έχουμε αρκετά αξιόλογο δυναμικό, συνθέτες, που θα μπορούσαν να καταπιαστούν με το είδος και να παράγουν σπουδαία ελληνικά μιούζικαλ. Αυτό είναι και το πιο βαθύ μου όνειρο. Μια μέρα να καταφέρω, να ανεβάσω ένα αμιγώς ελληνικό μιούζικαλ που να αφορά τον σύγχρονο έλληνα του 2012, με μουσικές επιρροές του 2012 κλπ», δήλωσε στο nicolas-arathan.